Εις πρωτοδίκην
Σ’ απόφευγαν οι δυστυχείς
πελάται μετά φρίκης,
και για να τους εκδικηθής,
έγινες πρωτοδίκης!
Εις το Πανεπιστήμιον
Όλος ο κόσμος «φλογερό
καμίνι» τ’ ονομάζει,
διότι … τούβλα κάποτε
και κεραμίδια βγάζει.
Εις κουφόν βουλευτήν
Είσαι κουφός εις την Βουλήν
για σε τι ευτυχία!
Μα όχι και κωφάλαλος
γι’ αυτήν τί δυστυχία!
Εις αξιωματικόν
Ευδαίμων! Τον σκοπόν του ζην
κατώρθωσες να μάθης•
βάρος δεν φέρεις επί σου
ουδέν εκτός… της σπάθης!
Εις ταπεινόν κόλακα
Υψούται τις ιστάμενος
μοχθών, ανακαλύπτων,
και μόνον, μόνον, φίλτατε,
συ ανυψώθης κύπτων!
Εις παυσανίαν ποιητήν
Όταν στο κόμμα καλοτρώς,
νυχθημερόν κοιμάσαι•
και μόνο μ’ αδειανή κοιλιά
τη Μούσα σου θυμάσαι!
Εις πατριώτην φαφλατάν
Χύνεις μελάνης ποταμούς
για τη φτωχή Πατρίδα,
μα αν χρειασθή το αίμα σου,
δεν χύνεις μια ρανίδα!
Εις οικοπεδοφάγον
Μακράν των άλλων σκάψατε
του τάφου του το χώμα…
και των νεκρών τα μνήματα
μπορεί ν’ αρπάξη ακόμα.
Εις φθονερόν
Χθες φίδι τον εδάγκωσε
και σήμερα μαθαίνω
πως πέθανε… ποιος από τους δυό;
Το φίδι το καϋμένο!
Εις φιλάργυρον
Για να τον παν’ ανέξοδα
στον Άγιο Διονύση,
– τι σκύλος! – αποφάσισε
εχθές ν’ αυτοκτονήση!
