Έχεις σκεφτεί πώς θα ’ναι να νικήσουμε μαζί, ο ένας πλάι στον άλλο; Της Αγγελικής Ντουσάκη
Έχεις σκεφτεί τη ζωή μας σε μια χώρα ελεύθερη που δεν θα είναι υπόδουλη και υπόλογη σε κανέναν.
Έχεις σκεφτεί εσένα χωρίς άγχος για το μέλλον, για το πώς θα τα βγάλεις πέρα, για το πού θα ζήσεις;
Έχεις σκεφτεί εσένα χρήσιμο για τη χώρα σου, που η γνώση σου θα είναι δύναμη αλλαγής αυτού του τόπου;
Έχεις σκεφτεί εσένα να μπορείς να ονειρεύεσαι; Όχι πλούτη, μα τη ζωή όπως της πρέπει.
Αν έχεις σκεφτεί πως θα είναι η ζωή μας αν νικήσουμε, τότε μη χάνεις χρόνο και ξεκίνα. Έχουμε δουλειά!
«Μα πώς θα τα καταφέρουμε;», θα με ρωτήσεις.
Μα ήδη την απάντηση εσύ την έχεις δώσει:
Όταν παρά τις δυσκολίες πιάνεις από το χέρι το διπλανό σου και βαδίζεις μαζί του και ποτέ μόνος, γιατί ξέρεις ότι η δύναμη βρίσκεται στο μαζί. Μαζί στα δύσκολα, μαζί στο δρόμο, μαζί στο σύνθημα. Μαζί, για να ‘μαστε μαζί και στη χαρά.
Όταν προτίμησες τη χώρα σου κι έμεινες εδώ να το παλέψεις, ενώ όλοι σου ‘λέγαν να τα παρατήσεις.
Όταν συνέχισες να ζεις, να διασκεδάζεις, να ερωτεύεσαι.
Όταν συνεχίζεις να πίνεις μπίρα με την παρέα σου κι όχι να είσαι μόνος κλεισμένος στο σπίτι.
Όταν…
Ξέρεις πως αυτός ο ίδιος λαός, οι γονείς σου και οι παππούδες σου απελευθέρωσαν τη χώρα από τους Γερμανούς, έριξαν τη χούντα.
Όταν…
Βλέπεις πως αυτά τα 4 χρόνια της μιζέριας έχουμε αλλάξει. Έχουμε μάθει πολλά και πια δεν την ξαναπατάμε.
Όταν…
Απογοητεύεσαι που ακόμα δεν έχουν φτιάξει τα πράγματα, αλλά ακόμα προσπαθείς, γιατί βλέπεις στα μάτια των γύρω σου τον κόσμο που θες κι εσύ να φτιάξεις. Και ξέρεις ότι μπορείτε να καταφέρετε όχι μόνο γιατί είστε πολλοί, αλλά γιατί τόσο καιρό όσο κι αν έχουν προσπαθήσει δεν έχουν καταφέρει να μας κλέψουν το όραμα.
Όταν…
Ακόμα συγκήνισε από αυτούς τους στίχους που σου δίνουν το όραμα που ζητάς:
Ναὶ ἀγαπημένη μου,
ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νά ῾χουμε μία πόρτα, ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.
Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε
Επειδή… ξέρεις πως δεν έχει νόημα η ζωή αν δεν μπορείς να τη ζήσεις με αξιοπρέπεια.
Γι’ αυτή την αξιοπρέπεια αγωνιζόμαστε!
Γι’ αυτή την αξιοπρέπεια αξίζει να παλεύεις σε όλη σου τη ζωή. Κάθε στιγμή που ζούμε χωρίς αυτή δεν είναι ζωή.
Μα αν έχεις σκεφτεί πώς θα ‘ναι όταν νικήσουμε τότε ξέρεις τι πρέπει να κάνεις!
Αγωνίσου γι’ αυτήν την αξιοπρέπεια, αγωνίσου για σένα, αγωνίσου για μας!
