Δεν έχω αυταπάτες. Απαντώ και σε διάφορους φίλους αυτές τις μέρες που ως πιο ρεαλιστές, ίσως και κάπως πιο σκεπτόμενοι Αριστεροί από μένα, αναρωτιούνται τι μπορεί πραγματικά να πέτυχε η μορφονιά που αναστάτωσε τη συνέντευξη Τύπου του Ντράγκι. Τίποτα ουσιαστικό. Θα συμφωνήσω. Ούτε η πολιτική της ΕΚΤ θα αλλάξει, ούτε η δικτατορία της θα κλονιστεί. Μάλλον θα αυξηθούν τα μέτρα ασφαλείας στις συνεντεύξεις από δω και πέρα.
Μα θα συμφωνήσετε πως εκείνο το χεσμένο ύφος με τα χέρια ψηλά του κεντρικού τραπεζίτη, αυτό το τσαλάκωμα της εικόνας του αυστηρού και παντοδύναμου, μη εκλεγμένου (για να μην ξεχνιόμαστε) εκτελεστή της Μέρκελ ανακούφισε για λίγο την ψυχούλα μας. Έστω και για λίγο.
Τα λέει μια χαρά η ίδια η ακτιβίστρια Ζοζεφίν Βιτ στο κείμενό της, που πέταξε κατάμουτρα στον τραπεζίτη: «Μας ανήκουν οι ζωές μας. Δεν είναι μάρκες στο παιχνίδι τζόγου της ΕΚΤ για να μπορεί να παίζει μαζί τους, να πωλούνται ή να καταστρέφονται… Δεν περιμένω αυτός ο παράνομος θεσμός να ακούσει τη φωνή μου, ούτε να καταλάβει το μήνυμα, θα ζητούσα πολλά. Αλλά ξέρω σίγουρα ότι πολλοί άνθρωποι θα καταλάβουν καλά. Σήμερα είμαι απλώς μία πεταλούδα που στέλνει μία πρόταση, αλλά να φοβάστε ότι θα υπάρξουν περισσότερες. Θα πάρουμε πίσω τις ζωές μας. Το χρέος της ΕΚΤ δεν έχει ακόμα αποπληρωθεί».
Μετά το τέλος της φασαρίας ο Ντράγκι επανήλθε στη συνέντευξη και είπε ότι δεν θέλει ούτε καν να σκέφτεται τη χρεοκοπία της Ελλάδας, παρ’ όλο που κάνει ό,τι μπορεί ή μάλλον ό,τι του λένε για να την προκαλέσει…
Αυτά, όμως, τα ακούμε κάθε μέρα από τις εκλογές και μετά.
Η είδηση εκείνης της βραδιάς ήταν η Ζοζεφίνα…
