Δέκα χρόνια τώρα, η εφημερίδα μας επεδίωξε να αποτελεί πηγή πρωτογενούς πληροφόρησης και δεξαμενή αναλύσεων για όσα συμβαίνουν πέραν των συνόρων μας – πολλά από τα οποία επηρεάζουν, άμεσα ή έμμεσα, και τις εσωτερικές εξελίξεις. Τα Διεθνή αποτέλεσαν ταυτοτικό στοιχείο του Δρόμου σε εποχές που τα περισσότερα ΜΜΕ περιορίζονταν σε αντιγραφή των «ειδήσεων» τις οποίες διέδιδαν τα δυτικά κυρίως μεγαθήρια της παραπληροφόρησης. Στην καλύτερη περίπτωση, κάποια ΜΜΕ είχαν μια ματιά αποσπασματική, μονοδιάστατη, επιφανειακή, περιορισμένη και επηρεασμένη από το γεγονός ότι την ατζέντα, το τι συνέβη και τι «αξίζει» να αναφερθεί, καθόριζαν αυτά τα μεγαθήρια. Έτσι αγνοούνταν, υποβαθμίζονταν ή διαστρεβλώνονταν αξιόλογες ιδέες, προσπάθειες και κινήματα.
Ότι ο Δρόμος δεν ακολούθησε τον συρμό δεν οφείλεται σε κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες των ανθρώπων του ή της συλλογικότητας μέσα από την οποία γεννήθηκε. Είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής επιλογής δεκαετιών: Να κοντραριστεί ένας ιδιότυπος επαρχιωτισμός που ταλάνιζε ολόκληρα πολιτικά ρεύματα. Να μελετιέται πώς αλλάζει ο κόσμος και ο διεθνής συσχετισμός, αντί να υπάρχει επανάπαυση σε μπαγιάτικες θεωρήσεις. Είναι αποτέλεσμα και της αγωνίας να ανιχνεύονται σύγχρονα και ενδιαφέροντα εγχειρήματα, όπως και συνειδητοποίησης της ανεπάρκειας ηρωικών (ή και όχι τόσο ηρωικών…) παρελθόντων να απαντήσουν στις νέες και διαφορετικές πραγματικότητες και ανάγκες. Είναι, τέλος, αποτέλεσμα και του μόχθου για έναν νέο διεθνισμό που έπαιρνε διαζύγιο από παλαιικά σχήματα και τυπολατρίες.
Τέτοιου είδους επιλογές μας έφεραν σε επαφή με ξεχωριστούς διανοητές και πολιτικούς, με σπουδαία εθνικά και διεθνικά κινήματα. Το ζύμωμά μας με αυτούς και αυτά, πρακτικό και θεωρητικό, ήταν –μαζί με τις προσπάθειες να μελετηθεί και να κατανοηθεί ο σύγχρονος κόσμος και οι τάσεις που τον διαπερνούν– η βάση τροφοδότησης των διεθνών σελίδων του Δρόμου. Σε συνδυασμό πάντα με τη διόλου εύκολη έγνοια να κυριαρχεί ένα πνεύμα ανοιχτόμυαλο, τίμιο και συνάμα ευαίσθητο μπροστά σε αγώνες και αγωνίες λαών και υποτελών τάξεων. Επιχειρούμε περισσότερο να πληροφορήσουμε, να κατανοήσουμε και –κάθε άλλο παρά το αρνούμαστε– να υποστηρίξουμε καταστάσεις που μας φάνηκαν σημαντικές και ριζωμένες στην πραγματικότητα, παρά να κουνάμε το δάχτυλο σε ό,τι εμείς καταλαβαίνουμε ως ανεπάρκειες και λάθη κινημάτων.
Το κόκκινο νήμα
Ο Δρόμος δεν διεκδικεί λοιπόν εύσημα «αντικειμενικότητας», αλλά καλοπροαίρετης τιμιότητας: βασικό κριτήριο ήταν και είναι να υπηρετείται αυτό που οι συντελεστές του κατανοούν ως συμφέρον των υποτελών τάξεων και των χωρών που υπόκεινται την εκμετάλλευση και καταπίεση των παγκοσμιοποιητικών ελίτ και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Κριτήριο επίσης ήταν και είναι να συμβάλλει στον εντοπισμό και τη συνδιαμόρφωση εναλλακτικών και διεξόδων μπροστά στον πολύμορφο εξανδραποδισμό που επιβάλλει το αντίπαλο στρατόπεδο – το οποίο, όσο πιο ανίκανο αποδεικνύεται να διαχειριστεί την καταστροφή και την πολύμορφη κρίση που γεννά και παροξύνει, τόσο πιο επικίνδυνο γίνεται. Αυτή την ανάγκη επιχειρούν να υπηρετήσουν και τα Διεθνή του Δρόμου με τα άρθρα, τις συνεντεύξεις, τα αφιερώματα και τις αναλύσεις τους.
Το ζύμωμά μας με ξεχωριστούς διανοητές και πολιτικούς, με σπουδαία εθνικά και διεθνικά κινήματα, ήταν –μαζί με τις προσπάθειες να μελετηθεί και να κατανοηθεί ο σύγχρονος κόσμος και οι τάσεις που τον διαπερνούν– η βάση τροφοδότησης των διεθνών σελίδων του Δρόμου
Ισχύει ότι όπου υπάρχει καταπίεση υπάρχει και αντίσταση; Φέρνουν αποτελέσματα τα κινήματα που ξεσπούν σε χώρες και περιφέρειες του πλανήτη; Ποια είναι τα νέα χαρακτηριστικά τους, συχνά σε αντιδιαστολή με αυτά μιας προηγούμενης εποχής; Γιατί (αλλά και με ποιο τρόπο) μας ενδιαφέρουν τα κινήματα και οι εξεγέρσεις της εποχής μας; Πώς μπορούμε να εντοπίζουμε (και να προετοιμαζόμαστε για) ιστορικά κινήματα; Με άλλα λόγια, ποια είναι η μορφή και το περιεχόμενο της πάλης των τάξεων στον 21ο αιώνα, και τι δρόμους μας επιτρέπει να οραματιστούμε;
Αυτά τα ερωτήματα πλέκουν το κόκκινο νήμα, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο ορατό, που διαπερνά την προσπάθεια πληροφόρησης και ανάλυσης όσων συμβαίνουν στην ευρύτερη γειτονιά μας και σε όλο τον πλανήτη μέσα από τις διεθνείς σελίδες του Δρόμου. Όπως και –θα ήταν άδικο να ξεχαστεί αυτή η πτυχή– την αλληλεξάρτησή του με το Resistance Festival. Αυτή η σχέση τροφοδότησε τον Δρόμο, διεύρυνε τους πολιτικούς και γεωγραφικούς ορίζοντές του, και ταυτόχρονα έκανε γνωστά στην Ελλάδα σημαντικά εγχειρήματα, διανοούμενους, αγωνιστές και αγωνίστριες… Όμως σχετικά με το Resistance Festival βλ. περισσότερα στο δισέλιδο που ακολουθεί.
Οι πολιτικές και δημοσιογραφικές αποστολές σε δεκάδες χώρες και η σύμπηξη δεσμών με αυθεντικά κινήματα, οι ανταποκρίσεις από το εξωτερικό, οι ειλικρινείς συζητήσεις και σχέσεις με σημαντικές προσωπικότητες του εξωτερικού ήταν άλλο ένα στοιχείο που χρωμάτισε τα Διεθνή της εφημερίδας μας. Θα χρειάζονταν και οι 32 σελίδες του Δρόμου για να δοθεί μια γεύση των όσων παρήγαγε αυτή η δραστηριότητα, την οποία κάποια στιγμή πρέπει να αποδελτιώσουμε ώστε να γίνει πιο χρηστική, έστω και μόνο μέσα από την ιστοσελίδα της εφημερίδας. Διότι στα δέκα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από το πρώτο φύλλο έχει συγκεντρωθεί, χάρη στην πολύμορφη συνεισφορά δεκάδων ανθρώπων, ένα υλικό πολύτιμο, αποκαλυπτικό και συχνά μοναδικό στην ελληνική γλώσσα. Εδώ περιοριζόμαστε να παραθέσουμε ελάχιστα μόνο χαρακτηριστικά «στιγμιότυπα» με τη μορφή κάποιων πρωτοσέλιδων της εφημερίδας όπου κυριαρχούσαν διεθνείς αναφορές – δείγμα κι αυτό της σημασίας που δικαίως αφιερώνεται στα ζητήματα αυτά.
* Ο Ερρίκος Φινάλης είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Δρόμου
