Οι μεγάλοι σεισμοί που έπληξαν την περιοχή της Θεσσαλίας και έγιναν αντιληπτοί σε πολλές περιοχές της χώρας, δημιούργησαν πολλά προβλήματα για τους κατοίκους των χωριών –κι όχι τόσο των πόλεων– αφού τα σπίτια στις περιοχές αυτές είναι παλιά και δεν προστατεύονται από τέτοιας έντασης σεισμούς. Το αποτέλεσμα είναι πολλές χιλιάδες άνθρωποι να «βγάλουν» τις νύχτες τους σε πάρκα και γήπεδα, μέσα σε αμάξια αντιμετωπίζοντας έτσι τους μετασεισμούς. Όμως το πιο βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στα χωριά, που οι άνθρωποι για καιρό δεν θα μπορέσουν να μπούνε στα σπίτια τους. Στήνονται σκηνές σε ανοικτούς χώρους και είναι σχεδόν σίγουρο ότι εκεί θα περάσουν αρκετό διάστημα. Όλο το βιος τους είναι μέσα σε σπίτια γκρεμισμένα ή μισογκρεμισμένα και το κρύο είναι τσουχτερό τις νύχτες. Ας μην μιλήσουμε για την «ταχύτητα» των μηχανισμών πολιτικής προστασίας ή την οικονομική ενίσχυση των πληγέντων. Ακόμα υπάρχουν σεισμόπληκτοι άλλων περιοχών που δεν έχουν πάρει αποζημιώσεις ενώ έχουν περάσει χρόνια αλλά και ιστορίες που ολόκληρα ταμεία για τους σεισμοπαθείς εξαφανίστηκαν…
Μια χιονόπτωση, μια κακοκαιρία, ένας σεισμός ή μια πλημμύρα μπορούν να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα σε μεγάλα τμήματα των κατοίκων της υπαίθρου, των πόλεων ή των συνοικιών. Επειδή το «όπου φτωχός και η μοίρα του» μαζί με την αναλγησία του αθηναϊκού υδροκέφαλου κράτους και των πολιτικών εκπροσώπων του συνθέτουν ένα σημαντικό πρόβλημα, είναι ανάγκη να επιδειχθεί αλληλεγγύη στους πληγέντες, να βοηθηθούν να πετύχουν την επιστροφή στα σπίτια τους και να αποζημιωθούν για τις παραγωγικές δραστηριότητες που έμειναν πίσω ή χάθηκαν. Και αποζημιώσεις σύντομα κι όχι δάνεια κάθε είδους…
Ν.Τ.
