Τη Δευτέρα ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, αφού υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης –το οποίο δεν τόλμησε να υποβάλει στη βουλή– πραγματοποίησε διάγγελμα προς τους υπηκόους του. Σε αυτό τους είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ξέρει πως οι περισσότεροι Γάλλοι διαφωνούν μαζί του, αλλά δεν πειράζει, διότι αυτός ξέρει καλύτερα τι χρειάζεται η Γαλλία (των ολίγων). Μετά, ικανοποιημένος όπως πάντα από τον εαυτό του, πήγε βόλτα γύρω από το προεδρικό μέγαρο με τη σύζυγό του. Είχε τέτοια κέφια που δεν δίστασε να τραγουδήσει μαζί με περαστικούς(;) ένα παραδοσιακό τραγούδι των Πυρηναίων. Το σχετικό βίντεο, που γρήγορα κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο, αρχικά θεωρήθηκε πλαστό: σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Μακρόν είναι τόσο «αλλού»!
Την επόμενη μέρα πάντως, που επισκέφθηκε μια κωμόπολη της Αλσατίας, επέστρεψε λίγο βίαια στην πραγματικότητα: οι κάτοικοι είχαν συγκεντρωθεί να τον «υποδεχθούν», και με το που εμφανίστηκε άρχισαν να φωνάζουν «Μακρόν παραιτήσου», και να χτυπάνε κατσαρόλες, να φυσάνε καραμούζες και γενικά να δημιουργούν ένα πανδαιμόνιο αποδοκιμασιών. Ο Μακρόν… διέφυγε σε προγραμματισμένη επίσκεψη σε γειτονικό εργοστάσιο. Εκεί όμως τον περίμενε νέα απογοήτευση, καθώς οι εργάτες είχαν μπλοκάρει την είσοδο και άρχισαν επίσης να τον αποδοκιμάζουν. Χρειάστηκε η δυναμική «βοήθεια» της αστυνομίας για να λήξει χωρίς άλλα απρόοπτα αυτή η… αναβάπτιση του Γάλλου προέδρου στον λαό του. Το ίδιο βράδυ πήγε να επισκεφθεί φίλους του σε γειτονιά του Παρισιού. Κι εκεί, με το που μαθεύτηκε η άφιξή του, εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν και άρχισαν τα «γαλλικά».
Την Τετάρτη ο αντιδημοφιλής πρόεδρος επιχείρησε νέα εκδρομή, αυτή τη φορά στο Ερό της νότιας Γαλλίας. Οι κάτοικοι της περιοχής είχαν δει την «υποδοχή» των Αλσατών, και ζήλεψαν: κουβάλησαν κατσαρόλες, τηγάνια, σφυρίχτρες, κόρνες και του έδειξαν κι αυτοί πόσο πολύ τον εκτιμούν. Οι αστυνομικοί έσπρωχναν, χτυπούσαν, παρακαλούσαν, έριχναν δακρυγόνα, αλλά η φασαρία συνεχιζόταν – ώσπου βρήκαν τη λύση: κατέσχεσαν από τον «ετερόκλητο όχλο» όσο περισσότερα μαγειρικά σκεύη μπορούσαν, δηλώνοντας ότι απαγορεύεται η κατοχή τους σε κινητοποιήσεις. Τότε κάποιοι συγκεντρωμένοι άρχισαν να πετούν στον Μακρόν αβγά και… πατάτες. Σε μια προσπάθεια να δείξει ότι παραμένει ψύχραιμος, ο Γάλλος πρόεδρος –αφού η αστυνομία είχε σπρώξει μακριά το «πλήθος»– είπε στους δημοσιογράφους ότι με τα κατασχεμένα τηγάνια, τα αβγά και τις πατάτες μπορεί τουλάχιστον να μαγειρέψει!
ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ δεν μπορεί να καλύψει το πρόβλημα – ότι δηλαδή ο Μακρόν είναι απονομιμοποιημένος στα μάτια της πλειοψηφίας των υπηκόων του. Το είπε ακόμη και εκπρόσωπος του συνδικάτου CGT: «Αφού ο κ. Μακρόν φοβάται τόσο πολύ τον λαό, είναι ένα ζήτημα κατά πόσο μπορεί να θεωρείται νομιμοποιημένος ως πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας». Την επόμενη μέρα, Πέμπτη, σε δεκάδες πόλεις της Γαλλίας πραγματοποιήθηκαν νέες μεγάλες διαδηλώσεις, ενώ πληθαίνουν και οι «ανορθόδοξες» διαμαρτυρίες των απηυδισμένων Γάλλων. Στο Παρίσι «εισέβαλαν» στην περιοχή Λα Ντεφάνς, όπου εδρεύουν τράπεζες, χρηματιστές και πολυεθνικές, μπαίνοντας με καπνογόνα και στα γραφεία της χρηματιστηριακής εταιρίας Euronext. Όπως και στην κατάληψη της Blackrock πρόσφατα, το σύνθημα που ακούστηκε περισσότερο από τους «αόρατους» για την ελίτ διαμαρτυρόμενους ήταν το «Είμαστε εδώ!» – σε συνδυασμό βέβαια με το «Μακρόν παραιτήσου!», που φωνάζεται σε οποιαδήποτε ευκαιρία: ακόμη και σε… παιδικά πάρτι, όπως φαίνεται σε ορισμένα βίντεο που αναρτώνται σε κοινωνικά δίκτυα.
Το μέγεθος της απόρριψης που θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζει η μακρονική εξουσία φαίνεται και από το γεγονός ότι μια σειρά «προοδευτικοί διανοούμενοι» που τη στήριζαν φανατικά μέχρι πρόσφατα, τώρα της γυρνούν την πλάτη, μη θέλοντας να μείνουν στην ιστορία ως «οι γλείφτες του Μακρόν» – ένα διόλου κολακευτικό προσωνύμιο που τους έχει αποδώσει ο «ετερόκλητος όχλος». Το πολιτικό πρόβλημα μιας μειοψηφικής στην κοινωνία εξουσίας δεν λύνεται με προεδρικά διατάγματα, ούτε θα εξαφανιστεί με τη σταδιακή εκτόνωση των τωρινών μαζικών διαμαρτυριών. Ήδη οι «δεξαμενές σκέψης» της γαλλικής ελίτ αναγκάζονται να αναζητούν εναλλακτικές, όπως δείχνουν και μια σειρά «προβληματισμένων» άρθρων και αναλύσεων σε κάθε άλλο παρά αντισυστημικά ΜΜΕ.
