75 χρόνια ύπαρξης συμπληρώνει αυτές τις μέρες η πολεμική μηχανή της δυτικής παγκοσμιοποίησης. Το ΝΑΤΟ που ιδρύθηκε το 1949 ως μια αμερικανόπνευστη στρατιωτική συμμαχία, λίγα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτέλεσε τον μοχλό πρόσδεσης της Δύσης στις στρατηγικές επιλογές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Μια ιδιότυπη κατάκτηση του ευρωπαϊκού χώρου από τις ΗΠΑ με το βλέμμα προς ανατολάς. Από τον Ψυχρό Πόλεμο στους πολέμους της αποαποικιοποίησης στον παγκόσμιο Νότο και από τα πραξικοπήματα στις χώρες της περιφέρειας στην αντιτρομοκρατική εκστρατεία, το ΝΑΤΟ αποτέλεσε το στρατιωτικό όχημα με το οποίο η Ουάσιγκτον πρόβαλλε την ισχύ της σε κάθε σημείο του πλανήτη. Ένας δαιδαλώδης μηχανισμός που έχει ως σκοπό να πειθαναγκάζει με τον τρόμο που προκαλεί στους αδύναμους αντιπάλους του, να διατηρεί το ισοζύγιο ισχύος με τους βασικούς πλανητικούς ανταγωνιστές του (βασικά Ρωσία και Κίνα) και ταυτόχρονα να επιβάλλει μια ολοκληρωτική σιδηρόφραχτη πειθαρχία στο εσωτερικό της συμμαχίας με το βλέμμα στραμμένο στον εχθρό λαό (βλέπε τρομονόμοι, συστήματα παρακολούθησης κ.ά.)
Στις διακηρύξεις περισσεύουν τα λόγια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, των οποίων είναι γνωστό ότι μόνο η Δύση αποτελεί εκφραστής. Ένα προπέτασμα καπνού για να κρυφτούν τα εγκλήματα πολέμου και οι ανθρωπιστικές βόμβες που για δεκαετίες ρίχνει το ΝΑΤΟ σε μια σειρά εμπόλεμες περιοχές. Ποιος ξεχνά τα εγκλήματα πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, ποιος ξεχνά τον βάλτο του Αφγανιστάν; Μέχρι και σήμερα, στο όνομα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις ευλογούν τη γενοκτονία που διεξάγει το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, στηρίζοντας και εμπράκτως τον πόλεμο που διεξάγει με την παρουσία τους στην περιοχή της Μ. Ανατολής και της Ερυθράς Θάλασσας.
75 χρόνια μετά και ο κόσμος δεν μοιάζει σε τίποτα με όσα μας κληροδότησε ο μακρύς 20ος αιώνας. Μια νέα πολυκεντρική πραγματικότητα φαίνεται να αναδύεται στη θέση της υπό κατάρρευση δυτικής παγκοσμιοποίησης. Το ΝΑΤΟ, ο πλανητικός χωροφύλακας, διατάσσει τις δυνάμεις του με τρόπο που δείχνει πως προετοιμάζεται για μια μεγάλης έκτασης πολεμική σύγκρουση. Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, δήλωνε πως το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό. Λίγα χρόνια μετά, οι συμμετέχουσες σε αυτό χώρες διαγωνίζονται στη ΝΑΤΟφροσύνη και την πολεμοκαπηλία. Με 32 πλέον μέλη, μετά την προσχώρηση όλων σχεδόν των βαλκανικών χωρών και την πρόσφατη είσοδο της Φιλανδίας και της Σουηδίας, το ΝΑΤΟ αναγεννάτε μέσα από την ενεργό εμπλοκή στην πολεμική σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας που διεξάγεται στα εδάφη της Ουκρανίας.
75 χρόνια μετά και το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας δίνει όρκους πίστης στην συμμαχία της «σωστής πλευράς της ιστορίας», κάνοντας τους πολέμους του ΝΑΤΟ και δικούς «μας» πολέμους, εμπλέκοντας τη χώρα ολοένα και πιο συχνά με τις περιοχές ανάφλεξης (βλέπε αποστολή όπλων στην Ουκρανία και ρόλος της Αλεξανδρούπολης, φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα). Ανιστόρητοι πολιτικοί που σβήνουν από την ιστορία το έγκλημα της ΝΑΤΟκίνητης Χούντας και της προδοσίας της Κύπρου. Εγκλήματα που θα έπρεπε ακόμη και σήμερα να αποτελούν ικανή αιτία, διακοπής των σχέσεων με την συμμαχία του πολέμου. Και σαν έτοιμοι από καιρό ντύνονται στα χακί για «άμυνα υπέρ τρίτου», την ώρα που με την επεκτατική και διαρκώς απειλητική Τουρκία παζαρεύουν μπίζνες υπό ΝΑΤΟϊκή ομπρέλα.
75 χρόνια μετά και παραμένει στην ημερήσια διάταξη η ανάγκη να ηττηθεί το ΝΑΤΟ από τους αγώνες των λαών και των χωρών που διεκδικούν βαθμούς κυριαρχίας.
