Το επικοινωνιακό πάρτι του Μαξίμου («επενδύσεις», «βγαίνουμε από μνημόνια», «νέα εποχή αρχίζει») κράτησε λίγες μόνο μέρες. Φούσκωσε κάπως με την επίσκεψη Μακρόν και τη στήριξη που προσφέρθηκε στον Τσίπρα, άρχισε όμως αμέσως να θρυμματίζεται από την ίδια την πραγματικότητα.
Η αρχή έγινε με την περιπέτεια με την Eldorado Gold στην Χαλκιδική. Οι γνωστοί εκβιασμοί της εταιρίας, απαντήθηκαν αρχικά με ψευτονταϊλίκια («στα τσακίδια» του γνωστού Πολάκη κ.λπ.) για να αρχίσει στη συνέχεια ο cool και άνετος Σταθάκης να υπογράφει ό,τι άδεια του πήγαιναν στο γραφείο. Ο καθένας στον ρόλο του…
Στη συνέχεια, το μαύρισμα του Σαρωνικού. Η καταστροφή φέρνει στην επιφάνεια τεράστιες ευθύνες. Φανερώνει την ασυδοσία που απολαμβάνει το εφοπλιστικό κεφάλαιο, αλλά και την παροιμιώδη ανευθυνότητα του πολιτικού προσωπικού που ξεχαρβαλώνει τις κρατικές υποδομές και εγκαταλείπει πολίτες και περιβάλλον στη «μοίρα» τους.
Ενώ κανένας υπουργός δεν υποβάλλει την παραίτησή του, ο πρωθυπουργός βρίσκεται στην Κέρκυρα για να πουλήσει τον σιδηρόδρομο σε εξευτελιστική τιμή στους Ιταλούς. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ δίνουν για 45 εκατομμύρια ευρώ την Τραινοσέ, θα πρέπει να την αποζημιώσουν με 23 εκατομμύρια λόγω των καθυστερήσεων στην Ειδομένη.
Πολυ-αποικία η χώρα. Έχουμε για όλους και κάνουμε πολλές ευκολίες. «Φρουρά – φρουρά» στη Βουλή, «διαιτησία – διαιτησία» για τις Σκουριές, μπορείτε άφοβα να κολυμπήσετε στην παραλιακή. Αυτά ενώ το μαύρο έφτασε ήδη μέχρι τη Βούλα και δεν αποκλείεται να κατευθυνθεί προς τη Λούτσα…
Ο Μαύρος Σεπτέμβρης συνεχίζεται με τις δόσεις της εφορίας, τον ΕΝΦΙΑ («άδικος φόρος, αλλά υπάρχουν κι άλλοι άδικοι φόροι» δήλωσε αφοπλιστικά ο Τσίπρας στη ΔΕΘ), δίδακτρα, λογαριασμούς, δάνεια. Δεν φτάσαμε ούτε στα μισά του μήνα και τα λεφτά για τους περισσότερους έχουν τελειώσει («πόσος πολύς μήνας έμεινε ακόμα…»).
Λιγότερα παιδιά στην Πρώτη Δημοτικού και τα νηπιαγωγεία, με την κρίση να οξύνει το δημογραφικό πρόβλημα. Αρρώστιες που είχαν ξεχαστεί επανεμφανίζονται, οι εμβολιασμοί δεν είναι για όλους, πρέπει να γίνουν περικοπές. Ξεκίνησε η τρίτη αξιολόγηση και τα κλιμάκια έχουν πιάσει δουλειά με 130 προαπαιτούμενα να πρέπει να ψηφιστούν. Πολύ δουλειά για τους κουρασμένους βουλευτές…
Μαυρίζει η ψυχή των ανθρώπων με όσα γίνονται και με την έλλειψη κάθε προοπτικής καλυτέρευσης. Θα αποδράσει με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας. Οι political correct θα λένε τα δικά τους. Οι κυβερνώντες θα κάνουν το μαύρο άσπρο. Η αντιπολίτευση θα μιλά για ανευθυνότητα, αλλά και συνέχεια του κράτους, αφού ετοιμάζεται να αναλάβει. Η «υπόλοιπη» Αριστερά θα καταγγέλλει αναπολώντας με νοσταλγία το 1917, ενώ όλοι, μα όλοι, μελετούν ήδη δημοσκοπήσεις και σχεδιάζουν τι θα κάνουν στις επόμενες εκλογές…
Η κυβερνητική προπαγάνδα κάνει το μαύρο άσπρο στο άψε-σβήσε, γεμίζοντας κατράμι τη ζωή και την ψυχή μας. Το δύσκολο βέβαια είναι να κάνεις πραγματικά το μαύρο άσπρο, να φωτίσεις έναν δρόμο, μια ελπίδα, μια προοπτική για καλύτερη ζωή και δίκαιη κοινωνία.
Εδώ σε θέλω καημένε κάβουρα και καημένο θαλασσοπούλι, όπως κι εμάς. Να βγούμε, να αντέξουμε, να επιβιώσουμε, να αλλάξουμε, να απαλλαγούμε από αλυσίδες υλικές και πνευματικές, να κολυμπήσουμε και να πετάξουμε σε έναν τόπο ελεύθερο.
Φωτογραφία : Μάριος Λώλος (14/9/2017)
