Το υπουργείο Υγείας της Γάζας απευθύνει μια έκκληση στην παγκόσμια κοινότητα που είναι γροθιά στο στομάχι: «Καλούμε την διεθνή κοινότητα, που απέτυχε να προσφέρει προστασία και καταφύγιο για το λαό μας και υπήρξε ανίκανη να στείλει τρόφιμα και φάρμακα, να κάνει ένα κόπο να στείλει σάβανα για τους νεκρούς μας».
Και είναι αλήθεια ότι εμβρόντητη η ανθρωπότητα παρακολουθεί σε ζωντανή μετάδοση τη συνεχιζόμενη σφαγή στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και πιο πρόσφατα στο Λίβανο. Από στιγμή σε στιγμή μάλιστα, αναμένεται η επέκταση του πολέμου με την σχεδιαζόμενη ισραηλινή επίθεση στο Ιράν.
Μπροστά στα μάτια μας δεν αναβιώνει απλά η φρίκη ενός πολέμου με θύματα ανάμεσα στις στρατιωτικές δυνάμεις των εμπλεκομένων. Τηλεοπτικοί σταθμοί, εφημερίδες και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες προβάλλουν καθημερινά τη σφαγή ενός λαού, τη συστηματική γενοκτονία και την εθνοκάθαρση μιας ολόκληρης περιοχής από το Ισραήλ.
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν δυνατό να συμβούν αν η Δύση δεν εξασφάλιζε πλήρη πολιτική και διπλωματική στήριξη και ασυλία στην ισραηλινή βαρβαρότητα. Οι υποκριτικές φωνές για «αμοιβαία αυτοσυγκράτηση» και άμεση ειρήνευση πνίγονται από τις δηλώσεις υποστήριξης του δήθεν δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα. Δεν νοείται αυτοάμυνα αν μια χώρα ασκεί πολιτικές γενοκτονίας σε βάρος ενός λαού τα εδάφη του οποίου κατέχει παράνομα. Γελοιοποιείται κάθε δήλωση περί «αυτοσυγκράτησης» όταν οι ΗΠΑ παραμένουν ο μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων στο Ισραήλ, με το 69% των εισαγωγών όπλων της χώρας το 2023 να προέρχεται αυτές, και την Γερμανία καταλαμβάνει την δεύτερη θέση καλύπτοντας το 30% των εισαγωγών. Ακόμα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το Ισραήλ λαμβάνει περίπου 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο ως μέρος ενός δεκαετούς Μνημονίου Κατανόησης με τις ΗΠΑ που διαρκεί από το 2019 έως το 2028.
Εκκωφαντική είναι η σιωπή του επίσημου πολιτικού προσωπικού στην Ελλάδα. Απόλυτα αναμενόμενο για την κυβέρνηση που έχει μετατρέψει τη χώρα σε υποτακτικό και ενεργούμενο της Δύσης. Αποκαλυπτικό για την λεγόμενη προοδευτική αντιπολίτευση που «οραματίζεται» κυβερνητικές εναλλαγές. Βυθισμένη στην απαξίωση των εσωκομματικών τους αντιπαραθέσεων επιδίδονται σε μια ακατάπαυστη αυτογελοιοποίηση αδιαφορώντας πλήρως για όσα συμβαίνουν στην γειτονιά μας. Άλλωστε η αποδοχή της θέσης της Ελλάδας στη Δύση και το ΝΑΤΟ και η επιθυμία καλών σχέσεων με το Ισραήλ δεν επιτρέπουν ούτε καν την επίδειξη κάλπικης ευαισθησίας. Το ίδιο υποτονική είναι η στάση του ΚΚΕ. Παρά τις δηλώσεις συμπαράστασης στην Παλαιστίνη και τις αναλύσεις για τον πόλεμο η πρακτική του στάση είναι κατώτερη των περιστάσεων προνομοποιώντας πεδία παρέμβασης λιγότερο ενοχλητικά.
