Του Κώστα Γκιώνη

Ζούμε στην εποχή των συνεχόμενων σκανδάλων, όπου το ένα σκάνδαλο ως σουπιά ρίχνει το μελάνι της προσπαθώντας να καλύψει το άλλο, κι όλα μαζί οτιδήποτε αφορά τον πολυχρονεμένο, την άγια οικογένειά του και τις στρατιές των «εντίμων» συνεταίρων τους.

Η εξουσία είναι ένα είδος μεταστατικού επιθετικού καρκίνου που διασπείρεται μέσα στον άνθρωπο και διαλύει όλα τα υγιή κύτταρα, καθώς και τη συνείδηση, το φιλότιμο, τον ανθρωπισμό. Τον μετατρέπει σε τέρας αδηφάγο που μπορεί να κατασπαράξει τους πάντες και τα πάντα, μόνο και μόνο για ν’ αυξήσει τα τραπεζικά του νούμερα ή να προσθέσει άλλο ένα ακίνητο στην ήδη μεγάλη συλλογή του. Ή απλά να το βουλώνει για να μην χρειαστεί να χάσει ο λιπαρός ποπός του την επαφή με το βελούδινο κάθισμα της εξουσίας.

Ο νεαρός Ρομά φτωχοδιάβολος τελικά δεν άντεξε με τη σφηνωμένη σφαίρα στο κεφάλι του από το χέρι του καουμπόυ εκδικητή. Τα 20 ευρώ ήταν μια σοβαρή αιτία για να καταδικαστεί σε αιώνια σιωπή. Βέβαια θα ακουστούν πολλά, δέχτηκαν επίθεση και έπρεπε να αμυνθούν, φταίει η κακιά συντήρηση του οδοστρώματος και δεν μπορείς να πυροβολήσεις με την ησυχία σου, ήταν κι ανάδρομος ο Ερμής, συμβαίνουν αυτά, άγιο είχαμε που δεν πέρναγε κανένα σχολικό εκείνη την ώρα από εκεί, να ’χουμε κι άλλα…

Μετά μας προέκυψε το πιο εξωφρενικό: Ελληνίδα πολιτικός πιάστηκε με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε τσάντες, κι όλοι μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Κάναμε πολύ ώρα να συνέλθουμε. Μα είναι δυνατόν, μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Και μετά συνειδητοποιήσαμε ότι η σύλληψη έγινε στις Βρυξέλλες, και ήρθαμε κάπως στα ίσια μας, γιατί η έκπληξη δεν ήταν ότι κάποιος Έλληνας πολιτικός τα παίρνει, αλλά ότι τον πιάσανε και με συνοπτικές διαδικασίες τον στείλανε μέσα.

Κατά τ’ άλλα, για άλλη μια φορά η αντιπολίτευση απέδειξε για ποιο λόγο έχουμε αυτήν την κυβέρνηση. Υπερψήφισε το έκτακτο επίδομα των 600 ευρώ μόνο σε αστυνομικούς και λιμενικούς, χωρίς κανένα εισοδηματικό κριτήριο, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση δίνει 250 ευρώ σε συνταξιούχους με συντάξεις 600-800 ευρώ και σε ανέργους οι οποίοι βρίσκονται στην ανεργία μεταξύ 12-24 μηνών – από εκεί και πάνω είναι τεμπέληδες και δεν δικαιούνται τίποτα!

Η Αθήνα έχει στολιστεί με χιλιάδες στολίδια και λαμπιόνια, θέλοντας με τη λάμψη τους να καλύψουν τον ζόφο και τη μιζέρια που κυριαρχούν εδώ και χρόνια στον τόπο, και στις μέρες μας έχουν πιάσει κορυφή. Τίποτα όμως δεν μπορεί να καλύψει την μπόχα της σήψης που κυριαρχεί δίπλα μας, διότι το ψάρι δεν βρωμάει μόνο από το κεφάλι: έχει σαπίσει ολόκληρο εδώ και πολλά χρόνια, όταν κυρίαρχη αξία της κοινωνίας έγινε το χρήμα και ο ατομικισμός.

Μόνο με τον επανακαθορισμό των αξιών, τον ουμανισμό και την αλληλεγγύη θα μπορέσει η κοινωνία να έχει μια κάποια ελπίδα.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!