Με αφορμή το ειδεχθές έγκλημα με θύμα τη 12χρονη στον Κολωνό αλλά και την υπόθεση βιασμού μιας 19χρονης από δύο αστυνομικούς στο Α.Τ. Ομονοίας παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια μας όλη η συνενοχή, η σαπίλα και η αναλγησία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Με αφορμή αυτές τις δύο υποθέσεις βλέπουμε τις κάθε λογής εξουσίες να κάνουν επίδειξη ισχύος και ακαταδίωκτου, τη δικαιοσύνη και τις αστυνομικές αρχές να προσέχουν μήπως και θιχτεί κάποιος μεγαλόσχημος ή συνάδελφος από τις έρευνες, η κυβέρνηση και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να λειτουργούν σαν θλιβεροί επεξεργαστές λυμάτων ενώ τα ΜΜΕ «φουσκώνουν» τις υποθέσεις ώστε να πειστεί επιτέλους η κοινωνία να αποδεχτεί την ευθύνη της και μετά από λίγο όλοι μας να σταματήσουμε να ασχολούμαστε αηδιασμένοι από το οχετό που έχει εκτοξευτεί από τα τηλεπαράθυρα.
Συγκάλυψη
Στην υπόθεση του Κολωνού είναι εμφανές και στον πιο ανυποψίαστο πολίτη ότι εμπλέκονται μεγαλόσχημα πρόσωπα. Βοά ο τόπος για αυτό από την πρώτη στιγμή. Και αντί να υπάρχει ταχεία αποκάλυψη του κυκλώματος παιδεραστίας και να γίνουν οι ανάλογες ενέργειες από την πλευρά των εισαγγελικών και αστυνομικών αρχών, έχουμε μια αργή και βασανιστική διαδικασία προσαγωγών και συλλήψεων των «μικρών ψαριών» από τη λίστα των 200 και βάλε ονομάτων. Την ίδια στιγμή κανείς δεν λέει, ούτε βέβαια στα ΜΜΕ τονίζεται, ότι το βασικό πρόσωπο του κυκλώματος, ο βιαστής-προαγωγός, ανήκει σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, όντας κομματικός του παράγοντας που είχε στενές σχέσεις με διάφορα πολιτικά πρόσωπα –και όχι μόνο– σε υψηλές θέσεις. Είναι προφανές ότι το πολιτικό σύστημα, η κυβέρνηση, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η δικαιοσύνη, η αστυνομία, αυτή την στιγμή δεν επιθυμούν να «χυθεί άπλετο φως», όπως κυνικά υποστηρίζουν, αλλά θέλουν να υπάρξει συγκάλυψη. Να αποκρυφτεί ότι διάφορα σημαίνοντα πρόσωπα εμπλέκονται στο συγκεκριμένο κύκλωμα παιδεραστίας και όλο το θέμα να κλείσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα. Και αντί να παραιτηθούν κάποιοι κύριοι σαν το υπουργό Θεοδωρικάκο, μας κουνάνε και το δάχτυλο για το πόσο καλά τα κάνουν όλα.
Η υπόθεση του κυκλώματος παιδεραστίας στον Κολωνό και του βιασμού της 19χρονης στο Α.Τ. Ομονοίας φανερώνουν το πραγματικό πρόσωπο της εξουσίας – Για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές συγκαλύπτουν και αντί να παραιτηθούν κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία
Σαπίλα
Με αφορμή τα παραπάνω δεν είναι άδικο να πούμε ότι η σαπίλα που κυριαρχεί στην πολιτική και στην κοινωνική ζωή του τόπου έχει πολλαπλασιαστεί. Ξεκινώντας από τη μαφιοποίηση πολλών πλευρών της πολιτικής σφαίρας αφού πια ξεδιάντροπα διάφοροι «επιχειρηματίες» κάνουν κουμάντο σε ολόκληρες περιοχές ή δήμους, πολιτεύονται και κάνουν πολιτική. Και βέβαια διογκώνεται η διαφθορά. η ασυδοσία, η αλαζονεία, η αρπαχτή, το ρουσφέτι, η ατιμωρησία κ.ο.κ. από μεριάς του κράτους και των πολιτικών παραγόντων. Όλα αυτά μαζί έχουν γεννήσει ένα υβριδικό σχήμα συμφερόντων και προσώπων μεταξύ του πολιτικού συστήματος και των μαφιόζικων κορυφών, που αυτό το σχήμα είναι που ουσιαστικά διαχειρίζεται πολλά από τα εσωτερικά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα – μην ξεχνάμε και τις πρεσβείες που παίζουν και αυτές σημαίνοντα ρόλο.
Αυτή η ιδιόμορφή σαπίλα επηρεάζει και ένα μέρος της κοινωνίας. Μαθαίνει να ζει με αυτή, πολλές φορές γίνεται και μέρος της και την «επιστρέφει» με βία ή με ειδεχθείς τρόπους προς τον ίδιο τον εαυτό της ή προς το πολιτικό σύστημα – αυτό αλήθεια συμβαίνει λιγότερο. Αυτό ακριβώς το φαινόμενο εκμεταλλεύεται το σύστημα και προσπαθεί να δείξει ότι ο ένας και μοναδικός ένοχος, κατά βάθος, είναι η ίδια η κοινωνία, οι παραπεταμένοι πολίτες και τα θύματα των ίδιων των εγκλημάτων, όπως έγινε στην περίπτωση του βιασμού της 19χρονης στο Α.Τ. Ομόνοιας ή με συνεχείς διώξεις απέναντι στη μάνα της 12χρονης λες και αυτή είναι ο εγκέφαλος του κυκλώματος.
Αναλγησία
Εδώ ακριβώς φαίνεται και η αναλγησία του πολιτικού συστήματος και των μηχανισμών του. Στη συστηματική εξόντωση της μάνας της 12χρονης, λες και αυτή είναι η μοναδική υπεύθυνη για ό,τι έγινε. Δεν υπάρχει προαγωγός-βιαστής, δεν υπάρχει κύκλωμα, δεν υπάρχουν αγγελίες, δεν υπάρχει λίστα επίδοξων παιδεραστών, δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά… Υπάρχει μόνο μια μάνα που δεν έκανε καλά τη δουλειά της… Πόση υποκρισία από ένα σύστημα που πέταξε αυτή την οικογένεια στο περιθώριο. Η ανυπαρξία κοινωνικών υπηρεσιών δεν φαίνεται να πειράζει κάποιον, το μόνο που φαίνεται να ενοχλεί είναι η πιθανότητα να αποκαλυφθεί το κύκλωμα. Αλλά είπαμε: συγκάλυψη…
Η ίδια αναλγησία φαίνεται να υπάρχει και στην υπόθεση του βιασμού στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας. Εύκολα, μετά την απολογία τους, οι δύο αστυνομικοί αφήνονται ελεύθεροι, λες και πρέπει να δοθεί παντού το μήνυμα ότι με την αστυνομία δεν πρέπει να μπλέξει κάποιος. Γιατί ακόμα και θύμα να είναι, μάλλον θύτης θα καταλήξει. Άλλωστε αυτή είναι και η υπερασπιστική γραμμή των δύο αστυνομικών: Ότι η 19χρονη ήταν λίγο «περίεργη» και ήθελε να ικανοποιήσει τις ερωτικές της φαντασιώσεις. Αλλά είπαμε: Σαπίλα…
Οι κάθε λογής εξουσίες κάνουν επίδειξη ισχύος και ακαταδίωκτου, η δικαιοσύνη και οι αστυνομικές αρχές προσέχουν μήπως και θιχτεί κάποιος μεγαλόσχημος ή συνάδελφος ενώ η κυβέρνηση, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και τα φίλια ΜΜΕ λειτουργούν σαν θλιβεροί επεξεργαστές λυμάτων
Ικανοποίησε μία φαντασίωσή της»
Όπως αναμενόταν ο μεγαλοδικηγόρος Αλέξης Κούγιας ανέλαβε την υπεράσπιση ενός από τους δύο αστυνομικούς που κατηγορούνται πως βίασαν μια κοπέλα μέσα στο Α.Τ. Ομονοίας. Μέσα σε διάφορα άλλα που είπε στα ΜΜΕ για την υπόθεση έκανε και την εξής φρικιαστική δήλωση: «Η κοπέλα ικανοποίησε μία φαντασίωσή της» ενώ παράλληλα επισήμανε ότι οι δύο ένστολοι δεν θα απομακρυνθούν από το αστυνομικό σώμα.
Αντί να υπάρχει, τουλάχιστον, σεβασμός και προσοχή απέναντι σε μια νέα κοπέλα που καταγγέλλει τον βιασμό της μέσα σε ένα αστυνομικό τμήμα, έχουμε, από μεριάς του γνωστού ποινικολόγου, τον διασυρμό της 19χρονης υποστηρίζοντας ότι ικανοποιούσε τις ερωτικές της φαντασιώσεις. Έτσι απλά, μια κοπέλα που καταγγέλλει ένα βιασμό μετατρέπεται από θύμα σε αυτουργό. Αυτή επεδίωξε τις σεξουαλικές πράξεις, αυτή έφταιγε, αυτή είναι υπεύθυνη για ό,τι έγινε. Η γνωστή ιστορία, για όλα τα θύματα βιασμού, επαναλαμβάνεται. Αυτή προκάλεσε με τη συμπεριφορά της, με το ντύσιμο της, με λίγα λόγια «τα ήθελε». Μετά μπορεί να μην της άρεσε ό,τι έγινε και αποφάσισε να μιλήσει για βιασμό. Πόσο βολικό σχήμα…
Θα έπρεπε ο μεγαλοδικηγόρος να μην προβεί σ’ αυτή τη δήλωση, όπως και σε πολλές άλλες δηλώσεις που έχει κάνει στο παρελθόν. Όμως είναι μαθημένος να δημιουργεί κλίμα ώστε η κοινή γνώμη να στρέφεται ενάντια στα θύματα, να χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να αθωώσει τους πελάτες τους ειδικά όταν αυτοί είναι άνθρωποι της εξουσίας όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση οι δύο αστυνομικοί. Και έτσι δεν διστάζει, ανερυθρίαστα, να σπιλώσει ανθρώπους, να τους καθιστά υπεύθυνους για τυχόν εγκλήματα διαπράχτηκαν πάνω τους.
Πρόκειται για κάποια λανθασμένη επαγγελματική πρακτική;. Όχι μόνο. Πρόκειται και για μια αντίληψη μου διακατέχει όλους τους μεγαλόσχημους, όπως τον Αλέξη Κούγια. Πάντα φταίει ο αδύναμος. Αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία ή έχουν εξουσία έχουν πάντα δίκιο, ό,τι και αν κάνουν, και δεν πρέπει να τιμωρούνται. Γιατί αν τιμωρηθούν περνιούνται λάθος μηνύματα προς την κοινωνία. Για αυτό και ο μεγαλοδικηγόρος εμφανίζεται τόσο σίγουρος ότι οι δύο αστυνομικοί δεν θα απομακρυνθούν από το αστυνομικό σώμα.
Και κάπως έτσι τα πράγματα καταλήγουν να είναι πολύ απλά. Η κοπέλα φταίει γιατί είχε περίεργα σεξουαλικά γούστα ενώ οι δύο αστυνομικοί, οι άτεγκτοι θεματοφύλακες του νόμου, προφανώς είναι αθώοι…
Η εξουσία έχει ακαταδίωκτο
Πρέπει να το εμπεδώσουμε. Οι μεγαλόσχημοι και όσοι τους υπηρετούν έχουν ακαταδίωκτο. Δεν γίνεται να κατηγορηθούν ή να τιμωρηθούν ανεξαρτήτως τι κάνουν, σε όποιες υποθέσεις και αν εμπλέκονται. Δεν έχει σημασία αν παρανομούν, αλλά έχει σημασία να γίνει κατανοητό, απόλυτα σαφές, πως ό,τι και αν πράξουν, αυτοί οι μεγαλόσχημοι, δεν πρόκειται να τους αγγίξει κανένας. Και αυτό ισχύει για πολιτικούς, οικονομικούς παράγοντες, καλλιτέχνες, αθλητές, για όσους έχουν ένα μεγάλο στάτους σε αυτή την κοινωνία, για όσους έχουν κάποια εξουσία, για όσους γυρνούν ή είναι τα γρανάζια αυτού του συστήματος. Και βέβαια από κοντά και όλοι οι μηχανισμοί που τους υπηρετούν, όπως η αστυνομία, διάφορα άλλα κρατικά σώματα κ.ο.κ., μοιράζονται το ίδιο ακαταδίωκτο.
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η στάση της δικαιοσύνης απέναντι στους δύο αστυνομικούς που κατηγορούνται για βιασμό μέσα στο Α.Τ Ομονοίας; Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η «εμμονή» να κατηγορηθεί η μάνα της 12χρονης για μαστροπεία ενώ βοά ο τόπος ότι στην υπόθεση εμπλέκονται μεγαλόσχημα πρόσωπα;
Μόνο με έναν τρόπο μπορεί να εξηγηθεί ό,τι και αν κάνουν οι ελίτ, η εξουσία και όσους τους υπηρετούν δεν πρόκειται να τιμωρηθούν, αντιθέτως θα τιμωρούνται αυτοί που είναι θύματα της ανάλγητης πολιτικής τους.
