Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός
Κυρίες
ΑΓΑΘΗ
Τέσσερις και σαράντα εραστές είχε η Αγάθη κάποτε,
Κι όλους τους απαρνήθηκε.
Τώρα έπεσε σε μένα γυρεύοντάς μου έρωτα
Αλλά και τα μαλλιά της πέφτουν.
ΝΕΑΡΗ ΚΥΡΙΑ
Έθρεψα τη θεότη σου με παπαρούνες,
Τρία χρόνια ολόκληρα σε λάτρεψα.
Τώρα γρινιάζεις, γιατί το φόρεμα δε σου ταιριάζει
Κι έτυχε να στο πω.
LESBIA ILLA
Μέμνων, Μέμνων, εκείνη η γυναίκα
Που τριγυρνούσε ανάμεσά μας
Με τόσο θελκτική αβεβαιότητα,
Τώρα είναι παντρεμένη
Με ένα νοικοκύρη Βρεττανό.
Lugete, Veneres! Lugete, Cupidinesque!
ΠΕΡΑΣΜΑ
Σαν Αφροδίτη αψεγάδιαστη,
Πεντάμορφη,
Άμυαλη,
Η ανεπαίσθητη οσμή απ’ το άρωμά σου
Τόσο ανεπαίσθητη, σαν τις γραμμές σκληρότητας γύρω από το
πηγούνι σου,
Μου επιτίθεται, αλλά σχεδόν ελάχιστα μ’ ενδιαφέρει.
Alba
Ολόδροση σαν τα ωχρά βρεγμένα φύλλα
από κρινάκι του αγρού
Ήτανε πλάι μου ξαπλωμένη την αυγή.
Μαύρες παντούφλες: Μπελλότι
Σ’ ένα τραπέζι λίγο πιο πέρα απ’ το δικό μας
Έχοντας βγάλει τις μικρές καστόρινες παντούφλες,
Τα πόδια της να τα καλύπτουν άσπρες κάλτσες
Προστατευμένες απ’ το πάτωμα με μια πετσέτα,
Κουβεντιάζει:
«Connaissez-vous Ostende?»”
Στην άλλη άκρη του εστιατορίου η φλύαρη Ιταλίδα
Με υπεροψία απαντάει,
Αλλά εγώ με υπομονή προσμένω,
Να δω τη Σελεστίν σαν ξαναβάζει τις παντούφλες της.
Και να που τις ξαναφοράει μ’ έν’ αναστεναγμό.
Ήμερη Γάτα
«Με ξεκουράζει να ’μαι ανάμεσα σε όμορφες γυναίκες.
Γιατί θα πρέπει να λέει ψέματα κανείς για τέτοια θέματα;
Το ξαναλέω:
Με ξεκουράζει να μιλάω με όμορφες γυναίκες
Ακόμα κι όταν λέμε ανοησίες.
Το γουργούρισμα στις αόρατες κεραίες
Είναι και διεγερτικό κι ευχάριστο.»
Μετάφραση: Τάκης Μενδράκος
