Μιλώντας για τον Δυτικό Κόσμο,
η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διήρκησε περίπου 600 χρόνια. Η Βυζαντινή διήρκησε περίπου 800 χρόνια. Η Οθωμανική περίπου 450 χρόνια. Τέλος η Αγγλική Αυτοκρατορία περίπου 300 χρόνια. Τα μεγέθη αυτά δεν αφορούν στη διάρκεια ζωής των Αυτοκρατοριών, αλλά το απόγειο της ισχύος τους, όταν η κυριαρχία τους είχε παγκόσμιο ειδικό βάρος.
Παραλλήλως πολλά έθνη της Ευρώπης, Ρωσία, Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία και άλλα, υπό διάφορες κρατικές υποστάσεις εκτείνουν την ύπαρξή τους και την κατά καιρούς ισχύ τους σε βάθη 500 και 600 και χιλίων ετών.
Οι ΗΠΑ ως κράτος είναι 240 ετών και ως «Αυτοκρατορία» είναι μόλις 80 ετών. Το ερώτημα θα μπορούσε να είναι πόσα χρόνια έχουν μπροστά τους οι ΗΠΑ για να κλείσουν τον «αυτοκρατορικό» τους κύκλο, αλλά δεν είναι αυτό.
***
Άλλωστε η πυκνότητα του ιστορικού χρόνου είναι διαφορετική αναλόγως με τις εποχές∙ αλλιώς κινήθηκε η Ιστορία τον 11ο Αιώνα ή τον 18ο κι αλλιώς τον 20ό!
Επίσης τα μεγέθη είναι διαφορετικά. Το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, η ΕΣΣΔ χρειάσθηκε μόνον 75 χρόνια για να καταρρεύσει ή οι Επίγονοι του Αλέξανδρου χρειάστηκαν επίσης μόνον 50 χρόνια για να αποτύχουν σε όσα επετύγχαναν για 200 χρόνια.
…………………
Το ερώτημα λοιπόν για τις νεαρές ΗΠΑ και την ακόμα νεαρότερη Αυτοκρατορία τους είναι, στην παρούσα φάση, αν θα συνεχίσουν τον αυτοκρατορικό τους δρόμο ή αν θα αποδειχθούν μια Καρχηδόνα της εποχής μας.
Όμως η εποχή μας δεν είναι η εποχή του σιδήρου, του τόξου και του καταπέλτη, αλλά η εποχή του χάλυβα, της πυρηνικής ενέργειας και της τεχνητής νοημοσύνης.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν το περιθώριο (που μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ απέκτησαν) να χάσουν την υπεροχή τους στον χάλυβα (Στρατιωτικοβιομηχανικό Σύμπλεγμα και Χρηματοπιστωτικό Σύστημα) καθώς και στην τεχνητή νοημοσύνη – για την πυρηνική ενέργεια δεν τίθεται ζήτημα, στον τομέα αυτό ουδείς έχει υπεροχή.
Μετά λοιπόν τα τραύματα που η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ υπέστη σε σειρά υποθέσεων τα τελευταία χρόνια, από το Ιράκ έως το Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ δεν έχουν πια το περιθώριο ούτε καν για γρατζουνιές. Παρά ταύτα ξεκίνησαν την έφοδο κατά της Ρωσίας (κάτι που φαίνεται σαν να ’ναι η δική τους Σικελική Εκστρατεία) προκαλώντας έτσι «υπαρξιακό» πρόβλημα για τη Ρωσία, αλλά και για την Κίνα.
***
Η Ουκρανική Εκστρατεία των ΗΠΑ έχει στόχο την εξουδετέρωση της Ρωσίας, αλλά είναι ταυτοχρόνως και εργαλείο μετασχηματισμού της παραπαίουσας Αμερικανικής Οικονομίας σε Πολεμική Οικονομία. Άλλωστε ακριβώς το ίδιο έκανε τις ΗΠΑ μεγάλη Δύναμη κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και υπερδύναμη (παρά το κραχ του 1929) κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Βεβαίως οι ΗΠΑ στη σύντομη Ιστορία τους έχουν δείξει ότι κινούνται με πολιτικές ευκαιριών (opsion) περισσότερο και λιγότερο με πολιτικές που ακολουθούν μια στρατηγική και πολύ περισσότερο μια Υψηλή Στρατηγική.
Διότι ο πολιτικός αταβισμός που συχνά εκδηλώνουν οι ΗΠΑ (και ερμηνεύει τη συμπεριφορά τους) απέχει πολύ από μια συστηματική εκδήλωση ισχύος που όμως θα είχε καταφέρει να αποφύγει τις τόσες πολλές ήττες.
***
Οι ΗΠΑ έχουν ασκηθεί στους προληπτικούς πολέμους, όπως με την Ιαπωνία το 1941, και παρά τη σχετική αποτυχία τους σε άλλους ανάλογους (Κορέα, Βιετνάμ κ.α.) φαίνεται ότι εναντίον της Ρωσίας εξαπέλυσαν έναν επίσης προληπτικό πόλεμο. Ίσως να μην μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, αν και αυτός ο πόλεμος φαίνεται να ενδυναμώνει τη Ρωσία και να ενθαρρύνει τους BRICS.
Εκ του έως τώρα αποτελέσματος λοιπόν, οι ΗΠΑ θα έπρεπε να έχουν δράσει αλλιώς κι όχι να παγιδευτούν στον αταβισμό τους ή στις opsion – που περισσότερο προκαλούν την Τύχη παρά συνιστούν Στρατηγική.
…………
Και κατά τούτο οι νεαρές ΗΠΑ είναι πλέον πολύ επικίνδυνες. Αν δεν κερδίζουν διαρκώς πολλά, κινδυνεύουν συνεχώς να χάσουν τα πάντα – συμπαρασύροντας τους άλλους να τα χάσουν όλα.
Δεν νομίζω ότι ο Τραμπ θα διασκέδαζε λίγο κυνηγώντας τον Μπίγκφουτ στα δάση του Όρεγκον ή ότι η Κάμαλα θα μελαγχολούσε στα πισίνα-πάρτι της Φλόριδας – αν «Μετά την Καταστροφή» επιβίωναν μέσα στα μπούνκερ τους, να βλέπουν ταινίες του Χόλιγουντ και να περνούν την ώρα τους έως τελευταίας κονσέρβας και τελευταίου ασπασμού.
………………..
Ο πόλεμος πια είναι μια ρουτίνα στις οθόνες μας. Αν όμως οι πολίτες δεν αισθανθούν άμεσα –μέλλοντες– νεκροί, ώστε να αντιδράσουν, αυτοί οι γελοίοι θα μας σκοτώσουν…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
18•IX•2024
