Με ανακοίνωσή της η αριστερή παράταξη «Εργάτες Τύπου» της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ) διερωτάται πόσα από τα «μεγάλα μαγαζιά» του κλάδου, ενώ έχουν την πλειονότητα του προσωπικού τους σε αναστολή εργασίας, δουλεύουν κανονικότατα, πράγμα που τεκμαίρεται από τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά προϊόντα τους.
Στην ανακοίνωση, αφού καταγγέλλεται ότι «πρόκειται για καραμπινάτο σύμπτωμα de facto επικύρωσης της κλεπτοκρατίας με επιδεικτική κυβερνητική ανοχή και ευρωπαϊκό χρήμα, μπροστά στο οποίο το σκάνδαλο της «λίστας Πέτσας» ωχριά», επεξηγείται: «Η κυβέρνηση, λόγω πανδημίας, επιδοτεί την αναστολή της εργασίας πλείστων επιχειρήσεων με ευρωπαϊκό χρήμα και οι επιχειρηματίες ως μη όφειλαν –πλην με εγγυημένη κυβερνητική «κατανόηση»– καταβάλουν στο εν αναστολή εργασίας προσωπικό τους τη διαφορά μέχρι το κανονικό ύψος των μισθών (στην καλή περίπτωση), προκειμένου να τηλεργάζεται απερίσπαστο κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ωθεί στην κατάχρηση πλείστους εκδότες επιχειρηματίες, οι οποίοι απολαμβάνουν μια τρελή μείωση του εργατικού κόστους, τέτοια που ούτε ο εργατοκτόνος νόμος που ετοιμάζει ο Κ. Χατζηδάκης δεν θα τους δώσει. Έτσι καθιστά τους μεν επιχειρηματίες υπόχρεους έναντί της και, ταυτόχρονα, ενόχους κλοπής, το δε προσωπικό τους συνένοχό τους, εφόσον «μόνο έτσι επιβιώνουμε, τι να κάνουμε;». Ιδού τι σημαίνει… πλέρια εμπέδωση του συστήματος της κλεπτοκρατίας!».
Οι «Εργάτες Τύπου» στην ανακοίνωσή τους τονίζουν ότι «αν ληφθεί υπόψιν ότι ήδη οι επιδημιολόγοι προειδοποιούν για το τέταρτο κύμα της πανδημίας μέσα στον Ιούνιο, η υπόθεση έχει ακόμα πολύ ψωμί, ενόσω ετοιμάζεται να σκάσει μπροστά μας η πρεμιέρα του πτωχευτικού, η μεσαιωνική ρύθμιση της εργασίας και η φρικώδης κοινωνική μηχανική, που συνεπάγεται το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που υπέβαλλε στην ΕΕ, προκειμένου να βάλλει στο χέρι (του ΣΕΒ) το χρήμα του Ταμείου Ανάκαμψης». Στο ίδιο πλαίσιο, καταγγέλλουν «την κλεπτοκρατία ως προοίμιο των ηθών πρωταρχικής συσσώρευσης, που ετοιμάζονται να επιβάλουν θεσμικά οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, συντρίβοντας τελειωτικά τις δυνάμεις της εργασίας», επισημαίνοντας ότι «φαινόμενα του ίδιου προοιμίου είναι οι Φουρθιώτες, η φίμωση της ελευθερίας του Τύπου, το αστυνομικό κράτος, η εξαγορά συνειδήσεων, οι απειλές και ενίοτε οι δολοφονίες συναδέλφων».
