Ακόμα μια δολοφονική επίθεση των δυνάμεων καταστολής στα Εξάρχεια.
Της Ξένιας Πηρούνια.
Παρασκευή 15 Απριλίου. Στην πλατεία Εξαρχείων 300 περίπου πολίτες συμμετέχουν στη γιορτή του Πολιτιστικού Κέντρου των Λαών της Ανατολής-Γέφυρα. Από νωρίς είχαν προγραμματιστεί προβολές ντοκιμαντέρ, συζητήσεις, λαϊκή κουζίνα και συναυλία όπου συμμετείχαν έλληνες και μετανάστες, οικογένειες με παιδιά. Οι συμμετέχοντες διεκδικούσαν την αξιοποίηση του δημόσιου χώρου, αντιεμπορικά και αδιαμεσολάβητα, ενάντια στην μεθοδευμένη καταστολή στα Εξάρχεια και στη εξάπλωση των ναρκωτικών ουσιών στην περιοχή.
Γύρω στη 1:00 το βράδυ, μια διμοιρία των ΜΑΤ εισβάλλει στην πλατεία Εξαρχείων. Αμέσως οι διοργανωτές τους καλούν από τα μεγάφωνα να αποχωρήσουν από την ειρηνική γιορτή καθώς υπήρχαν μεταξύ άλλων και πολλά παιδιά. Η απάντηση ήταν μια μαφιόζικου τύπου εκστρατεία εκφοβισμού. Μετέτρεψαν σε λίγα λεπτά την περιοχή σε θάλαμο αερίων, πετώντας χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης στον κόσμο και σπάζοντας ότι έβρισκαν μπροστά τους. Κατέστρεψαν τα μηχανήματα της συναυλίας, πέταξαν κάτω τα τραπέζια με τα φαγητά και τις καρέκλες, έσπασαν τα παρκαρισμένα μηχανάκια και ακολούθησε μια λυσσασμένη επίθεση στους πολίτες πάντα φορώντας τα κράνη και τις κουκούλες, χωρίς διακριτικά, και χωρίς πολλά λόγια ξυλοκοπούσαν όποιον έβρισκαν.
Ξεκάθαρα δολοφονική επίθεση
«Μικρά παιδιά ηλικίας πέντε έως έντεκα ετών, οικογένειες προσφύγων που είχαν έρθει από μακριά για την εκδήλωση, κάτοικοι των Εξαρχείων και λοιπά άτομα που παρακολουθούσαν την εκδήλωση χτυπήθηκαν από τα ΜΑΤ, εισέπνευσαν απαγορευμένες χημικές ουσίες, τις οποίες οι κρατικοί υπάλληλοι πέταξαν απευθείας πάνω στο πλήθος και με τις χημικές οβίδες τους τραυμάτισαν τουλάχιστον τρία άτομα. Τρία άλλα άτομα που τυφλώθηκαν από τα χημικά, δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από την λυσσασμένη κρατική αγέλη», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Γέφυρα. Το αποτέλεσμα είναι ο σοβαρός τραυματισμός τριών πολιτών και η εισαγωγή τους στον Ευαγγελισμό για νοσηλεία.
«Την ώρα της επίθεσης, οι αστυνομικοί, ντοπαρισμένοι, φώναζαν πίσω από τα κράνη τους ότι θα μας σκοτώσουν κ.λπ. Ήρθε το ΕΚΑΒ για να παραλάβει τους τραυματίες και την ώρα που το φορείο έμπαινε στο ασθενοφόρο, οι κρατικοί υπάλληλοι για την τήρηση της τάξης, πέταξαν χημικά μπροστά στο ασθενοφόρο.
Τελικός απολογισμός, ανοιγμένα κεφάλια, τρομοκρατημένα παιδιά, πονεμένα κορμιά, ένας βαριά τραυματίας με κάταγμα στο πρόσωπο. Οι υλικές ζημιές, μολονότι πολλές, δεν μας απασχολούν», τονίζουν στην ίδια ανακοίνωση τα μέλη της Γέφυρας.
Μηνύσεις και νέα γιορτή η απάντηση
«Σκεφτόμαστε να κινηθούμε νομικά σαν Γέφυρα σε συμφωνία με τους τραυματισμένους και να προγραμματίσουμε μια νέα εκδήλωση ως απάντηση στη βία που δεχτήκαμε, μαζί με άλλες αριστερές, επαναστατικές οργανώσεις, πολιτιστικά στέκια πάλι στην πλατεία στα μέσα Μαΐου», δήλωσε εκπρόσωπος του πολιτιστικού κέντρου.
Πέρα από τη νομική συνέχεια που θα δώσουν στα γεγονότα, τα μέλη του πολιτιστικού κέντρου αναφέρουν για τη δημοκρατία και την «ασφάλεια». «Η καταστολή στην Ελλάδα μιμείται λίγο τα έντεχνα μεθοδευμένα βασανιστήρια που γίνονται με όλες τις θεσμικές εγγυήσεις στη φινετσάτη δύση και περιέχει πολλά στοιχεία από τη δολοφονική κρατική καταστολή της ανατολής, απλά με λιγότερους νεκρούς. Είστε, πάντως, μοναδικοί στο είδος σας. Συγχαρητήρια, να χαίρεστε τη δημοκρατία σας. Εμείς δεν σταματάμε. Φροντίζουμε τις πληγές μας και προχωράμε δυνατοί», καταλήγει η ανακοίνωση.
«Θέλουν να φοβίσουν τον κόσμο», Dogan, εκπρόσωπος της Γέφυρας
«Δύο χρόνια τώρα αυτό είναι το ‘έργο’ της αστυνομίας στα Εξάρχεια. Όπου και όποτε μαζεύονται πολίτες, η αστυνομία έρχεται και διαλύει τον κόσμο. Δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί επιτέθηκαν στην γιορτή. Προσπαθούν να εκφοβίσουν τον κόσμο αφού ήρθαν κατευθείαν στην γιορτή και έριξαν αρχικά χημικά σε γυναίκες, παιδιά και μετανάστες που είχαν έρθει και από άλλες περιοχές για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση. Δεν ξέρω αν είχε προηγηθεί κάτι, ότι και να σας πω είναι ψέματα. Είπαν μετά ότι τους είχαν ρίξει πέτρες και μολότοφ αλλά αυτό δεν το γνωρίζω. Οτιδήποτε και αν είχε προηγηθεί δεν είχε καμία σχέση με την γιορτή. Παρ’ όλα αυτά η διμοιρία των ΜΑΤ ήρθε και επιτέθηκε σε εμάς, έπνιξαν τον τόπο με χημικά με αποτέλεσμα να χτυπήσουν άγρια τουλάχιστον τρία άτομα».
«Ήταν μια στοχευμένη επίθεση», Αλέξανδρος, ιδιωτικός υπάλληλος
«Βρισκόμουν στο κέντρο της πλατείας όταν πετάξανε χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και γέμισαν τον τόπο δακρυγόνα. Με δυσκολία μέσα από τους καπνούς είδα έναν φίλο μου να είναι κάτω σε ημιλυπόθυμη κατάσταση και κατευθύνθηκα προς το μέρος του για να τον πάρω να φύγουμε.
Εκείνη τη στιγμή έρχεται μια διμοιρία των ΜΑΤ προς τα πάνω μας και ενώ σηκώνω τα χέρια λέγοντάς τους ‘Δεν έχουμε κάνει τίποτα, να πάρω το παιδί να φύγουμε’, αρχίζουν να με χτυπούν. Το μόνο που θυμάμαι είναι τα απανωτά χτυπήματα, που με πέταξαν κάτω, που συνέχισαν με κλωτσιές, που με τα γκλοπ με χτυπούσαν παντού και που φεύγοντας ένας εξ αυτών μου έριξε μια δυνατή κλωτσιά στο μάτι. Έφυγαν κι αφού έσπασαν τα πάντα γύρω τους, ξαναγύρισαν και χτύπησαν μια κοπέλα που ήταν από πάνω μου για να δει τι έχω, αλλά και ένα φίλο μου που του άνοιξαν το κεφάλι την ώρα που έπαιρνε τηλέφωνο το ΕΚΑΒ. Έχω πάθει σοβαρή ζημιά. Μου έσπασαν το οστό της βάσης του ματιού. Το διαλύσανε τόσο που αναγκαστικά έβαλα εμφύτευμα. Και βέβαια έχω μώλωπες σε όλο το σώμα. Πιστεύω ότι ήταν στοχευμένη επίθεση αφού κινήθηκαν αμέσως προς την γιορτή και άρχισαν κατευθείαν να βρίζουν, να σπάνε και να χτυπάνε.
Μέχρι και χημικά μπροστά από το ασθενοφόρο έριχναν. Έκαναν ότι ‘καφριλίκι’ μπορούσαν, δηλαδή έκαναν μια κανονική άσκηση εκτόνωσης».
«Ήρθαν για να εκτονωθούν», Αντρέας, ιδιωτικός υπάλληλος
«Με τα πρώτα δακρυγόνα πήγα να κλείσω τον ενισχυτή. Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι να βλέπω. Πηγαίνω σε μια φίλη μου και της λέω ‘δεν βλέπω τίποτα, δεν μπορώ να ανασάνω’. Την πιάνω αγκαζέ αλλά είχα ήδη πέσει στο έδαφος και δεν μπορούσα να ανασάνω καθόλου, Το μόνο που θυμάμαι είναι κάτι μαύρες και χακί σκιές να με χτυπάνε ενώ φώναζα ‘δεν κάναμε τίποτα’. Σηκώνομαι λίγο και με το μισό μάτι μου βλέπω τον Αλέξανδρο αιμόφυρτο. Κάλεσα το 166 και την ώρα που βάζω το κινητό στην τσέπη με ανοιχτή τη γραμμή, μου τράβηξε κάποιος τα μαλλιά και με κοπάνησε στο κεφάλι.
Τότε χτύπησαν και τη Γιώτα.
Το ασθενοφόρο ήρθε σε πέντε λεπτά και φαντάσου είχανε και απεργία οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ. Την ώρα που μας έπαιρναν τα ΜΑΤ πέταξαν και ένα τελευταίο δακρυγόνο-μπόνους για τους τραυματιοφορείς, οι οποίοι δεν μπορούσαν να ανασάνουν. Ήταν τόσα τα χημικά που ο ένας νοσηλευτής έβαλε οξυγόνο για τον εαυτό του δέκα λεπτά μετά φτάσαμε στον Ευαγγελισμό.
Τα ΜΑΤ νομίζω ήρθανε καθαρά για να εκτονωθούν. Ήτανε μία εντελώς ειρηνική συγκέντρωση, με πολλές οικογένειες. Αυτό που θέλανε ήταν να χτυπήσουνε τον κόσμο και γι’ αυτό δεν έγινε και καμία σύλληψη, ούτε και κανένας κατηγορήθηκε για κάτι.
Θέλουμε να κινηθούμε νομικά αν το αποφασίσει και ο Αλέξανδρος που είναι ο πιο σοβαρά τραυματισμένος. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε ονόματα, δεν φορούσαν διακριτικά και έτσι δεν έχουμε τίποτα στα χέρια μας. Πάντα την ‘βγάζουν καθαρή’ όπως και με την υπόθεση της ‘ζαρντινιέρας’. Και φαντάσου εκεί υπήρχε και βίντεο».
