Φαίνεται πως, ενόψει της άνοιξης, ο ευρωατλαντικός άξονας προετοιμάζει την περαιτέρω εμπλοκή του στον ουκρανικό πόλεμο. Έπειτα από αρκετές παλινωδίες, εκβιασμούς και εσωτερικές συγκρούσεις, οι ΗΠΑ και κράτη μέλη της Ε.Ε. ανακοινώνουν την ενίσχυση της Ουκρανίας με επιθετικά τανκς. Παράλληλα, ανοίγουν την πόρτα για ακόμη μεγαλύτερη εμπλοκή, με την πιθανότητα αποστολής και μαχητικών αεροσκαφών. Ταυτόχρονα η Ε.Ε. ανακοίνωσε το δέκατο πακέτο κυρώσεων στη Ρωσία. Σε ό,τι αφορά την ένταξη της Ουκρανίας στην Ε.Ε., αν και προς το παρόν δεν επιλέγεται μια fast track διαδικασία, οι σχετικές συζητήσεις πληθαίνουν. Έτσι, ναι μεν το Δυτικό μέτωπο δεν μοιάζει αρραγές, όμως οι κινήσεις απομακρύνουν το τέλος του πολέμου. Χειρότερα, φλερτάρουν με μια επικίνδυνη κλιμάκωση.
Αναμφίβολα, η μεγαλύτερη αλλαγή είναι η αποστολή Leopard από τη Γερμανία και άλλες χώρες. Ωστόσο, η απόφαση αυτή δεν ήταν εύκολη για τη Γερμανία, και προκάλεσε κρίση στον κυβερνητικό συνασπισμό. Φαίνεται πως ο Σολτς ήταν αρχικά επιφυλακτικός, όμως οι πιέσεις –τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές– ήταν σημαντικές. Η υπουργός Εξωτερικών Μπέρμποκ κ.ά. προκατέλαβαν την ενίσχυση με Leopard πριν αυτή ανακοινωθεί, και μίλησαν ανοιχτά για πόλεμο της Ευρώπης ενάντια στη Ρωσία. Πίεση υπήρξε και από μεριάς των ΗΠΑ, ενώ η ανακοίνωση της Ισπανίας –σε ρόλο λαγού– για την αποστολή Leopard αλλά και εκπαιδευτών, πριν συμφωνήσει το Βερολίνο, στένεψε τα περιθώρια ελιγμών για τη γερμανική πλευρά.
Σε αντίστοιχους ρυθμούς ευθυγράμμισης με τον ευρωατλαντικό άξονα κινείται και η Γαλλία. Συγκεκριμένα, αποφάσισε την περαιτέρω ενίσχυση της Ουκρανίας με τανκς αλλά και πυροβολικό, ενώ ο Μακρόν δήλωσε πως δεν αποκλείει ακόμη και την αποστολή μαχητικών αεροσκαφών. Πρόκειται για ουσιαστική αλλαγή γραμμής του Γάλλου προέδρου, που την προηγούμενη περίοδο είχε προσπαθήσει να έχει έναν διακριτό ρόλο. Σημαντική εξέλιξη αποτελεί και η στάση της Βρετανίας, η οποία επίσης θα στείλει δικά της τανκς. Σύμφωνα μάλιστα με τον Βρετανό υπουργό Άμυνας, δεν αποκλείεται οποιουδήποτε τύπου βοήθεια, περιλαμβανομένων αεροσκαφών – αν και ο πρωθυπουργός Σούνακ θεωρεί ότι, για τεχνικούς λόγους, η αποστολή τους είναι προσώρας αδύνατη.
Ενορχηστρωμένες πιέσεις
Οι ΗΠΑ για μια ακόμη φορά άνοιξαν τον χορό για όλα τα παραπάνω, με συντονισμένες κινήσεις Μπάιντεν και ΝΑΤΟ. Η ανακοίνωση των ΗΠΑ για την αποστολή των πλέον σύγχρονων τανκς Abraham, όπως και η συζήτηση για την κατασκευή αεροσκαφών F-16 ώστε να επανεφοδιαστούν οι συμμαχικές δυνάμεις που θα βοηθήσουν στο ουκρανικό μέτωπο, άσκησαν μεγάλη πίεση σε όλες τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Από την άλλη το ίδιο το ΝΑΤΟ φαίνεται πως εντείνει τις πιέσεις του προς πάσα κατεύθυνση, είτε πρόκειται για τις Βαλτικές χώρες, είτε ακόμη και τη Ν. Κορέα, από την οποία ζητά να αναθεωρήσει την τακτική της να μην στέλνει εξοπλισμό σε χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο. Τέλος, ενισχύει πολιτικά τη θέση του στην ανατολική Ευρώπη με την εκλογή του απόστρατου ΝΑΤΟϊκού στρατηγού Πάβελ στην προεδρία της Τσεχίας.
Όλα δείχνουν πως την επόμενη περίοδο η εμπλοκή της Ευρώπης στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο θα περάσει σε ανώτερο, πιο επικίνδυνο επίπεδο. Έπειτα από τον διαρκή εφοδιασμό της Ουκρανίας όλη την προηγούμενη περίοδο, φαίνεται πως ανοίγει η πόρτα για την αποστολή επιθετικών όπλων, αεροσκαφών και προσωπικού – με απρόβλεπτες επιπτώσεις. Η όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή καθιστά τα κράτη μέλη της Ε.Ε. υποψήφιους στόχους της Ρωσίας, ενώ αντικειμενικά φλερτάρουν με το να θεωρηθούν μέρη άμεσα εμπλεκόμενα στον πόλεμο. Αφετέρου, η αποστολή υπερσύγχρονου εξοπλισμού, ειδικά από τις ΗΠΑ, δεν είναι από μόνη της αποτελεσματική: το πρόβλημα της εκπαίδευσης των ουκρανικών δυνάμεων δεν παρακάμπτεται. Μάλιστα η εκπαίδευση για τυχόν αεροσκάφη απαιτεί έως και χρόνια. Θα αναζητηθούν λοιπόν «άλλοι τρόποι», με μεγαλύτερη εμπλοκή και περισσότερους κινδύνους για όλους.
