Του Μιχάλη Σιάχου.
Η επίσημη έκθεση της τρόικας που τις επόμενες μέρες θα δει το φως της δημοσιότητας, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, αποτελεί κόλαφο για τον υπηρέτη της, Γιώργο Παπανδρέου, και την (προ ανασχηματισμού) κυβέρνησή του.
Η επίσημη έκθεση της τρόικας που τις επόμενες μέρες θα δει το φως της δημοσιότητας, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, αποτελεί κόλαφο για τον υπηρέτη της, Γιώργο Παπανδρέου, και την (προ ανασχηματισμού) κυβέρνησή του.
Καταλογίζει ξεκάθαρα απόλυτη αποτυχία στους στόχους που είχαν τεθεί, «αναγνωρίζοντας» ότι μοναδική… επιτυχία της είναι η «αφυδάτωση» του ιδιωτικού τομέα, προτείνει τη μη καταβολή της περιβόητης 5ης δόσης και εκβιάζει ωμά για ταχύτατη και άνευ όρων ψήφιση και υπηρέτηση του Μεσοπρόθεσμου.
Μάλιστα, ως υπαινιγμός για το πιο πάνω γεγονός εκλαμβάνεται και η αναφορά Μέρκελ και Σαρκοζί, μετά τη χτεσινή συνάντησή τους, ότι αναμένουν τη λεπτομερή έκθεση της τρόικας, που θα περιλαμβάνει και θέματα τα οποία δεν είναι μόνο πολιτικής φύσεως, αλλά και άκρως τεχνικά και επηρεάζουν το ύψος του προγράμματος καθώς και τα τεχνικά ζητήματα εφαρμογής του.
Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός κυριολεκτικά «αδειάζεται» πολιτικά και από τους εντολείς του και από την κοινωνία, εξηγεί ως ένα βαθμό και το μπαράζ κυβερνητικών φιάσκων που στήθηκε τις προηγούμενες μέρες. Η σπουδή των Μέρκελ, Σαρκοζί, Ρεν κ.λπ., να δηλώσουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Παπανδρέου και οι καταιγιστικές διαβεβαιώσεις για «σίγουρη 5η δόση» και για δρομολογημένο νέο πακέτο στήριξης, με συνεχή πάντα επίκληση της εθνικής συνεννόησης, δεν αλλάζουν τα πιο πάνω δεδομένα. Μάλλον καταδεικνύουν τον πανικό που επικρατεί και στον πυρήνα των ευρωκρατών, οι οποίοι –όπως όλα δείχνουν- επιχειρούν με πολιτικά μέσα να αποτρέψουν πάση θυσία –τουλάχιστον για την ώρα- ένα ντόμινο στην Ευρωζώνη.
Ο πρωθυπουργός προφανώς και γνωρίζει καλά το περιεχόμενο της έκθεσης των τροϊκανών, κάτι που πιθανότατα γνωρίζει και ο κ. Σαμαράς. Με τη λαϊκή κατακραυγή να θέτει εν αμφιβόλω την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και μπροστά στη διπλή απόρριψη ο πρωθυπουργός επιχείρησε ένα ακόμα πραξικόπημα, ζητώντας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να περάσει το Μνημόνιο με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ώστε να αποδείξει στους εντολείς του ότι μπορεί να φέρει εις πέρας το έργο που του έχουν αναθέσει.
Μπροστά στην άρνηση Παπούλια, επιστρατεύτηκε η «οικουμενική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», η οποία θα μπορούσε –αν ο Σαμαράς εξασφάλιζε μια αμοιβαίως επωφελή συμφωνία- να αλλάξει το κλίμα, όχι στο εσωτερικό, αλλά στην Ευρωζώνη και τις αγορές που εξαντλούν την… υπομονή τους.
Ο Σαμαράς, τελικά, δεν μπήκε στο κάδρο, έκλεισε, ωστόσο, το μάτι στα «αφεντικά» ότι ένα σενάριο αλά Πορτογαλία, στο άμεσο μέλλον, μπορεί να περπατήσει.
Επίσης, η άρνηση των τεχνοκρατών, που όλο το προηγούμενο διάστημα αποθεώθηκαν από το σύστημα, να μπουν στην κυβέρνηση Παπανδρέου, αποδεικνύει περίτρανα το επερχόμενο αδιέξοδο και το βραχύβιο της όποιας πρόσκαιρης κυβερνητικής λύσης. Η καταφυγή, αφού πρώτα εξαντλήθηκαν όλες οι άλλες πιθανότητες, στο «παλιό – δοκιμασμένο» ΠΑΣΟΚ, με σενάρια, μάλιστα, αποστασίας και Ιουλιανών, μόνο αδιέξοδο και πανικό ομολογεί.
Η τρόικα και οι δανειστές απαιτούν άνευ όρων παράδοση της χώρας. Απαιτούν γη και ύδωρ. Απαιτούν συναίνεση, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι όσα έρχονται θα τροφοδοτήσουν ακόμα περισσότερο την κοινωνική αγανάκτηση. Ξέρουν καλά ότι η πολιτική τους είναι αδιέξοδη και καταστροφική, όποιο διαχειριστή και αν βρουν. Η ραγδαία φτωχοποίηση θα πολλαπλασιάσει τις πλατείες, θα κάνει καθημερινά όλο και πιο εκρηκτική την οργή. Τα μηνύματα των αγανακτισμένων είναι ήδη σαφή και έχουν ληφθεί. Ξέρουν ότι ο κόσμος στους δρόμους θα πολλαπλασιάζεται και θα γίνεται όλο και πιο ορμητικός, όλο και πιο σαρωτικός.
Η κυβέρνηση, παρά τα φτιασιδώματα του ανασχηματισμού, έχει ημερομηνία λήξης, η οποία έρχεται όλο και πιο κοντά όσο αυξάνονται οι πλατείες.
Μάλιστα, ως υπαινιγμός για το πιο πάνω γεγονός εκλαμβάνεται και η αναφορά Μέρκελ και Σαρκοζί, μετά τη χτεσινή συνάντησή τους, ότι αναμένουν τη λεπτομερή έκθεση της τρόικας, που θα περιλαμβάνει και θέματα τα οποία δεν είναι μόνο πολιτικής φύσεως, αλλά και άκρως τεχνικά και επηρεάζουν το ύψος του προγράμματος καθώς και τα τεχνικά ζητήματα εφαρμογής του.
Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός κυριολεκτικά «αδειάζεται» πολιτικά και από τους εντολείς του και από την κοινωνία, εξηγεί ως ένα βαθμό και το μπαράζ κυβερνητικών φιάσκων που στήθηκε τις προηγούμενες μέρες. Η σπουδή των Μέρκελ, Σαρκοζί, Ρεν κ.λπ., να δηλώσουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Παπανδρέου και οι καταιγιστικές διαβεβαιώσεις για «σίγουρη 5η δόση» και για δρομολογημένο νέο πακέτο στήριξης, με συνεχή πάντα επίκληση της εθνικής συνεννόησης, δεν αλλάζουν τα πιο πάνω δεδομένα. Μάλλον καταδεικνύουν τον πανικό που επικρατεί και στον πυρήνα των ευρωκρατών, οι οποίοι –όπως όλα δείχνουν- επιχειρούν με πολιτικά μέσα να αποτρέψουν πάση θυσία –τουλάχιστον για την ώρα- ένα ντόμινο στην Ευρωζώνη.
Ο πρωθυπουργός προφανώς και γνωρίζει καλά το περιεχόμενο της έκθεσης των τροϊκανών, κάτι που πιθανότατα γνωρίζει και ο κ. Σαμαράς. Με τη λαϊκή κατακραυγή να θέτει εν αμφιβόλω την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και μπροστά στη διπλή απόρριψη ο πρωθυπουργός επιχείρησε ένα ακόμα πραξικόπημα, ζητώντας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να περάσει το Μνημόνιο με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ώστε να αποδείξει στους εντολείς του ότι μπορεί να φέρει εις πέρας το έργο που του έχουν αναθέσει.
Μπροστά στην άρνηση Παπούλια, επιστρατεύτηκε η «οικουμενική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», η οποία θα μπορούσε –αν ο Σαμαράς εξασφάλιζε μια αμοιβαίως επωφελή συμφωνία- να αλλάξει το κλίμα, όχι στο εσωτερικό, αλλά στην Ευρωζώνη και τις αγορές που εξαντλούν την… υπομονή τους.
Ο Σαμαράς, τελικά, δεν μπήκε στο κάδρο, έκλεισε, ωστόσο, το μάτι στα «αφεντικά» ότι ένα σενάριο αλά Πορτογαλία, στο άμεσο μέλλον, μπορεί να περπατήσει.
Επίσης, η άρνηση των τεχνοκρατών, που όλο το προηγούμενο διάστημα αποθεώθηκαν από το σύστημα, να μπουν στην κυβέρνηση Παπανδρέου, αποδεικνύει περίτρανα το επερχόμενο αδιέξοδο και το βραχύβιο της όποιας πρόσκαιρης κυβερνητικής λύσης. Η καταφυγή, αφού πρώτα εξαντλήθηκαν όλες οι άλλες πιθανότητες, στο «παλιό – δοκιμασμένο» ΠΑΣΟΚ, με σενάρια, μάλιστα, αποστασίας και Ιουλιανών, μόνο αδιέξοδο και πανικό ομολογεί.
Η τρόικα και οι δανειστές απαιτούν άνευ όρων παράδοση της χώρας. Απαιτούν γη και ύδωρ. Απαιτούν συναίνεση, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι όσα έρχονται θα τροφοδοτήσουν ακόμα περισσότερο την κοινωνική αγανάκτηση. Ξέρουν καλά ότι η πολιτική τους είναι αδιέξοδη και καταστροφική, όποιο διαχειριστή και αν βρουν. Η ραγδαία φτωχοποίηση θα πολλαπλασιάσει τις πλατείες, θα κάνει καθημερινά όλο και πιο εκρηκτική την οργή. Τα μηνύματα των αγανακτισμένων είναι ήδη σαφή και έχουν ληφθεί. Ξέρουν ότι ο κόσμος στους δρόμους θα πολλαπλασιάζεται και θα γίνεται όλο και πιο ορμητικός, όλο και πιο σαρωτικός.
Η κυβέρνηση, παρά τα φτιασιδώματα του ανασχηματισμού, έχει ημερομηνία λήξης, η οποία έρχεται όλο και πιο κοντά όσο αυξάνονται οι πλατείες.
Σχόλια
