Της Ματίνας Παπαχριστούδη
Ο πατέρας μιας καλής φίλης, στα όριά του κι αυτός, εξοργισμένος με τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης αλλά και την τρομακτική βία που ασκεί καθημερινά η εκπεμπόμενη τηλε-οχλοψυχαγωγία, αναφωνούσε:
«Κάποτε για να πετύχει η κόρη σου έπρεπε να είναι σεμνή, να σπουδάσει ή να καλοπαντρευτεί. Τώρα, για να είναι πετυχημένη πρέπει να εκπορνευτεί δημόσια στην τηλεόραση».
Το ίδιο ή κάπως έτσι είναι και για τους πολιτικούς. Οι πολυ-προβεβλημένοι, οι συνομιλητές τηλεοπτικών αστέρων σε πρωινάδικα, μεσημεριανάδικα ή κεντρικά δελτία δεν αρκεί πλέον να φωνασκούν υπέρ πατρίδος, έθνους, οικονομικών μέτρων, ΔΝΤ, τραπεζών και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν αρκεί να παράγουν σόου με το δημόσιο λόγο τους, συκοφαντώντας ή και απειλώντας όσους διαμαρτύρονται. Πρέπει, κυρίως, να προσφέρουν σοκαριστικό, πραγματικό θέαμα. Με την προσωπική τους ζωή, τα τερτίπια τους, να χορεύουν ή να δείχνουν πως ζηλεύουν τη σύζυγό τους, το παιδί τους, τους φίλους τους. Πάντα on camera, πάντα live. Και έτσι ο τηλεοπτικός φακός θα συνεχίσει να τους λατρεύει, να τους κρατά ψηλά στις δημοσκοπήσεις της κατασκευασμένης – εικονικής τηλε-δημοκρατίας μας.
Πρόσφατο δείγμα στο φαινόμενο τηλεοπτικής «εκπόρνευσης» για τις ανάγκες της πολιτικής διασημότητας οι εμφανίσεις του Άδωνι Γεωργιάδη μετά της συζύγου του «μπουμπούκας», Ευγενίας Μανωλίδου, στο σόου Dance with stars του ΑΝΤ1. Αλλά και η εμφάνιση της απελευθερωμένης από παλαιολιθικά πολιτικά στερεότυπα Φωτεινής Πιπιλή ως μέλους της χορευτικής κοινότητας των τηλεοπτικών αστέρων του ΑΝΤ1.
Ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ, χαϊδεμένο παιδί στην τηλεοπτική επικυριαρχία, έχει ως τώρα το μέγιστο τηλεοπτικό χρόνο να πουλά την πραμάτεια της εθνικοφροσύνης και των πιο αντιδραστικών στερεοτύπων του κόμματός του. Μπορεί ελεύθερα να καταφέρεται εναντίον των μεταναστών και να αντιμετωπίζεται ως σοβαρός συνομιλητής από τους τηλε-προπαγανδιστές. Ως εξτρα «δώρο», δίνει και του δίνεται κι άλλος χρόνος στο πιο πετυχημένο σόου της τηλεόρασης. Εκεί, πιο χαλαρός, «πουλάει» το πρόσωπο του αφοσιωμένου συζύγου, που παρακολουθεί στενά τις χορευτικές φιγούρες της τηλε-περσόνας γυναίκας του.
Και δεν είναι ο μόνος της πολιτικής σκηνής. Όπως οι παρουσιαστές εκπομπών, πανικόβλητοι ενώπιον της καθημερινής αξιολόγησής τους από τα εμπορικά τμήματα με βάση το λεπτό τηλεθέασης και διαφημιστικών εσόδων, ψάλλουν ή τραγουδάνε στον αέρα, έτσι και οι αντιπρόσωποι της λαϊκής βούλησης είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα ενώπιον του τηλεοπτικού φακού.
Να χορέψουν, όπως η Φωτεινή Πιπιλή στην TV στην εκλογική περιφέρειά τους, αν τους ακολουθεί τηλεοπτική κάμερα, να τραγουδήσουν ως καλεσμένοι σε τηλεοπτικά σόου, να απαγγέλλουν ποιήματα, αν τους καταγράφει ο φακός. Ο απόλυτος εξευτελισμός έχει μετατραπεί στην τηλεόραση αλλά και στην πολιτική σκηνή σε απόλυτη επιτυχία.
Παράγονται με αυτόν τον τρόπο και αναπαράγονται νέου τύπου πρότυπα και στερεότυπα στην κοινωνία.
Από τη μια προβάλλεται η άσκηση τρομακτικής βίας με τη μαζική πρόκληση φόβου και πανικού και από την άλλη επιβάλλεται η αδρανοποίηση και παθητικοποίηση με τον μαζικό ευτελισμό προσώπων και ρόλων στην προσφερόμενη τηλε-ψυχαγωγία.
