Ενώ ΗΠΑ και Ε.Ε. αλληλοσυγχαίρονται για τη «θετική κατάληξη» των συνομιλιών μεταξύ Τραμπ και Γιούνκερ και τα δυτικά ΜΜΕ χαιρετίζουν τη «λήξη του εμπορικού πολέμου μεταξύ συμμάχων», μια σειρά άλλα γεγονότα δείχνουν ότι η συστημική ενδόρρηξη που ταλανίζει το δυτικό στρατόπεδο κάθε άλλο παρά βαίνει προς την υπέρβασή της. Στη Γερμανία έχει ανάψει και πάλι η πολιτική αντιπαράθεση, αυτή τη φορά με αφορμή τη «διακριτικότητα» με την οποία χειρίστηκε το Βερολίνο τη συνάντηση, σε γερμανικό έδαφος, της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ με τον Ρώσο ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ. Ο τελευταίος συνοδευόταν από τον στρατηγό Γκερασίμοφ, επικεφαλής των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, στον οποίο υποτίθεται ότι έχει απαγορευθεί η είσοδος στην Ε.Ε. στο πλαίσιο των κυρώσεων μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Μόσχα. Απορρίπτοντας τις κριτικές (που προέρχονταν κυρίως από τους Πράσινους…), η καγκελαρία δήλωσε ότι η συμμετοχή του Γκερασίμοφ «κρίθηκε απαραίτητη» στις διμερείς συνομιλίες. Η πρωτοβουλία της Μέρκελ θεωρείται μια ακόμη προσπάθεια διαφοροποίησης από την αντιρωσική πολιτική των λοιπών δυτικών εταίρων της.
Αμέσως μετά τη συνάντηση με τον Λαβρόφ, ο Γερμανός ΥΠΕΞ Χάικο Μάας πήγε στο Τόκιο, όπου υπέγραψε και πρόσθετη διμερή συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τον Ιάπωνα ομόλογό του Τάρο Κόνο, πέραν της πρόσφατης συμφωνίας Ιαπωνίας-Ε.Ε. Ο Χάικο Μάας, αν και δεν κατονόμασε τις ΗΠΑ, είπε ότι «η γερμανοϊαπωνική συμφωνία στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα κατά του προστατευτισμού». Όμως εντός της ίδιας της Ε.Ε. οι αποκλίσεις αυξάνονται. Πέρα από την ουσιαστική ασυμφωνία για το προσφυγικό, καθώς και την αστάθεια που προκαλεί η οξύτατη αντιπαράθεση για το Brexit, οι Βρυξέλλες αντεπιτίθενται με κάθε τρόπο στις «απειθαρχίες» της Ομάδας του Βίζεγκραντ. Έτσι, την καταδίκη του Ορμπάν για τους ουγγρικούς νόμους εναντίον του Σόρος διαδέχθηκε αυτήν την εβδομάδα η δικαίωση της Ιρλανδίας (που αρνούνταν να εκτελέσει ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης το οποίο είχε εκδώσει η Πολωνία εις βάρος ενός εμπόρου ναρκωτικών) από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το Δουβλίνο, όπως και οι Βρυξέλλες, αμφισβητεί την ανεξαρτησία της πολωνικής δικαιοσύνης, κι άρα αρνείται να εφαρμόσει την υποτίθεται αυτοματοποιημένη διαδικασία έκδοσης μεταξύ κρατών μελών της Ε.Ε.!
Ούτε στιγμή ανάπαυλας για τον Τραμπ
Στο μεταξύ και στις ΗΠΑ συνεχίζεται αμείωτη η προσπάθεια ισχυρών τμημάτων του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου να απαλλαγούν από τον Τραμπ. Η κατάσταση αυτή τον ανάγκασε να ζητήσει την αναβολή της επίσκεψης του Πούτιν στις ΗΠΑ – η οποία σχεδιαζόταν να πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο, αλλά τώρα μετατίθεται για τον επόμενο χρόνο. Τότε υπολογίζει (ή ελπίζει) ο Τραμπ να έχει τελειώσει το «κυνήγι μαγισσών», όπως αποκαλεί τις κατηγορίες των αντιπάλων του για υποβοήθηση της εκλογής του από Ρώσους πράκτορες. Πριν την αναβολή, ο Τραμπ δήλωνε ότι θέλει να συνεχίσει με τον Πούτιν το διάλογο, απαριθμώντας για πρώτη φορά συγκεκριμένα και τα θέματα που συζήτησαν στο Ελσίνκι: «το σταμάτημα της τρομοκρατίας, την ασφάλεια του Ισραήλ(!), την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων, τις κυβερνοεπιθέσεις, το εμπόριο, την Ουκρανία, την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Κορέα και άλλα».
Αλλά δεν είναι μονάχα οι κατηγορίες για ρωσικό δάκτυλο – ο Τραμπ έχει να αντιμετωπίσει και την υπόθεση εξαγοράς της σιωπής μιας πορνοστάρ με την οποία σχετιζόταν, η οποία θεωρείται από τους αντιπάλους του εξίσου σοβαρή με τη ρωσική ανάμιξη στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές… Οι σχετικές κατηγορίες επανήλθαν στο προσκήνιο αυτήν την εβδομάδα, αφού ο Μάικλ Κοέν, πρώην προσωπικός δικηγόρος του Τραμπ, «διέρρευσε» στο CNN την ηχογράφηση μιας ιδιωτικής συνάντησής του με τον Τραμπ(!), στην οποία αυτός τον προτρέπει να δώσει μετρητά στην πορνοστάρ. Τα αμερικανικά ΜΜΕ απαιτούν λοιπόν και πάλι εν χορώ την αποπομπή του «ψεύτη και προδότη», παρόλο που ο Τραμπ απολαμβάνει το υψηλότερο ποσοστό δημοφιλίας του τελευταίου δωδεκαμήνου μετά τις εντυπωσιακές συναντήσεις κορυφής με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ-ουν και τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αντίθετα, στο ζήτημα της ρήξης με το Ιράν, φαίνεται να υπάρχει μια σπάνια κοινή στάση των δύο στρατοπέδων του αμερικανικού εμφυλίου. Το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ διόλου δεν ενοχλείται από τις… βορειοκορεατικού τύπου απειλές του Τραμπ εναντίον της Τεχεράνης, η οποία προειδοποιείται ότι «θα γνωρίσει συνέπειες που λίγοι έχουν υποστεί ως τώρα στην ιστορία»!
