Του Νόαμ Τσόμσκι*
Ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, μαζί με το Ισραήλ, είναι επί πολύ καιρό ο πιο ισχυρός, ο πιο αποφασιστικός υποστηρικτής του Μουμπάρακ. Η υπόθεση αυτή θα πρέπει να μας θυμίζει κάτι. Ο κλασικός σχολιασμός είναι, βεβαίως, ότι αγαπάμε τη δημοκρατία, αλλά για πραγματιστικούς λόγους πρέπει κάποιες φορές, απρόθυμα, να είμαστε αντίθετοι στην εφαρμογή της, στην προκειμένη περίπτωση της Αιγύπτου εξαιτίας της απειλής του ριζοσπαστικού Ισλάμ, των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Δείτε, όμως, τι συμβαίνει με τη Σαουδική Αραβία. Είναι το βασικό κέντρο της ριζοσπαστικής ισλαμικής ιδεολογίας, η πηγή της. Επί χρόνια, υποστηρίζει επίσης την ισλαμική τρομοκρατία ή την ιδεολογία που υποστηρίζει την τρομοκρατία. Και είναι βασικός σύμμαχος των ΗΠΑ επί δεκαετίες. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν, επίσης, και ανέπτυξαν πολύ στενές σχέσεις με το Ισραήλ, συμπτωματικά, ύστερα από τον πόλεμο του 1967, επειδή το Ισραήλ είχε καταφέρει βαρύ πλήγμα στον κοσμικό αραβικό εθνικισμό, τον πραγματικό εχθρό, τη νασερική Αίγυπτο, προς υπεράσπιση του ριζοσπαστικού Ισλάμ, της Σαουδικής Αραβίας. Η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος βρίσκονταν σε άτυπο πόλεμο πριν απ’ αυτό και η σύγκρουση ήταν μεγάλη.
Στο Πακιστάν, φερ’ ειπείν, τα τηλεγραφήματα που αποκάλυψε το WikiLeaks δείχνουν τα γεγονότα όπως τα παρουσιάζει η πρέσβειρα Πάτερσον. Υπάρχει μια κατάσταση που η φράση «καμπάνια μίσους εναντίον των ΗΠΑ» υποτιμά την έκτασή του. Ο πληθυσμός έχει παθιασμένες αντιαμερικανικές διαθέσεις, κυρίως λόγω των αμερικανικών ενεργειών στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, της πίεσης που ασκείται στον πακιστανικό στρατό να επεμβαίνει στις περιοχές των φυλών, των επιθέσεων με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη κ.ο.κ. Φτάνει ακόμη στο σημείο, να πει ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διαρροή σχάσιμων υλικών προς τους ισλαμιστές, που κερδίζουν λαϊκή υποστήριξη εξαιτίας των πράξεων των ΗΠΑ. Βεβαίως, αυτό δεν συνέβη μέσα σε μια νύχτα. Στην ανάπτυξη του αντιαμερικανισμού συντέλεσε η διακυβέρνηση της χώρας από το δικτάτορα Ζία Ουλ Χακ. Αυτός καλλιέργησε τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό στη χώρα με χρηματοδότηση της Σαουδικής Αραβίας, τη δεκαετία του ’80. Ποιος υποστήριζε τον Ζία; Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν. Οι πράξεις έχουν συνέπειες. Υποστηρίζει κανείς τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό και αυτό έχει τις συνέπειές του. Όμως η ανησυχία για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο, οσοδήποτε αληθινή κι αν είναι, είναι κάπως ειρωνική, όταν παρατηρούμε ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία έχουν υποστηρίξει παραδοσιακά το ριζοσπαστικό Ισλάμ ως ανασχετικό παράγοντα του κοσμικού εθνικισμού.
Αυτό που τους ανησυχεί πραγματικά, δεν είναι το Ισλάμ ή ο ριζοσπαστισμός του. Είναι η ανεξαρτησία. Αν οι ριζοσπάστες ισλαμιστές ακολουθούν ανεξάρτητη πολιτική, είναι εχθροί. Αν οι κοσμικοί εθνικιστές ακολουθούν ανεξάρτητη πολιτική, είναι εχθροί. Στη Λατινική Αμερική, όταν στοιχεία της Καθολικής Εκκλησίας εξέφραζαν μια ανεξάρτητη πολιτική ήταν εχθροί… Αυτό που δεν ανέχονται (οι ΗΠΑ) είναι η ανεξαρτησία.
Στο Πακιστάν, φερ’ ειπείν, τα τηλεγραφήματα που αποκάλυψε το WikiLeaks δείχνουν τα γεγονότα όπως τα παρουσιάζει η πρέσβειρα Πάτερσον. Υπάρχει μια κατάσταση που η φράση «καμπάνια μίσους εναντίον των ΗΠΑ» υποτιμά την έκτασή του. Ο πληθυσμός έχει παθιασμένες αντιαμερικανικές διαθέσεις, κυρίως λόγω των αμερικανικών ενεργειών στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, της πίεσης που ασκείται στον πακιστανικό στρατό να επεμβαίνει στις περιοχές των φυλών, των επιθέσεων με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη κ.ο.κ. Φτάνει ακόμη στο σημείο, να πει ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διαρροή σχάσιμων υλικών προς τους ισλαμιστές, που κερδίζουν λαϊκή υποστήριξη εξαιτίας των πράξεων των ΗΠΑ. Βεβαίως, αυτό δεν συνέβη μέσα σε μια νύχτα. Στην ανάπτυξη του αντιαμερικανισμού συντέλεσε η διακυβέρνηση της χώρας από το δικτάτορα Ζία Ουλ Χακ. Αυτός καλλιέργησε τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό στη χώρα με χρηματοδότηση της Σαουδικής Αραβίας, τη δεκαετία του ’80. Ποιος υποστήριζε τον Ζία; Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν. Οι πράξεις έχουν συνέπειες. Υποστηρίζει κανείς τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό και αυτό έχει τις συνέπειές του. Όμως η ανησυχία για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο, οσοδήποτε αληθινή κι αν είναι, είναι κάπως ειρωνική, όταν παρατηρούμε ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία έχουν υποστηρίξει παραδοσιακά το ριζοσπαστικό Ισλάμ ως ανασχετικό παράγοντα του κοσμικού εθνικισμού.
Αυτό που τους ανησυχεί πραγματικά, δεν είναι το Ισλάμ ή ο ριζοσπαστισμός του. Είναι η ανεξαρτησία. Αν οι ριζοσπάστες ισλαμιστές ακολουθούν ανεξάρτητη πολιτική, είναι εχθροί. Αν οι κοσμικοί εθνικιστές ακολουθούν ανεξάρτητη πολιτική, είναι εχθροί. Στη Λατινική Αμερική, όταν στοιχεία της Καθολικής Εκκλησίας εξέφραζαν μια ανεξάρτητη πολιτική ήταν εχθροί… Αυτό που δεν ανέχονται (οι ΗΠΑ) είναι η ανεξαρτησία.
* Απόσπασμα από συνέντευξή του στο ιντερνετικό δίκτυο Democracy Now!, σχετικά με την Αίγυπτο και τους «φόβους» για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Σχόλια
