Μία αριστερή εφημερίδα απ’ όλους για όλους!

Αν είχα ένα μαγικό ραβδάκι, τι θα έκανα; Θα έστηνα ένα τηλεοπτικό κανάλι και θα έβγαζα μία εφημερίδα.
Για την εφημερίδα, θα μάζευα εκατό ανθρώπους, που ξέρουν καλά ελληνικά, ξέρουν να γράφουν και θέλουν να συμμετάσχουν σε ένα κοινό εγχείρημα εναλλακτικού τύπου. Όχι επί πληρωμή, εθελοντές, εκατό και πάνω εθελοντές, ίσως χίλιους, στους οποίους θα συμπεριλαμβάνονται δημοσιογράφοι, φιλόλογοι, ιστορικοί, πανεπιστημιακοί, λογοτέχνες, γραφίστες, επιμελητές, τυπογράφοι, διανομείς και κάθε είδους φίλοι και υποστηριχτές.

Και θα έβγαζα μια βδομαδιάτικη εφημερίδα που θα τη μοίραζα δωρεάν όπως μοιράζεται το φρι πρες, σε σταθμούς, βιβλιοπωλεία, καφενεία κ.λπ. Κανένας δεν θα πληρώνεται. Θα έκανα συμφωνίες με κάθε εναλλακτική πηγή ενημέρωσης, έντυπη και ηλεκτρονική, και με σημαντικούς αρθρογράφους, σκιτσογράφους και φωτογράφους για να χρησιμοποιώ δωρεάν τα κείμενα, τα σκίτσα και τις φωτογραφίες τους.
Μία εφημερίδα με πληρότητα θεμάτων, σαν την Ελευθεροτυπία ή την Καθημερινή, όχι σαν φρι πρες του ποδαριού με φρου φρου κι αρώματα. Mε σύγχρονη σχεδίαση, αέρα και ελευθερία! Και βασικά με διαφορετικό πολιτικό χαρακτήρα, διαφορετική επιλογή, αξιολόγηση και ιεράρχηση των θεμάτων. Μια εφημερίδα των εργοστασίων και των κινημάτων, των πανεπιστημίων και των αγροτών, των θεάτρων και των συνταξιούχων, των γηπέδων και των επιστημών, του μέσα και του έξω. Που θα κάνει τεκμηριωμένη και σκληρή κριτική στην εξουσία, αλλά κυρίως -ή τουλάχιστον εξίσου- θα αναδεικνύει τη δημιουργικότητα του λαού όπου κι αν βρίσκεται, απ’ όπου κι αν προέρχεται, σε στεριά, θάλασσα και ουρανό, στα πνευματικά και τα υλικά πεδία.
Μέχρι να προκύψει καλύτερη πρόταση, θα διευθύνεται απ’ αυτούς που θα πάρουν την πρωτοβουλία και θα ελέγχεται από όλους που θα συμμετέχουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Πού θα έβρισκα τα λεφτά; Με συμμετοχές! Και μετοχές! Κι αυτοί που γράφουν θα πληρώνουν, κάτι συμβολικό. Ίσως και με διαφημίσεις που δίνονται χωρίς όρους, λόγω του μεγάλου τιράζ και της απήχησης του εγχειρήματος.
Πρώτη προϋπόθεση για το επόμενο βήμα είναι να βρει ανταπόκριση η ιδέα και να σχηματιστεί ομάδα πρωτοβουλίας. Από μεμονωμένους πολίτες, δημιουργικά σχήματα, αλλά και από όλες τις εφημερίδες του αριστερού χώρου, που θα συμπράττουν στο κοινό εγχείρημα, γιατί το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Μια καλή εφημερίδα που θα φτάνει σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες είναι αναγκαία.
Γιατί η εφημερίδα είναι προϊόν υψηλού πολιτισμού. Όπως και το βιβλίο. Είναι κολόνα του πολιτισμού. Είναι πρόταση βίου και αντίδοτο στον εκφυλισμό. Γιατί, η καλή εφημερίδα, ενημερώνει και μορφώνει, συστηματικά, αθροιστικά και διαδοχικά, σε ένα ατελείωτο συνεχές. Γιατί παρακολουθεί, κρίνει και στηλιτεύει την εξουσία. Είναι πολιτικό εργαλείο αιχμής. Γιατί συσπειρώνει και κινητοποιεί. Γιατί αποτελεί βήμα διαλόγου. Γιατί αντιστρατεύεται την αγραμματοσύνη και την παθητικότητα. Γιατί δίνει ευχαρίστηση στον αναγνώστη. Γιατί η πρόοδος, η ισότητα, η δικαιοσύνη και η ελευθερία, κερδίζονται με γνώση. Γιατί βρισκόμαστε σε πόλεμο!

Σχόλια