Τάσος Αναστασίου

Τρόπο έκφρασης θεωρώ γενικά το σκίτσο.

Φυσικός χώρος για εμένα είναι η γελοιογραφία, ο πολιτικός σχολιασμός της επικαιρότητας με συνήθως μία μόνον εικόνα και λίγες λέξεις. Τα κόμικ-στριπς και τα κόμικς προέκυψαν στη συνέχεια, περισσότερο ως προέκταση της γελοιογραφίας, όταν επινόησα κάποιους χαρακτήρες για τους οποίους χρειάστηκε να αναπτύξω την ιστορία τους σε περισσότερα καρέ και όταν θέλησα να ασχοληθώ με κάποια θέματα που ξέφευγαν από τον στενό πυρήνα της καθημερινής ειδησεογραφίας.  Η πρώτη σειρά δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Αντί με ήρωα τον «κύριο Οβίδιο» και θέμα τις μεταμορφώσεις ενός αριστερού κατά την περίοδο του εκσυγχρονισμού. Ακολούθησαν οι Οργανικές Διαταραχές στα Νέα, ένα κόμικ-στριπ με πρωταγωνιστές τα όργανα της τάξης στα πρώτα χρόνια της σεμνότητας και της ταπεινότητας. Αυτή την εποχή φτιάχνω το Hot News στο περιοδικό Hot Doc με ήρωες τους λειτουργούς της ενημέρωσης. Μέσα σε δέκα περίπου χρόνια ίσως δεν είναι και πολλά, το ξέρω! Αλλά συγκριτικά με τη γελοιογραφία αντιμετωπίζεις καινούργιες δυσκολίες, που σε αναγκάζουν να χρησιμοποιείς διαφορετικά εργαλεία στην κατασκευή της ιστορίας σου.
• Εποχές, όπως είναι η τελευταία διετία, σου προσφέρουν τη δυνατότητα να δημιουργήσεις και παράλληλα να νιώσεις ότι έχει μεγαλύτερη σημασία η δουλειά σου. Τα πάντα αποτελούν πηγή έμπνευσης. Προσπαθείς να δώσεις κουράγιο αλλά και να πάρεις. Μέσα στον καθένα, άλλωστε, συνυπάρχουν η απογοήτευση και η ελπίδα, ο φόβος που σε κάνει να σκύβεις το κεφάλι και η ανάγκη να μείνεις αξιοπρεπής, η σκέψη να αφεθείς να σε παρασύρει το ρεύμα (μάνα μου δεν είναι ψέμα) και η προσπάθεια να κολυμπήσεις κόντρα σε αυτό!

Σχόλια