Συνέντευξη στον Μάριο Διονέλλη.
Για τα συμπεράσματα και τις εμπειρίες που αφήνει πίσω του ο Στόλος της Ελευθερίας ΙΙ μίλησε στο Δρόμο ο Βαγγέλης Πισσίας.
Τι αφήνει πίσω της η στάση της κυβέρνησης απέναντι στον Στόλο της Ελευθερίας ΙΙ;
Η ελληνική κυβέρνηση εκτέθηκε ανεπανόρθωτα με τη στάση της στο ζήτημα του Στόλου της Ελευθερίας II. Η απαγόρευση απόπλου από τα ελληνικά λιμάνια και ο αποκλεισμός εκατοντάδων ακτιβιστών, διάφορων εθνικοτήτων, έφερε την Ελλάδα αντιμέτωπη με το σημαντικότερο κίνημα αλληλεγγύης σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς η κυβέρνηση τάχθηκε εμπράκτως απέναντί του.
Την ώρα που ο αγώνας των Παλαιστινίων βρίσκει όλο και ευρύτερη υποστήριξη σε ολόκληρο τον κόσμο και το κίνημα αλληλεγγύης δυναμώνει, η ελληνική κυβέρνηση καθίσταται διεθνώς δακτυλοδεικτούμενη. Υπήρξαν διαδηλώσεις έξω από ελληνικές πρεσβείες ενώ ακόμα και τουριστικά έχει ήδη επιπτώσεις μετά τις ακυρώσεις, κυρίως Σουηδών, που διάλεξαν να μην έρθουν στην Ελλάδα ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
Αποτελεί, πλέον, καθεστώς η εξάρτηση από το Ισραήλ;
Δεν λειτούργησαν απλά στη λογική της εξάρτησης. Είχαν την ψυχολογία πολιτικών υπαλλήλων μιας αποικίας. Αυτό ήταν το καθεστώς που επιβλήθηκε στα ελληνικά λιμάνια με τις παραχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης.
Είναι πρωτοφανής στάση, σε διεθνές επίπεδο. Η εξωτερική πολιτική όλων των κρατών βασίζεται σε κάποιες σταθερές. Για την Ελλάδα μία από τις σταθερές αυτές ήταν η καλή σχέση με τον αραβικό κόσμο και ιδιαίτερα με τον παλαιστινιακό λαό. Τη σχέση αυτή η ελληνική κυβέρνηση την πούλησε για κάποια ευκαιριακά οφέλη από το Ισραήλ. Η εξωτερική πολιτική της χώρας όμως, έχει πλέον ξεστρατίσει από τη σταθερή τροχιά των προηγούμενων ετών και αυτό το χρεώνεται, αποκλειστικά, η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Για τον Στόλο της Ελευθερίας τι απομένει και τι ακολουθεί από δω και πέρα;
Για τον Στόλο της Ελευθερίας και για τη πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα» μένει ακόμα μια σημαντική κληρονομιά, σε κινηματική βάση. Μένουν εννέα πλοία, τα οποία καταβάλλαμε πολύ κόπο, πολλά έξοδα και πολλή αγωνία για να τα αποκτήσουμε και κυρίως μένει η αποφασιστικότητά μας για το ταξίδι, που δεν κάμπτεται αλλά δυναμώνει μετά από κάθε προσπάθεια. Όλα αυτά αποτελούν τη μαγιά για το επόμενο ταξίδι που ήδη οργανώνεται.
