Ποτάμι φουσκωμένο η οργή των λαών, κύματα υψωμένα μέχρι τον ουρανό η αγανάκτηση των ανθρώπων. Τυνησία, Αίγυπτος, Ισπανία, Ελλάδα, Χιλή, ΗΠΑ αλλά και οι υπόλοιπες αραβικές χώρες, Αγγλία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ιταλία, Γαλλία. 5η Μάη, Κερατέα, κίνημα των πλατειών, 19-20 Οκτώβρη, 28 Οκτώβρη…
Το ποτάμι της οργής και τα κύματα της αγανάκτησης χτυπάνε με μανία πάνω στους κυματοθραύστες και τα φράγματα του συστήματος. Ενός συστήματος που έχει βαλθεί να εξοντώσει λαούς και ανθρώπους στο όνομα του κέρδους και του ξεπεράσματος της κρίσης του. Ένα σύστημα που ξεθεμελιώνει τα πιο στοιχειώδη των δικαιωμάτων ενός πολίτη. Το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα στην υγεία, το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα στη δημοκρατία. Εν τέλει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και την ελευθερία.
Για αυτό το λόγο και οι λαοί, οι κοινωνίες, η νεολαία, οι πολίτες ξεσηκώνονται. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε άλλο μέσα σε αυτήν την κατάσταση, δεν είναι δυνατόν να υπομένουμε και να περιμένουμε καρτερικά το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Και ο ξεσηκωμός δεν είναι μια στιγμή. Δεν είναι μόνο μια συλλογική πράξη. Είναι μια συλλογική διαδικασία. Που μετασχηματίζει την κοινωνία και όσους συμμετέχουν σε αυτήν. Είναι μια διαδικασία που από τη στιγμή που θα αρχίσει, δεν γίνεται να γυρίσουμε στην προηγούμενη κατάσταση.
Σε αυτό το ημερολόγιο θελήσαμε να αποτυπώσουμε τους ξεσηκωμούς, μικρούς και μεγάλους, που έλαβαν χώρα τους τελευταίους μήνες στον πλανήτη και την Ελλάδα. Προφανώς δεν είναι οι μόνοι και σίγουρα θα μας έχουν ξεφύγει κάποιοι. Παρά τα νέα εργαλεία επικοινωνίας δεν είναι εύκολο όλα τα γεγονότα τέτοιας έκτασης να αποτυπωθούν στις σελίδες ενός ημερολογίου. Και βέβαια δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθούν και όλες τους οι πλευρές. Και έτσι επιλέξαμε μόνο μία, κάποιοι μπορούν να πουν την πιο «πιασάρικη», αλλά νομίζουμε ότι είναι μια πλευρά, όχι η μόνη, που αποτυπώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τους πόθους και τις σκέψεις όσων κινητοποιούνται και ξεσηκώνονται. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα για πολλούς μήνες φωνάζουν το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, η xούντα δεν τελείωσε το ’73». Είναι ένα σύνθημα που ενσαρκώνει τη θέληση του λαού για δουλειά, για μόρφωση, για δημοκρατία. Για ένα άλλο μέλλον χωρίς ξένα και ντόπια αφεντικά. Το ίδιο συμβαίνει με μια σειρά από άλλες χώρες και κινήματα.
Από την άλλη βλέπουμε αυτήν την έκδοση και ως μια συμβολή στο ελληνικό κίνημα. Η ώσμωση, όχι ο αντιγραφικός δανεισμός, με τα διεθνή κινήματα και τα ζητήματα που θέτουν είναι μια σημαντική διαδικασία για κάθε κίνημα. Είναι μια διαδικασία που δυναμώνει τους δεσμούς αλληλεγγύης μεταξύ των λαών, που τους βοηθάει να δίνουν κοινούς αγώνες απέναντι στους κοινούς αντιπάλους τους. Άλλωστε, τα παραπάνω είναι και ένα από τα ζητούμενα. Ο κάθε λαός κύριος στον τόπο του και όλοι μαζί από κοινού για ένα καλύτερο μέλλον μέσα από τη φιλία και την ισότιμη συνεργασία.
Για αυτό το λόγο και οι λαοί, οι κοινωνίες, η νεολαία, οι πολίτες ξεσηκώνονται. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε άλλο μέσα σε αυτήν την κατάσταση, δεν είναι δυνατόν να υπομένουμε και να περιμένουμε καρτερικά το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Και ο ξεσηκωμός δεν είναι μια στιγμή. Δεν είναι μόνο μια συλλογική πράξη. Είναι μια συλλογική διαδικασία. Που μετασχηματίζει την κοινωνία και όσους συμμετέχουν σε αυτήν. Είναι μια διαδικασία που από τη στιγμή που θα αρχίσει, δεν γίνεται να γυρίσουμε στην προηγούμενη κατάσταση.
Σε αυτό το ημερολόγιο θελήσαμε να αποτυπώσουμε τους ξεσηκωμούς, μικρούς και μεγάλους, που έλαβαν χώρα τους τελευταίους μήνες στον πλανήτη και την Ελλάδα. Προφανώς δεν είναι οι μόνοι και σίγουρα θα μας έχουν ξεφύγει κάποιοι. Παρά τα νέα εργαλεία επικοινωνίας δεν είναι εύκολο όλα τα γεγονότα τέτοιας έκτασης να αποτυπωθούν στις σελίδες ενός ημερολογίου. Και βέβαια δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθούν και όλες τους οι πλευρές. Και έτσι επιλέξαμε μόνο μία, κάποιοι μπορούν να πουν την πιο «πιασάρικη», αλλά νομίζουμε ότι είναι μια πλευρά, όχι η μόνη, που αποτυπώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τους πόθους και τις σκέψεις όσων κινητοποιούνται και ξεσηκώνονται. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα για πολλούς μήνες φωνάζουν το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, η xούντα δεν τελείωσε το ’73». Είναι ένα σύνθημα που ενσαρκώνει τη θέληση του λαού για δουλειά, για μόρφωση, για δημοκρατία. Για ένα άλλο μέλλον χωρίς ξένα και ντόπια αφεντικά. Το ίδιο συμβαίνει με μια σειρά από άλλες χώρες και κινήματα.
Από την άλλη βλέπουμε αυτήν την έκδοση και ως μια συμβολή στο ελληνικό κίνημα. Η ώσμωση, όχι ο αντιγραφικός δανεισμός, με τα διεθνή κινήματα και τα ζητήματα που θέτουν είναι μια σημαντική διαδικασία για κάθε κίνημα. Είναι μια διαδικασία που δυναμώνει τους δεσμούς αλληλεγγύης μεταξύ των λαών, που τους βοηθάει να δίνουν κοινούς αγώνες απέναντι στους κοινούς αντιπάλους τους. Άλλωστε, τα παραπάνω είναι και ένα από τα ζητούμενα. Ο κάθε λαός κύριος στον τόπο του και όλοι μαζί από κοινού για ένα καλύτερο μέλλον μέσα από τη φιλία και την ισότιμη συνεργασία.
Το “Ημερολόγιο 2012- Συνθήματα” μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα κεντρικά βιβλιοπωλεία αλλά και από τις εκδόσεις Α/συνέχεια, Ανδρονίκου 18 στο Γκάζι. Τηλ: 210-3845870, mail: [email protected], www.asynechia.gr
Σχόλια
