Εντείνεται η επιχείρηση εμπέδωσης κλίματος φόβου στην κοινωνία.
Περιτριγυρισμένη από παρακρατικούς πραίτορες, απόρροια της νεο-φασιστικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΔΝΤ, βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, η νεολαία, οι εργαζόμενοι και όσοι τολμούν να βρεθούν στην απέναντι όχθη.
Στην σκιά των αποκαλύψεων του Wikileaks για τις μέρες και την πολιτεία των κ. Χρυσοχοίδη και Οικονόμου, τα ημιμαθή ανδρείκελα της ασφάλειας και οι κουκουλοφόροι της αντιτρομοκρατικής, υπό τις εντολές του νέου υπουργού, Χρήστου Παπουστή, στην προσπάθειά τους να θολώσουν τα νερά και να σκεπάσουν τα όσα οι πηγές αντιπληροφόρησης καταμαρτυρούν στον πρώην υπουργό Προστασίας του Πολίτη, βγήκαν παγανιά, προχωρώντας σε συλλήψεις για την «τρομοκρατία».
Ανάμεσα στους «τρομοκράτες» που προσήγαγαν βιαίως, ήταν και το στέλεχος του Συνασπισμού, Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος ο οποίος χτυπήθηκε και εξευτελίστηκε από «ένα λάθος», όπως η ίδια η ασφάλεια ομολόγησε περίπου 3 ώρες αργότερα. Μια χαμένη ταυτότητα, ένα σουβλάκι κοντά στο Κάραβελ και μία επίσκεψη σε έναν καθηγητή ήταν τα ενοχοποιητικά στοιχεία για τον Δημοσθένη Παπαδάτο.
«Κάποια στιγμή στο δρόμο για το σπίτι, στο ύψους του Κάραβελ, βρίσκω μια ταυτότητα στο δρόμο», λέει ο ίδιος, μιλώντας στο Δρόμο, λίγες ώρες μετά την επίθεση και την προσαγωγή του από την αντιτρομοκρατική. «Και λέω, κάποιος συμπολίτης μας την έχει χάσει, ας την πάω μέχρι το τμήμα για να τη βρει ο κάτοχό της. Επειδή, όμως, η Κυψέλη ήταν μακριά από το δρόμο μου (η ταυτότητα είχε εκδοθεί από το Α.Τ. Κυψέλης) σκέφτηκα να την αφήσω στο τμήμα της περιοχής μου, στο Βύρωνα».
Και κάπου εδώ η ΕΛ.ΑΣ αναλαμβάνει δράση. «Επί της Φορμίωνος, περίπου 5 λεπτά από το σπίτι μου, εμφανίζεται ένας άνδρας με πολιτικά και με παρατεταμένο το περίστροφο φωνάζει “ασφάλεια”. Αρχίζουν να ξεφυτρώνουν δεξιά και αριστερά μου κι άλλοι πάνοπλοι αστυνομικοί της αντιτρομοκρατικής. Πριν καταλάβω τι έχει συμβεί, μέσα μου θεωρώ πως πρόκειται για μια παρεξήγηση που μπορώ να λύσω (έχω ταυτότητα μαζί μου κ.λπ.), βγήκαν κι άλλοι κουκουλοφόροι. Ενώ τους λέω αφήστε με να φύγω, για ποιο λόγο με σημαδεύεται με τα όπλα, αυτοί μου επιτέθηκαν και με έδεσαν με χειροπέδες. Να φανταστείς ακόμη και όταν ήμουν δεμένος με χτυπούσαν. Με βάζουν οι κουκουλοφόροι στο όχημα της αντιτρομοκρατικής, με οδηγούν κάπου και μετά καταλαβαίνω πως βρίσκομαι στη ΓΑΔΑ».
Συγγνώμη, λάθος…
Το ξύλο και η πραγματική τρομοκρατία απέναντι σε έναν άνθρωπο που απλά επέστρεφε σπίτι του το απόγευμα της Πέμπτης, διογκώνεται: «Στη ΓΑΔΑ, σε ένα δωμάτιο γεμάτο από κουκουλοφόρους, με ξεγύμνωσαν, με απείλησαν, με χτύπησαν στο πρόσωπο και στα γόνατα με κλωτσιές, ενώ έφαγα και πολλές μπουνιές στο θώρακα. Κάποια στιγμή μετά από 2-3 ώρες, μου είπαν συγγνώμη κάναμε λάθος, μοιάζεις με κάποιον άλλο που ψάχνουμε…».
Από τη συμπεριφορά των δημοσίων υπαλλήλων της τάξης (που κανένα ΜΜΕ δεν αγγίζει) δεν έλειψαν οι βρισιές και η ψυχολογική πίεση, ενώ όπως αποδείχτηκε τον παρακολουθούσαν τουλάχιστον τις τελευταίες ώρες της Πέμπτης. «Όταν κατάλαβαν το λάθος που είχαν κάνει με κατέβασαν στην κρατική ασφάλεια για να δώσω κατάθεση για τη ταυτότητα που είχα βρει! Χωρίς δικηγόρο, φυσικά, αν και είχα ζητήσει».
Λες και δεν είχε συμβεί το παραμικρό, ο Δημοσθένης Παπαδάτος, δαρμένος και μετά από την εξευτελιστική «έρευνα» της παρακρατικής μηχανής, καλείται να δώσει πληροφορίες για την ταυτότητα.
Τα λόγια, ωστόσο, των ανδρών του Παπουτσή δείχνουν πώς η ΕΛ.ΑΣ. και τα παρακλάδια της αντιμετωπίζουν τη κοινωνία: «Μου είπαν από την ασφάλεια ότι η ταυτότητα αυτή είναι κλεμμένη ή χαμένη από το 2004. Και ενώ εγώ διαμαρτυρόμουν για όσα είχα υποστεί, αυτοί εμμέσως πλην σαφώς μου απαντούσαν πως αφού είσαι ενάντια στο σύστημα δεν δικαιούσαι δικηγόρο! Μου έλεγαν, χωρίς να το προσωποποιούν, ότι κάποιος που είναι κατά του συστήματος και συλλαμβάνεται από αυτό το σύστημα, πώς είναι δυνατόν να διαμαρτύρεται ή να θέλει δικηγόρο! Με ρωτούσαν, μάλιστα, αν αυτό το θεωρώ, εγώ ως επιστήμονας, αξιοπρεπή συμπεριφορά εκ μέρους του επαναστάτη. Δηλαδή αν θεωρώ λογικό να ζητάει δικαιώματα αυτός που τον έχουν χτυπήσει!», καταλήγει μιλώντας στο Δρόμο, ο Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, ένα ακόμη θύμα της καταστολής.
