ΚΟΥΒΑ
Η ανακοίνωση από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Κούβας Ραούλ Κάστρο της κατάργησης του συστήματος των δυο παράλληλων νομισμάτων, είναι ίσως η σημαντικότερη αλλαγή των τελευταίων ετών, και συνοδεύει πρόσφατες εξαγγελίες για άδεια λειτουργίας ιδιωτικών επιχειρήσεων και αγοραπωλησίας ιδιοκτησίας. Είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στην οικονομία και κατά συνέπεια στην κοινωνία.
Το σύστημα των δύο νομισμάτων είχε εισαχθεί το 1994 παράλληλα με τις μεταρρυθμίσεις που άνοιγαν την κουβανέζικη οικονομία προς τη διεθνή αγορά ως μορφή προστασίας της εθνικής οικονομίας. Το δολάριο και αργότερα το «μετατρέψιμο πέσο», το CUC, αφορούσαν ως συναλλαγματικό μέσο αποκλειστικά τον τομέα του τουρισμού και των εξαγωγών, και συνυπήρχαν με το μη μετατρέψιμο πέσο της υπόλοιπης οικονομίας. Στο εξής θα υπάρχει μόνο ένα , μετατρέψιμο πέσο.
Τα διεθνή ΜΜΕ έσπευσαν να θεωρήσουν το μέτρο επιβαλλόμενο από… συμπόνια για τους Κουβανούς που δεν είχαν πρόσβαση σε τομείς της οικονομίας που λειτουργούσαν με το CUC και είχαν δημιουργήσει μια «μεσαία τάξη» προνομιούχων Κουβανών. Τα διεθνή ΜΜΕ θα είχαν δίκιο αν δεν ίσχυε μια… μικρή λεπτομέρεια: το μέτρο όχι μόνο δεν θα κλείσει, αλλά θα μεγαλώσει την ψαλίδα που άνοιξαν και συνεχίζουν να διευρύνουν οι μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν στην οικονομία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Εκτός του πληθωρισμού που με βεβαιότητα θα εκτοξεύσει η νομισματική μεταρρύθμιση, οι επιχειρήσεις και το κράτος «θα βρεθούν αντιμέτωπες με την ανάγκη συστολής δαπανών, που σημαίνει πως θα περικόψουν κοινωνικές δαπάνες», όπως αποφαίνεται ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής Ένωσης για τη Μελέτη της Κουβανέζικης Οικονομίας στο Associated Press.
Συνεπώς, αιτιάσεις όπως αυτή του οικονομολόγου του Χάρβαρντ Juan Triana, πως το μέτρο «θα εξαλείψει την παράλογη κατάσταση κατά την οποία μια επιχείρηση ήταν κερδοφόρα σε δολάρια και ζημιογόνα σε πέσος», είναι εντυπωσιακές αλλά αποφεύγουν να απαντήσουν το ουσιώδες ερώτημα: η Κούβα μεταρρυθμίζεται για να αντέξει τις πιέσεις από τις δυνάμεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ή για να προσχωρήσει τελικά σε αυτήν;
