Του Κώστα Γκιώνη
Η ανείπωτη σιδηροδρομική τραγωδία-δολοφονία των Τεμπών μας φέρνει στη μνήμη όλες αυτές τις ηλίθιες νεοφιλελεύθερες θεωρίες περί ιδιωτικοποιήσεων, όπου όλα θα λειτουργούν άψογα, κι όλες αυτές τις σιχαμένες καπιταλιστικές μπουρμπουλήθρες, διανθισμένες μ’ ένα σωρό νούμερα.
Η μεθοδολογία είναι συγκεκριμένη: βάζω υπεράριθμους υπαλλήλους εξυπηρετώντας τα μικροκομματικά μου συμφέροντα, απαξιώνω το μέσο, καθιστώ τη δημόσια υπηρεσία προβληματική, και μετά την ξεπουλάω μπιρ παρά στον ιδιώτη «για να απαλλάξω το κράτος από τα υπέρογκα έξοδα των ρεμπεσκέδων συνδικαλιστών που κάθονται και ξύνουν τα αχαμνά τους παίρνοντας ένα σκασμό λεφτά» – λες και είδαν την πόρτα ανοιχτή και μπήκαν μόνοι τους…
Ο μεσοέλληνας μυαλοσκλάβος το καταπίνει αμάσητο και ευγνωμονεί τον σωτήρα του, χωρίς να αναρωτηθεί ποτέ: ποιος ρε παιδί μου μπατίρισε το μέσο;
Το ίδιο συνέβη και εδώ: πωλήθηκε ολόκληρη η επιχείρηση για 45 εκατομμύρια ευρώ… Κι ενώ πιστεύαμε ότι γλυτώσαμε την αιμορραγία του δημοσίου χρήματος, τους επιδοτούμε με 50 εκατομμύρια ευρώ ετησίως! Δηλαδή τον πρώτο χρόνο πήραν πίσω τα λεφτά που έδωσαν, συν 5 εκατομμύρια!
Μας γέμισαν φούμαρα για υπερσύγχρονα… ασημένια βέλη, τα οποία τελικά ήταν τα «τρένα της βλάβης», όπως τα αποκαλούσαν οι Ελβετοί: ηλικίας άνω των 30 ετών, αποσυρμένα, εκ των οποίων τα περισσότερα είχαν πάει για σκραπ (παλιοσίδερα)!
«Ασφάλεια, τεχνολογία, ταχύτητα και άνεση»: έτσι διαφημιζόταν η Ηellenic Trains, τη στιγμή που το σύστημα λειτουργεί χειροκίνητα και επαφίεται στο μυαλό, στην πληρότητα και στα χέρια ενός και μόνου ανθρώπου (σταθμάρχη), εν έτει 2023, στα χρόνια της ψηφιακής επανάστασης, που κάνεις μια παραγγελία και έχεις πλήρη εικόνα για το πού βρίσκεται ο κούριερ μέσω μιας απλής εφαρμογής στο κινητό σου τηλέφωνο. Δώστε γυαλάκια λοιπόν στους ιθαγενείς, να λαμποκοπάνε στον ήλιο και να τους τυφλώνουν τα μάτια.
Ο υπεύθυνος ασφαλείας της TRAINOSE παραιτήθηκε πριν ένα χρόνο λόγω της ελλιπούς συντήρησης του δικτύου. Κανένας ανευθυνοϋπεύθυνος από τον κρατικό μηχανισμό δεν κάλεσε αυτόν τον άνθρωπο να τον ρωτήσει τι συμβαίνει. Στις 7 Φεβρουαρίου συνδικαλιστική οργάνωση (μπου κακό!) αναφέρει δύο νέα ατυχήματα, και καταλήγει: «Όχι άλλη κοροϊδία. Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις»! 13 μέρες αργότερα (20 Φεβρουαρίου) ο (Αν)αρμόδιος υπουργός δηλώνει ότι «δεν παίζουμε με την ασφάλεια των επιβατών στα τρένα»…
Αντιλαμβανόμαστε ότι μιλάμε για προαναγγελθέν έγκλημα. Ένα έγκλημα που θα μείνει ατιμώρητο, όπως όλα που συμβαίνουν σ’ αυτό το εξάμβλωμα που ονομάζεται Ελληνικό κράτος. Τα κέρδη πάνω απ’ όλα, τα πάντα είναι λογιστική, οι ζωές δεν έχουν καμία αξία: αυτά είναι τα ιδεώδη των σύγχρονων κοινωνιών. Πάρτε λοιπόν τον σταθμάρχη, ρίχτε τα όλα επάνω του, κλείστε τα μάτια και χουζουρέψτε ήσυχοι στον καναπέ σας. Τα δικά σας παιδάκια είναι ασφαλή στα σπίτια σας…
