Γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης

 

Με τυμπανοκρουσίες και φιέστες, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (με σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ή αλλιώς ΚΙΝΑΛ) γιόρτασε τη συμπλήρωση 40 ετών από την πλήρη ένταξή μας στην τότε ΕΟΚ. Κι απ’ εκεί βρεθήκαμε δέσμιοι μέσα στη γερμανοευρωπαϊκή ένωση. Μεγαλόστομες φράσεις και ύμνοι από τον κ. Μητσοτάκη, όπως αυτή η «κορώνα»: «Η Ελλάδα πρωταγωνιστής με ισχύ και αξιοπιστία..»! Διερωτάται κανείς εάν οι φαντασιώσεις του πρωθυπουργού τον οδηγούν σε «επετειακό παραλήρημα». Διότι την ίδια στιγμή όλοι εμερίμνησαν να μη δοθεί έμφαση σε μια άλλη είδηση, καθόλου χαρμόσυνη: Αυτόν τον μήνα, τίθεται σε εφαρμογή ο νέος πτωχευτικός κώδικας, δηλαδή η γκιλοτίνα στην οποία θα οδηγηθούν οι μη προνομιούχοι. Με λίγα λόγια, επανέρχονται οι ανελέητοι πλειστηριασμού –και μάλιστα πρώτης κατοικίας– για να βρεθούν στους δρόμους εκείνοι που δεν μπορούν να εκπληρώσουν τα χρέη μετά την ευρωπαϊκή θύελλα και τον τυφώνα του κορωνοϊού, που τίναξε στον αέρα πλείστα επαγγέλματα. Χάριν της εξουσίας, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι χθες, όσο και η Νέα Δημοκρατία σήμερα, δεν είχαν και δεν έχουν το σθένος να απαγορεύσουν διά νόμου τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, επειδή οι δυνάμεις Κατοχής των Βρυξελλών –και η Γερμανία– είναι αυστηροί στις διαταγές τους προς υπηκόους. Τι μας είπε λοιπόν στο Ζάππειο ο κ. Μητσοτάκης; Ποια «ισχύ» έχει η Ελλάδα; Ξεχνάμε ότι η ουσιαστική χρεοκοπία το 2010 μέσα στην Ευρωζώνη μάς οδήγησε στα Μνημόνια, τα οποία προκάλεσαν την καταστροφή της παραγωγικής βάσης της χώρας, την αύξηση της ανεργίας, τη φτωχοποίηση μεγίστου τμήματος του Λαού, τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, τον αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος και την εκποίηση σε ξένους στρατηγικών υποδομών και επιχειρήσεων;

ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ στο Ζάππειο, κύριε πρωθυπουργέ; Πανηγυρίσατε, ουσιαστικά, για την εκχώρηση της νομισματικής μας ανεξαρτησίας στη Φρανκφούρτη (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) με αντικατάσταση της δραχμής από το ευρώ, το 2002. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η δημιουργία ενός δυσθεώρητου συναλλαγματικού χρέους, το οποίο έχει υποδουλώσει για πολλές δεκαετίες τη χώρα μας στους δανειστές. Η υποδούλωση δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση, αλλά και γεωπολιτική. Διότι οι συντελεστές ισχύος του ελληνισμού συνεχώς καταρρέουν.

Η πρ. πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, καθηγήτρια Οικονομικών, κυρία Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, σε πρόσφατη συνέντευξή της, ετόνισε: «Με εντελώς ανήθικο και παράνομο τρόπο, οι Γερμανοί κατέστρεψαν μια μικρή χώρα, για να σώσουν τις γερμανικές τράπεζες.» Και ανέφερε συγκεκριμένα: «Είναι ηλίου φαεινότερο για εμάς, ότι τα μνημόνια που υπεγράφησαν είναι απαράδεκτα. Δεν θα πω ότι δεν χρωστούσαμε. Χρωστούσαμε, όπως όλος ο Νότος χρωστούσε. Αλλά οι όροι που υπάρχουν μέσα, και οδηγούν σε ένα γενικό ξεπούλημα της Ελλάδας, αφού έχουν αφαιρέσει από την Ελλάδα κάθε μορφή ανεξαρτησίας, έχουν πτωχεύσει τη χώρα και τους κατοίκους της. Αυτή τη στιγμή, είναι γύρω στο 40% η μείωση του εισοδήματός μας, αν τη συγκρίνετε με το εισόδημα που είχαμε το 2010, όταν ξεκίνησε η κρίση. Όλα αυτά δεν είναι μια αντιμετώπιση κανονική για ένα κράτος που χρωστάει. Επίσης, τότε το χρέος ήταν το 120% του ΑΕΠ μας και σήμερα είναι πάνω από 210%! Ποια είναι η σωτηρία μας, και ποια η καταστροφή μας; Αυτά είναι γνωστά, όπως και το γιατί μας κατέστρεψαν…» Η κυρία Δελιβάνη έκανε αναφορά στο πρόσφατο βιβλίο του πρ. προέδρου των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, όπου ο ίδιος το λέει καθαρά: Όλα αυτά που συνέβησαν, έγιναν για να σωθούν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες! Άρα, όταν η Ελλάδα ζητάει κούρεμα του χρέους, και μάλιστα μεγάλο, έχει λόγους που το κάνει.

Η κυρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη υπενθυμίζει αυτό που οι πολιτικοί μας, επειδή είναι εξαρτημένοι από τις Βρυξέλλες, προσποιούνται ότι το ξεχνούν. Ποιο είναι; Το γεγονός ότι το χρέος της Γερμανίας είναι 1,2 τρισεκατομμύρια (δάνειο και αποζημιώσεις) που δεν έχει σχέση με το δικό μας χρέος. Το χρέος το δικό μας από τα μνημόνια είναι μόνο 17 δισ. ευρώ. Αλλά, εάν μας δώσουνε αυτά που μας χρωστάνε, αυτά είναι ελάχιστα. Και υπογραμμίζει η καθηγήτρια: «Θέλουμε να γίνει γνωστό το πρόβλημα αυτό: Ναι μεν η Ελλάδα χρωστούσε, αλλά δεν υπήρχε λόγος να της φερθούν με αυτόν τον παράνομο και απάνθρωπο τρόπο, στήνοντάς την στον τοίχο, ως πρώτη ευρωπαϊκή αποικία χρέους…» Αυτά έπρεπε να πει ο κ. Μητσοτάκης στο Ζάππειο και όχι να ζητάει μια Ευρώπη πιο… ψηφιακή, να καμαρώνει για τα πιστοποιητικά «ιατρικών φρονημάτων» covid, και για την προμήθεια εμβολίων της AstraZeneca που προκαλούν παρενέργειες θανατηφόρες.

Ανατρέχοντας στα χρόνια εκείνα, που αφελώς πολλοί έπλεκαν το εγκώμιο της τότε ΕΟΚ, διαπιστώνουμε ότι επικρατούσε μια κολοσσιαία πλάνη. Με καλή πίστη, ακόμα και προοδευτικοί πολιτικοί, έβαζαν σε δεύτερη μοίρα το γεγονός ότι μέσα στην ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα κυριαρχούσαν οι δυνάμεις του καπιταλισμού και νόμιζαν ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι, σε συνεργασία με τους εργαζομένους όλης της Ευρώπης, θα έδιναν τη μάχη για… «τη μετατροπή της Ευρώπης των μονοπωλίων σε Ευρώπη των… εργαζομένων»! Φυσικά, τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Οι ξένοι τραπεζίτες –πραγματικοί οικονομικοί δικτάτορες– μεταμφίεσαν τυχοδιώκτες σε «σοσιαλδημοκράτες» για να παίξουν το παιχνίδι του μεγάλου κεφαλαίου, και να νομίσουν οι πολίτες των χωρών, ότι και η «ριζοσπαστική Αριστερά» συμφωνεί με τη δόλια πολιτική των Βρυξελλών.

 

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Υποχρεωτικά, θα σκύψουμε όλοι το κεφάλι μέσα στο ευρωπαϊκό γκέτο. Το παλαιό απεχθές σύνθημα: «Η Γερμανία υπεράνω όλων», ξαναζεί. Τέτοιοι «ριζοσπάστες» εόρτασαν από κοινού με τους ευρωλάγνους της Νέας Δημοκρατίας, τη φιέστα του Ζαππείου. Ίσως είναι καιρός να ξαναζήσει ένα καινούργιο «Κίνημα Αδεσμεύτων». Αυτή τη φορά θα πρέπει διάφορες χώρες να προχωρήσουν σε αποδέσμευση από τη γερμανοευρωπαϊκή δεσποτεία, και στη δημιουργία μιας νέας απελευθερωτικής, αντιαποικιακής ενότητας. Τότε, ο στρατάρχης Τίτο, από τους πρωταγωνιστές των αδεσμεύτων, το 1979 στην Αβάνα, έλεγε: «Η ασφάλεια του κόσμου, η ειρήνη και η σταθερότητα, δεν μπορούν να διασφαλιστούν χωρίς ριζικό μετασχηματισμό των διεθνών οικονομικών σχέσεων…» Τα λόγια του Τίτο αποκτούν σήμερα μεγάλη επικαιρότητα. Η «συνταγή» μέσα στο πέρασμα του χρόνου παραμένει η ίδια: Μετασχηματισμός των διεθνών οικονομικών σχέσεων, κάτι το οποίο είναι απαράδεκτο να διαχειρίζονται η Γερμανία και οι Βρυξέλλες, σύμφωνα με τα συμφέροντα των διεθνών τραπεζιτών. Ο Κυρ. Μητσοτάκης που λιβάνισε στο Ζάππειο τη μαντάμ Μέρκελ (χειροκροτούμενος από γνωστούς ολετήρες, Σημίτη, Γιωργάκη Παπανδρέου) έκανε λόγο για «επιτυχημένη οικονομική πολιτική». Αυτή δηλαδή που εκθειάζουν όλοι οι λάτρεις της «φιλελεύθερης οικονομίας». Είναι η οικονομία των Μνημονίων. Για την πολυδιαφημιζόμενη «φιλελεύθερη οικονομία» αξίζει να πούμε στον πρωθυπουργό κάτι εύστοχο που είχε λεχθεί στη Βουλή του 1960, όταν και τότε η κυβέρνηση της ΕΡΕ εκθείαζε τη «φιλελεύθερη οικονομία» της ΕΟΚ, προς την οποία θα έπρεπε να προσαρμοστούμε. Απευθυνόμενος στον Κων. Καραμανλή, ο αρχηγός της «Δημοκρατικής Ενώσεως» Ηλίας Τσιριμώκος, του είπε: «Η δική μας οικονομία, κύριε πρόεδρε, δεν είναι φιλελεύθερα, αλλά… ελευθερίων ηθών…»!

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα…

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!