Μήπως οι κατηγορίες για διαφθορά και συγκάλυψη επισκιάζουν το πραγματικό πολιτικό επίδικό που δεν είναι άλλο από την ιδιωτικοποίηση και τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών; Αυτό το ερώτημα έχει τεθεί τις τελευταίες μέρες στην δημοσιότητα από μερίδες του προοδευτικού χώρου.
Ωστόσο, η διαφθορά και η ιδιωτικοποίηση δεν είναι αντιπαραθετικές αλλά συμπληρωματικές. Η διαφθορά στοχεύει και υπερασπίζεται την ιδιωτικοποίηση αλλά και οι ιδιώτες συμβάλλουν στην συγκάλυψη των Τεμπών. Ακόμη παραπέρα, το επίπεδο διαφθοράς και συγκάλυψης σε αυτή την υπόθεση είναι τέτοιο που ενοχοποιεί όλο το πολιτικό σύστημα και φανερώνει, για όποιον θέλει να το δει, πως υπάρχει ένας απτός μηχανισμός που εξασφαλίζει την ασυλία του πολιτικού συστήματος και των ελίτ, ο οποίος καταργεί εντελώς τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας.
Επομένως, ναι, από τη μια η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων είναι πολιτικά υπεύθυνη για το έγκλημα των Τεμπών, αλλά από την άλλη η διαφθορά και η συγκάλυψη ακόμη και το λαθρεμπόριο που πιθανόν να κρύβεται πίσω από την έκρηξη δεν είναι απλώς κομμάτια από το ίδιο παζλ αλλά ο γόρδιος δεσμός που πρέπει να κοπεί μαχαίρι για να μπορέσει να αλλάξει η κατάσταση τόσο στο σιδηρόδρομο όσο και στη χώρα.
Άλλωστε αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι κάτι παραπάνω από δημόσιες συγκοινωνίες, χρειαζόμαστε μια δημοκρατική επανάσταση που θα πρέπει να σαρώσει όλη την σαπίλα ώστε να μπορέσει να επανιδρυθεί το κράτος και η χώρα με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η λαϊκή κυριαρχία και η δυνατότητα να έχουμε δημόσια αγαθά προς όφελος της κοινωνίας.
