Εν αναμονή της επίσκεψης του κ. Μ. Τσαβούσογλου, βρίσκεται η Αθήνα, με δημοσιεύματα να κάνουν λόγο πως η Τουρκία αναμένεται να θέσει ψηλά στην ατζέντα των συνομιλιών με τη χώρα μας τις αιτιάσεις της σχετικά με τη μειονότητα στη Θράκη. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά, ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας, θα φθάσει την Κυριακή 30/5 στην Αλεξανδρούπολη, συνοδευόμενος από πολυμελή ομάδα διπλωματών και δημοσιογράφων, και αφού πραγματοποιήσει «ιδιωτική» επίσκεψη σε Κομοτηνή και Ξάνθη, θα μεταβεί στην Αθήνα, όπου και θα έχει συναντήσεις με τον Έλληνα ομόλογο του κ. Ν. Δενδια και τον πρωθυπουργό κ. Κ. Μητσοτάκη, κατά την οποία, μεταξύ άλλων, θα μεταφέρει και πρόταση για συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη στις 14 Ιουνίου στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ.
Η επίσκεψη αυτή, αποτελεί συνέχεια των συνομιλιών που είχαν οι δύο πλευρές πριν ένα περίπου μήνα στην Άγκυρα. Τότε τα φώτα τις δημοσιότητας είχαν πέσει πάνω στην ένταση κατά τη συνέντευξη Τύπου και την περίεργη για τα ελληνικά δεδομένα στάση του κ. Δένδια, όμως η τουρκική πλευρά είχε ήδη καταφέρει να θέσει όλη την ατζέντα, κάνοντας μεταξύ άλλων λόγο on camera για δικαιώματα της «τουρκικής μειονότητας» που καταπατούνται από την Ελλάδα.
Η «ιδιωτική» κοροϊδία
Δεν είναι η πρώτη φορά, που Τούρκοι αξιωματούχοι, επισκέπτονται τη Θράκη, με το ελληνικό κράτος να δίνει σχετική άδεια και να υποβαθμίζει τη σημασία τους, με το πρόσχημα πως πρόκειται για ιδιωτικές επισκέψεις. Τι είδους ιδιωτική επίσκεψη είναι αυτή, όταν όπως έχει μέχρι στιγμής γίνει γνωστό, ο ΥΠΕΞ, θα έχει επαφές στο προξενείο της Κομοτηνής μεταξύ άλλων με τους δύο ψευτομουφτηδες της Ξάνθης και της Κομοτηνής, και εκπροσώπους της μειονότητας. Ακόμα θα επισκεφτεί μειονοτικό σχολείο της περιοχής, αλλά και τον τάφο του πρώην βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ, που η Άγκυρα έχει ανακηρύξει ήρωα της μειονότητας.
Ιδιωτική είναι μια επίσκεψη σε συγγενείς και φίλους, όχι μια πλήρης περιοδεία, με συναντήσεις με όλους τους εκπροσώπους της μειονότητας και με ιδιαίτερες στοχεύσεις (μειονοτική εκπαίδευση, μουφτήδες). Ονομάζεται «ιδιωτική επίσκεψη» μια περιοδεία που εκ των πραγμάτων προκαταβάλει το όποιο περιεχόμενο των συνομιλιών, εκβιάζοντας την έκβαση τους. Για μια ακόμη φορά η Θράκη, και κατά συνέπεια η χώρα μας εμφανίζεται ανοχύρωτη απέναντι στις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ευτυχώς που οι Πομάκοι Έλληνες πολίτες, σώζουν την τιμή της πατρίδας μας, χαρακτηρίζοντας με ανακοινώσεις τους τον Τούρκο ΥΠΕΞ persona non grata, θυμίζοντας τα εγκλήματα της Τουρκίας στην περιοχή και δηλώνοντας πως είναι ανεπιθύμητος στα Πομακοχώρια.
Αναγκαία η πολλαπλή οχύρωση
Η επίσκεψη αυτή συμπίπτει χρονικά με μια σειρά γεγονότα. Διαπραγματεύσεις για το κυπριακό και τουρκικός εκβιασμός για διχοτόμηση, ένταση και παζάρι στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, συνέχιση των προκλήσεων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο κ.ά.. Την ίδια στιγμή στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο λαμβάνει χώρα μέχρι και τις 6 Ιουνίου, η στρατιωτική άσκηση της Τουρκίας «Θαλασσόλυκος 2021», ως μια επίδειξη των νέων της οπλικών συστημάτων, ενώ τις προηγούμενες μέρες (26 & 27 Μαΐου) πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης ο τέταρτος γύρος των συνομιλιών των υπουργείων Άμυνας Ελλάδας και Τουρκίας σχετικά με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ).
Όλα αυτά ενώ, η πολιτική πληθυσμών παραμένει ένα από τα βασικά στοιχεία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Κηδεμονία μουσουλμανικών πληθυσμών και δημιουργία μουσουλμανικού τόξου, αξιοποίηση μειονοτικών ζητημάτων, εργαλειοποίηση μεταναστευτικών ροών, μετακινήσεις πληθυσμών και εποικισμός: Αυτά είναι το μοτίβο της τουρκικής επιθετικότητας που βλέπουμε να επαναλαμβάνεται σε μια σειρά μέτωπα.
Πριν ένα χρόνο η Ελλάδα συνειδητοποίησε με τον δύσκολο τρόπο, τις απρόβλεπτες συνέπειες μπορεί να έχει αυτή η πολιτική εις βάρος της. Τα γεγονότα στον Έβρο, με την απειλή κατάρρευσης των συνόρων μας από μεταναστευτικούς πληθυσμούς που σπρώχτηκαν προς αυτά από την Τουρκία, έκαναν εμφανή και στον πιο δύσπιστο πως υπάρχει ανάγκη να οχυρωθεί η Θράκη. Από τότε μέχρι σήμερα, η οχύρωση αυτή εξαντλήθηκε στον πολυδιαφημισμένο χάρτη, που όπως είναι λογικό δεν μπορεί να ανασχέσει την πολυπλόκαμη Τουρκική διείσδυση στην περιοχή.
Απαιτείται λοιπόν μια πολύπλευρη οχύρωση της Θράκης απέναντι στις επιβουλές της Τουρκίας. Στρατιωτική οχύρωση με κριτήριο την αποτροπή και την άμυνα της χώρας και όχι παράδοση της Θράκης στις νατοϊκές επιδιώξεις. Οικονομική και αναπτυξιακή ενίσχυση κόντρα στην αποπαραγωγικοποίηση και την ερήμωση. Επιμονή στη σύγκλιση μειονότητας και πλειονότητας σε Ξάνθη και Ροδόπη και όχι εγκατάλειψη των ορεινών χωριών που κατοικούνται κυρίως από Πομάκους. Ενίσχυση της μουσουλμανικής και ελληνικής ταυτότητας της μειονότητας, υπεράσπιση των Πομάκων και των Ρομά, κόντρα στην τουρκοποίηση που επιδιώκει η Άγκυρα. Έλεγχος και περιορισμός της δράσης του προξενείου και διάφορων συλλόγων με παρακρατική δράση στην περιοχή κόντρα στην λογική «μπάτε σκύλοι αλέστε».
Μουφτήδες και Συνθήκη της Λωζάνης
Η συνθήκη της Λωζάνης είναι ξεκάθαρη, ως προς το καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας στην Δυτική Θράκη. Προβλέπει τον σαφή θρησκευτικό της χαρακτήρα και την κατοχύρωση της θρησκευτικής της ελευθερίας, γεγονός που θα έπρεπε να αποτρέπει κάθε απόπειρα χειραγώγησής της από ξένα κέντρα, στο όνομα της εθνοτικής συνάφειας. Παρ’ όλα αυτά είναι εμφανής η διαχρονική επιδίωξη της Άγκυρας για την «τουρκοποίηση» της μειονότητας με επίκεντρο τη δράση του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.
Εκ των βασικών επιδιώξεων της Τουρκίας είναι η αναβάθμιση του ρόλου των μουφτήδων και η αξίωση για την άμεση ή έμμεση εκλογή τους από το σύνολο της μειονότητας. Οι μουφτήδες (Ξάνθης, Κομοτηνής, Διδυμοτείχου), που σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, στο πλαίσιο των διεθνών συμφωνιών, έχουν καθαρά θρησκευτικές αρμοδιότητες (πνευματικό έργο, ιεροδικεία, διαχείριση μουσουλμανικής περιουσίας), τώρα διεκδικείται να έχουν ρόλο καθαρά διοικητικό και πολιτικό. Ρόλους και αρμοδιότητες που δεν έχουν ούτε σε μουσουλμανικά κράτη. Μοναδικός σκοπός η κατοχύρωση τους ως ντεφάκτο ηγέτες της μουσουλμανικής μειονότητας για την προσάρτηση της στις τουρκικές επιδιώξεις.
Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία η ανάδειξη των μουφτήδων στη Θράκη, γίνεται με διορισμό τους από το ελληνικό κράτος, μετά από υπόδειξη καταλόγου υποψηφίων από επιτροπή επιφανών εκπροσώπων της μειονότητας. Μερίδα της μειονότητας, καθ’ υπόδειξιν της Τουρκίας, διεκδικεί την άμεση εκλογή των μουφτήδων, και έχει εδώ και χρόνια προχωρήσει σε εκλογή, διά ανατάσεως χειρός, δυο ψευτομουφτήδων σε Ξάνθη και Κομοτηνή – των εκλεχτών της Άγκυρας, Αχμέτ Μετέ και Ιμπραήμ Σερήφ αντίστοιχα, που συχνά προκαλούν με την πολιτική δράση τους.
Τα τελευταία χρόνια συζητιέται έντονα ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου των μουφτειών, που συχνά γίνεται αντικείμενο και διπλωματικών εντάσεων με τη γείτονα. Στην προπαρασκευαστική συζήτηση που διεξάγεται, στην αρμόδια διακομματική επιτροπή της Βουλής, φαίνεται να προκρίνεται ένα μοντέλο έμμεσης εκλογής των μουφτήδων. Πιο συγκεκριμένα, μετά από προτάσεις των μουσουλμάνων βουλευτών, φαίνεται να κυριαρχεί η ιδέα για τη διαμόρφωση ενός εκλεκτορικού σώματος που θα προκύπτει από άμεση καθολική ψηφοφορία, και θα είναι αρμόδιο για την υπόδειξη των υποψηφίων μουφτήδων.
Οι εξελίξεις αυτές είναι λογικό να δημιουργούν έντονες ενστάσεις και φόβους, για την ανατροπή της ισορροπίας στην περιοχή. Μια, έστω και εμμέσως, καθολική εκλογή ενός θρησκευτικού ηγέτη, με έστω και περιορισμένες διοικητικές/δικαστικές αρμοδιότητες, που όμως θα διεκδικεί ευρύτερο πολιτικό ρόλο, υπό την πίεση ή και τις υποδείξεις του τουρκικού προξενείου και της Άγκυρας, δημιουργεί μια συνθήκη σύγκρουσης εξουσιών, σε μια τόσο ευαίσθητη εθνικά περιοχή. Η Ελλάδα καλείται, επιμένοντας στην δημοκρατία και των απόλυτο σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών, να θωρακίσει τη Θράκη, αλλά και την ίδια τη μειονότητα από μια τέτοια εξέλιξη, από την ρευστοποίησή της δηλαδή στο όνομα του τουρκικού επεκτατισμού.
Γιατί να μην κλείσει το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής;
Με βάση όσα γίνονται στην περιοχή και τη δραστηριότητα του εκεί τουρκικού προξενείου δεν θα ήταν παράλογο να κλείσει το προξενείο αυτό αφού αναπτύσσει πολλές δραστηριότητες που τείνουν να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή. Το ερώτημα είναι γιατί τόση αδράνεια από τις ελληνικές αρχές; Θυμάται κανείς τη Σουδητία; Αλλά αυτό είναι κάπως παλιό (1935-1938). Δεν άκουσε κανείς την επίσημη τουρκική κυβερνητική προπαγάνδα ότι αμφισβητεί τη Συμφωνία της Λωζάνης; Ο φράχτης στον Έβρο είναι μια πέργκολα κήπου μπροστά στο πρόβλημα που υπάρχει…
Προβοκάτσια… με πλάτες ΣΥΡΙΖΑ
Πώς μια συγκέντρωση υποστήριξης στην Παλαιστίνη γίνεται όχημα για επίδειξη ισχύος από τον προκλητικό ψευτομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ; Η διαδήλωση που καλέστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες αριστερές οργανώσεις στην πόλη, μετατράπηκε εύκολα σε μια προβοκάτσια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Σύμφωνα με ανάρτηση του Μετέ, η πορεία «διοργανώθηκε υπό την ηγεσία του μουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ και του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ». Δηλαδή ουσιαστικά έχουμε συνδιοργάνωση μιας εκδήλωσης, από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έναν εκ των βασικών εκπροσώπων του τουρκικού παρακράτους στη Θράκη. Οι δικαιολογίες του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν ανοιχτή εκδήλωση, διαψεύδονται από την ίδια την πραγματικότητα.
Δεν έχουμε επομένως μια συγκέντρωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό αλλά πίσω απ’ αυτό τον τίτλο εμφανίζεται μια διαδήλωση της «τουρκικής μειονότητας της Θράκης», που κάποιοι διεκδικούν να παίξει αυτόνομο πολιτικό ρόλο στα πράγματα. Δεν είναι τυχαία η προβολή που έτυχε η συγκεκριμένη συγκέντρωση στα τουρκικά ΜΜΕ.
Είναι γνωστό πως η Τουρκία του Ερντογάν επιδιώκει τα τελευταία χρόνια να πατρονάρει τις κινήσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, μετατρέποντας τις σε κομμάτι του υπό την ηγεμονία της μουσουλμανικού τόξου. Γνωστή είναι επίσης και η τακτική της Τουρκίας, και των τοπικών οργάνων της (προξενιό, DEB, ψευτομουφτήδες) να δημιουργήσει επικοινωνιακά γεγονότα, που θα ασκούν πίεση για την ολοένα και μεγαλύτερη τουρκοποίηση της μειονότητας και της Θράκης γενικότερα. Αυτό που και το συγκεκριμένο γεγονός καταδεικνύει είναι πως όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτά αν δεν υπήρχε στη Ξάνθη και την Κομοτηνή ένα πολιτικό προσωπικό, άμεσα διαθέσιμο να μετατραπεί, σε όχημα αυτής της πολιτικής. Μειονοτικοί Έλληνες βουλευτές (στην πλειοψηφία τους) υποχείρια του προξενείου, πλειονοτικοί Έλληνες βουλευτές που επιζητούν την κατευθυνόμενη από το προξενείο μειονοτική ψήφο, κόμματα που κοιτούν μόνο το εκλογικό συμφέρον και μια κυβέρνηση που θεωρεί πως η Θράκη είναι μακριά. Όλα αυτά αποτελούν το έδαφος στο οποίο καρπίζει η τουρκική επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική, που έχει ως εκφρασμένο στόχο την κυπροποίηση της Δυτικής Θράκης.
