Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός
Ο Κήπος
Χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια
Δε θα ‘φταναν
Ν’ ανιστορήσω
Το μικρό αιώνιο δευτερόλεπτο
Που με φίλησες
Που σε φίλησα
Ένα πρωί μέσα στο ηλιόφως του χειμώνα
Στο πάρκο Μονσουρί
Στο Παρίσι
Στο Παρίσι
Πάνω στη γη
Τη γη που είναι ένα αστέρι.
Paris at night
Τρία σπίρτα ένα προς ένα τ’ άναψα μέσα στη νύχτα
Το πρώτο για να ιδώ το πρόσωπό σου ολάκερο
Το δεύτερο να ιδώ τα μάτια σου
Το τρίτο για να ιδώ το σώμα σου
Ύστερα χρειάστηκε όλο το σκοτάδι για να τα θυμηθώ ξανά
κρατώντας σε στην αγκαλιά μου.
Μετάφραση: Τάκης Σινόπουλος
Οικογενειακό
Η μητέρα πλέκει τρικό
Ο γυιός κάνει πόλεμο
Το βρίσκει φυσικό αυτό η μητέρα
Κι’ ο πατέρας τι κάνει ο πατέρας;
Κάνει δουλειές
Η γυναίκα του πλέκει τρικό
Ο γυιός κάνει πόλεμο
Και κείνος δουλειές
Το βρίσκεται φυσικό αυτό ο πατέρας
Κι’ ο γυιός κι’ ο γυιός;
Δεν βρίσκει τίποτε απολύτως
Ο γυιός η μητέρα πλέκει τρικό ο πατέρας δουλειές ο γυιός πόλεμο.
Όταν θα τελειώσει ο πόλεμος
θα κάνει δουλειές με τον πατέρα.
Ο πόλεμος εξακολουθεί η μητέρα εξακολουθεί να πλέκει
Ο πατέρας εξακολουθεί να κάνει δουλειές
Ο γυιός σκοτώθηκε δεν εξακολουθεί πια
Ο πατέρας κι η μητέρα πηγαίνουν στο νεκρο ταφείο
Το βρίσκουν φυσικό αυτό ο πατέρας η μητέρα
Η ζωή εξακολουθεί με το τρικό τον πόλεμο τις δουλειές
Τις δουλειές τον πόλεμο το τρικό τον πόλεμο
Τις δουλειές τις δουλειές τις δουλειές
Η ζωή με το νεκροταφείο.
Μετάφραση: Κ. Βινέλλης
