Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τη σχέση στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και της κυβέρνησης με την Ομάδα Αλήθειας, και συγκεκριμένα με την εταιρεία Blue Skies και τον όμιλο V+O, αποκαλύπτουν ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων. Δεν πρόκειται μόνο για έναν προπαγανδιστικό μηχανισμό της Ν.Δ. που δρα με πολιτική στόχευση στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά κυρίως για την ύπαρξη οικονομικών δεσμών ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα και πρόσωπα του πρωθυπουργικού κύκλου, τα οποία βρίσκονταν στη μισθοδοσία της εταιρείας ενώ διατηρούσαν κομματικούς ή κυβερνητικούς ρόλους. Παράλληλα η V+O φαίνεται να έχει επιχειρηματικές σχέσεις με τέσσερις συστημικές τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις όπως η Άκτωρ και οι όμιλοι Μυτιληναίου και Λάτση. Στη λίστα των συνεργαζόμενων στελεχών περιλαμβάνονται 57 πρόσωπα –μεταξύ αυτών υπουργοί όπως οι Κ. Κυρανάκης, Δ. Μιχαηλίδου και ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Θ. Μπακόλας– τα οποία «ξέχασαν» να αναφέρουν αυτή τη συνεργασία στα βιογραφικά τους, αν και σήμερα τη χαρακτηρίζουν απολύτως φυσιολογική.
Η κυβέρνηση επιχείρησε να υποβαθμίσει τις αποκαλύψεις, κάνοντας λόγο για «πληρωμές μεταξύ ιδιωτών» και «φυσιολογική απασχόληση» στελεχών σε ιδιωτικές εταιρείες. Αντίστοιχα για τον ρόλο της Ομάδας Αλήθειας η κυβέρνηση θέλησε να πείσει πως πρόκειται για έναν οργανισμό που απλώς βρίσκεται πολιτικά και ιδεολογικά κοντά στην κυβέρνηση, αντιτείνοντας μάλιστα ότι την περίπτωση των κομματικών εφημερίδων ως άλλη μια περίπτωση ενός μέσου που βρίσκεται σε σύμπνοια με κάποιο κόμμα. Σε ό,τι δε αφορά τις σχέσεις των εταιρειών αυτών με δημόσιους φορείς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης δήλωσε πως διέπονται από πλήρη διαφάνεια και αμεροληψία (!) καθώς είτε όντως αφορούν υπηρεσίες που δόθηκαν είτε είναι στο πλαίσιο της χρηματοδότησης εκστρατιών ενημερώσεις σε όλα τα ΜΜΕ. Εν συνεχεία φαίνεται πως η κυβέρνηση ήλπιζε πως ο συνδυασμός του Πάσχα μαζί με την αποσιώπηση του θέματος από μεγάλη μερίδα των συστημικών ΜΜΕ, θα ήταν αρκετά για να ξεχαστεί το ζήτημα.
Τα πράγματα ωστόσο δεν είναι καθόλου έτσι όπως θέλει να τα παρουσιάσει η κυβέρνηση. Καταρχάς, δεν είναι το ίδιο πράγμα ένα κομματικό έντυπο με μια δήθεν ανεξάρτητη μιντιακή ομάδα, γύρω από τη δράση της οποίας μάλιστα υπάρχει πλειάδα λογαριασμών «τρολ» των σόσιαλ μίντια. Το ζήτημα εδώ δεν είναι απλώς ηθικό καθώς ένα κομματικό έντυπο είναι εξαρχής κατανοητό ποιον σκοπό εξυπηρετεί, πολύ περισσότερο η δράση του εν λόγω μηχανισμού στα κοινωνικά δίκτυα αφορά δράσεις που σκοπεύουν στην παραπληροφόρηση, τον αποπροσανατολισμό και τη δολοφονία χαρακτήρων εκείνων που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Επομένως, δεν μιλάμε για έναν μηχανισμό ενημέρωσης ή προβολής μιας άποψης αλλά για ένα σκιώδη μηχανισμό προπαγάνδας και ελέγχου της κοινής γνώμης. Ωστόσο, το σημαντικότερο ζήτημα δεν είναι η δράση της Ομάδας Αλήθειας ή κάποιων διαδικτυακών «τρολς», ίσως μάλιστα αυτή να είναι για τους περισσότερους λίγο πολύ δεδομένη και αυταπόδεικτη. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι οι οικονομικές σχέσεις του συγκεκριμένου ομίλου με κυβερνητικά στελέχη καθώς αποτελεί έναν σκιώδη τρόπο χρηματοδότησης της κυβέρνησης και της Ν.Δ. Στην περίπτωση αυτή τα επιχειρήματα για πληρωμή μεταξύ ιδιωτών και για άτομα που εθελοντικά ασχολούνταν παράλληλα με την πολιτική είναι εντελώς φαιδρά. Καταρχάς δεν είναι δυνατόν κάποιος να εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και παράλληλα να είναι στενός σύμβουλος του πρωθυπουργού, ενός υπουργού ή να παίρνει μέρος στον καθημερινό πρωινό καφέ του Μαξίμου. Όχι μόνο «δεν βγαίνουν τα κουκιά» για τους «διπλοθεσίτες» που μάλιστα ακολουθούν τον πρωθυπουργό σε όλα του τα ταξίδια αλλά και από ηθικής άποψης είναι εμφανές ότι υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων.
Επιπρόσθετα, ακόμη μεγαλύτερο ζήτημα αποτελεί η σχέση της V+O με μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τράπεζες, καθώς αυτού του τύπου η χρηματοδότηση παραπέμπει σε μια τυπική σχέση τριγωνικών συναλλαγών και χρηματοδότησης της κυβέρνησης από τις ελίτ. Να θυμίσουμε για παράδειγμα ότι η Ν.Δ. έχει τεράστια χρέη και έχει δανειστεί επίσης τεράστια ποσά από τις συστημικές τράπεζες, όπως βέβαια και οι άλλοι όμιλοι που χρηματοδοτούν την V+O έχουν στενή σχέση με το κράτος και άρα κάθε λόγο να επιθυμούν να «επηρεάζουν» την κυβέρνηση. Μάλιστα το ζήτημα της διαπλοκής μέσω τριγωνικών συναλλαγών είχε προκύψει και λίγο καιρό πριν όταν ο οικονομολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης Κ. Μαρινάκης μέσα από το κανάλι του στο youtube (greekonomics), είχε ανεβάσει ένα σχετικό βίντεο που περιέγραφε αυτή ακριβώς τη σχέση. Τότε ο ίδιος είχε μηνυθεί από τον ΣΚΑΙ και τον Α. Πορτοσάλτε, ενώ είχε καταγγείλει δημόσια πως συγγενικό του πρόσωπο στην Ελλάδα δέχτηκε νυχτερινή επίσκεψη από μπράβους προκειμένου ο ίδιος να κατεβάσει το βίντεο. Πλέον είναι όμως εμφανές πως δεν πρόκειται για εικασίες αλλά υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για τη λειτουργία ενός τριγωνικού μηχανισμού χρηματοδότησης και άρα ελέγχου της κυβέρνησης. Το ερώτημα είναι αν και σε ποιο βαθμό θα ασχοληθεί με αυτό η Δικαιοσύνη, όπως θα όφειλε να κάνει επειγόντως. Ή αν θα συνεχίσει να λειτουργεί και αυτή ως δεκανίκι του Μαξίμου και να βγάζει πολιτικές ανακοινώσεις για τα Τέμπη.
