«Αποφάσεις που αποδίδουν ελευθερίες σε εκείνους που το δικαιούνται»
(Κ. Μητσοτάκης πρωθυπουργός)
«Η κυβέρνηση φροντίζει να δίνει ελευθερία στους πολλούς»
(Α. Πελώνη, εκπρόσωπος Τύπου του πρωθυπουργού)
Πριν ασχοληθούμε με το σοβαρό ζήτημα «παροχής ελευθερίας» από μια παράγκα που νομίζει ότι η ελευθερία είναι ένα εμπόρευμα που έχει και brand name, ή είναι κατοχυρωμένη στο Υπουργείο Εμπορίου ως σήμα μιας ιδιωτικής εταιρείας, ή ακόμα ότι υπάγεται σε διεθνείς νομοθεσίες περί πατεντών που αποδίδουν σε ελίτ το αποκλειστικό δικαίωμα διαχείρισής της κατά το δοκούν (ακόμα και σαν δωρεά κάποιου ιδρύματος ή χορηγία ευεργετών τύπου Λάτση, Ωνάση, Βαρδινογιάννη, Κοπελούζου, ή/και προέδρων ποδοσφαιρικών ομάδων), ας ρίξουμε μια πιο γενική ματιά στο τι συμβαίνει γύρω μας.
***
Ανοίξαμε ξανά διάπλατα για τον τουρισμό («βαριά βιομηχανία» τον αποκαλούν…) από 15 Μάη. Και τώρα, που εμφανίζεται ένα νέο κύμα έξαρσης με τη μετάλλαξη Δ, καλλιεργείται ένας πανικός και μια νέα τρομοκρατία, και ορίζεται ο νέος εσωτερικός εχθρός: οι «ανεμβολίαστοι» και η «φυλή των αντί», όπως έγραψαν για τις συγκεντρώσεις που διοργανώθηκαν την περασμένη Τετάρτη και τους θύμισαν τους «αγανακτισμένους» του 2011 που αρνιόντουσαν τα μνημόνια και καθυστέρησαν έτσι την είσοδο της χώρας στην «κανονικότητα». Τα ΜΜΕ στηρίζουν με περισσή μανία την εκστρατεία αυτή.
Δεν ανοίξαμε απλώς τον τουρισμό. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. θέλησε να γιορτάσει τα δύο χρόνια της στην εξουσία –με παντελή απουσία πραγματικής αντιπολίτευσης– επιταχύνοντας εξαιρετικά νόμους και ρυθμίσεις που αλλάζουν το τοπίο σε παιδεία, εργασία, ασφαλιστικό. Και ανοίγουν το δρόμο στο πλιάτσικο που θα φέρει το όνομα «Ελλάδα 2.0». Η κυβέρνηση υπολογίζει μόνο τη λαϊκή οργή. Κι αυτό φάνηκε από το πώς κάλυψαν και ερμήνευσαν τις συγκεντρώσεις της Τετάρτης ΜΜΕ και κονδυλοφόροι. Μέρος της επίθεσης «ελευθερίας» (και διχασμού της κοινωνίας ανάμεσα σε υγιείς και ανεμβολίαστους-δυνητικά φορείς) έχει στόχο να μπλοκάρει κάθε έκφραση οργής και αντίστασης σε όλα τα μέτρα που παίρνονται σε όλους τους χώρους: εργασία, παιδεία, κοινωνία, πόλεις, ύπαιθρο κ.λπ.
Δεν ανοίξαμε μόνο εμείς τον τουρισμό. Τον «ανοίγει» και η Τουρκία. Όχι ακριβώς τον «τουρισμό», αλλά την κλιμάκωση της κατάληψης της Κύπρου (με κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας) και την πειρατεία στην πόλη της Αμμοχώστου. Είναι τόσο ήρεμα τα νερά μετά τις συνομιλίες Μητσοτάκη-Ερντογάν (και τους όρους που έθεσε ο τελευταίος) που τουρκική ακταιωρός εκδίωξε με πραγματικά πυρά κυπριακό λιμενικό σκάφος από κυπριακά χωρικά ύδατα! Την ίδια στιγμή ο σουλτάνος γιορτάζει τα 5 χρόνια από το αποτυχημένο πραξικόπημα με ιαχές του τύπου «η Γαλάζια Πατρίδα είναι απροσπέλαστη». Εννοεί την κυριαρχία της Τουρκίας στη Ν.Α. Μεσόγειο…
Μέρος της επίθεσης «ελευθερίας» (και διχασμού της κοινωνίας ανάμεσα σε υγιείς και ανεμβολίαστους-δυνητικά φορείς) έχει στόχο να μπλοκάρει κάθε έκφραση οργής και αντίστασης
Ανοίξαμε τον τουρισμό, αλλά: Για τα Δυτικά Βαλκάνια, ΗΠΑ και Γερμανία εξέπεμψαν τελεσίγραφα για την πλήρη συμμόρφωση όλων των μερών ώστε να επιταχυνθεί η πλήρης πρόσδεσή τους στο Δυτικό άρμα. Πιέσεις και κρίσεις θα είναι η συνέχεια σε όλο το μέτωπο.
Ανοίξαμε τον τουρισμό, αλλά: Μας επιβάλλεται να μην έρθουν Ρώσοι τουρίστες, αφού δεν έχουν εμβολιαστεί με «εμβόλια ελευθερίας» αλλά με «σπούτνικ»… Η Μέρκελ μεταβαίνει στην Ουάσιγκτον όπου διαπιστώνονται οι διαφωνίες, αλλά όλοι ορκίζονται πίστη στη συμμαχία ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα.
Στο μεταξύ, οι φτωχές χώρες διαμαρτύρονται όπως μπορούν για το επιβαλλόμενο «εμβολιαστικό απαρτχάιντ», αφού ελάχιστα εμβόλια πήγαν προς τα εκεί και, υπό την πίεση των φαρμακευτικών μεγαθηρίων, οι πατέντες δεν έχουν αποσυρθεί.
«Πιστοποιητικά ελευθερίας»
Σε παλιότερες εποχές υπήρχαν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Στην Ελλάδα, μέχρι και τη δεκαετία του ’60, δεν γινόσουν δεκτός σε εργασία, στο Δημόσιο, στα ΑΕΙ και αλλού, αν δεν διέθετες τέτοιο πιστοποιητικό.
Τώρα, σε μια συνδυασμένη σκλήρυνση των κυβερνήσεων στην Ε.Ε., προχωράμε στην «υποχρεωτικότητα» και στον αποκλεισμό μεγάλων μαζών πληθυσμού από τον δημόσιο χώρο και την εργασία στο βαθμό που δεν έχουν πιστοποιητικό εμβολιασμού. Μάλιστα απεργάζονται και τρόπους ώστε να διαπιστώνεται ηλεκτρονικά-ψηφιακά σχεδόν όλος ο ατομικός φάκελος υγείας του κάθε πολίτη, και φυσικά να φαίνεται μέσω του κινητού ότι έχει εμβολιαστεί. Αυτό το σημάδεμα ονομάζεται «παροχή ελευθερίας στους πολλούς», «ελευθερία σε αυτούς που τη δικαιούνται». Ποιος είναι ο πάροχος; Οι εκπρόσωποι των ελίτ της παγκοσμιοποίησης, και κανείς άλλος. Πραξικοπηματικά οι ελίτ και τα όργανα που ελέγχουν έχουν καταργήσει συνταγματικές ελευθερίες, ιατρικές και ανθρωπιστικές δεοντολογίες, και επιβάλλουν μια νέα νόρμα διαλογής και επιλογής. Προωθούν μια νέα κοινωνική μοντελοποίηση απέναντι στους λαούς του κόσμου.
Εδώ πρέπει να επιστρατεύσουμε την κοινή λογική. Ας δεχθούμε ότι το εμβόλιο παρέχει ένα τείχος προστασίας απέναντι στον ιό. Δεν υπάρχει όμως για όλους. Παρά τα όσα λέγονται, δεν πρόκειται να καλυφθεί το σύνολο του πληθυσμού ακόμα και στις αναπτυγμένες χώρες. Ας δεχθούμε ότι δημιουργείται ένα τείχος ανοσίας σε ορισμένες χώρες, της τάξης του 70-80% (αυτό ακόμα δεν έχει επιτευχθεί). Τι γίνεται με τον «Τρίτο Κόσμο»; Την Ασία, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική; Πώς θα αμπαρωθούμε απέναντι στις μεταλλάξεις και την ταχύτητα που έχει ο ιός να «κρύβεται»; Μέχρι τότε η ανοσία που θα έχουν προσφέρει τα εμβόλια θα έχει εξασθενήσει, και θα χρειάζονται νέες δόσεις για όσους έχουν ήδη εμβολιαστεί δύο φορές, αλλά και δόσεις για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί.
Χειρότερα από Σπιναλόγκα
Επομένως ο μονόδρομος του εμβολίου δεν είναι για όλους, αλλά μόνο για εκείνους που θα μπορούν να ακολουθήσουν τα διαρκή πρωτόκολλα και τους απανωτούς εμβολιασμούς που θα χρειάζονται. Για τους άλλους, τους υπόλοιπους, «ας πρόσεχαν»… Άλλωστε όντας «απειλή» έκαναν κακό στους πολλούς. Νέα Σπιναλόγκα; Όχι ακριβώς, αλλά χειρότερα: σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και μέσα σε κάθε πόλη, συνοικία, νησί, χωριό… τα «μιάσματα στις τρύπες τους».
Έτσι κτίζεται το δυστοπικό παρόν και άμεσο μέλλον.
Η δυσπιστία των πολιτών απέναντι στις κυβερνήσεις, τις εταιρίες και τους ειδικούς που απλά αναπαράγουν τις προπαγάνδες και τα προσπέκτους των εταιριών, είναι μια αντίδραση που οφείλουμε να αξιολογήσουμε.
Άρα ο μονόδρομος του εμβολίου (έστω αυτού που έχει δοθεί χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί όλοι οι έλεγχοι) δεν είναι αρκετός για την αντιμετώπιση του ιού. Επιπλέον, έτσι όπως χρησιμοποιείται προπαγανδιστικά από τις ελίτ, οδηγεί σε αποκλεισμό όλων των άλλων όπλων που υπάρχουν για την αντιμετώπιση της πανδημίας: πρωτοβάθμια υγεία, φάρμακα, παρακολούθηση όσων νοσήσουν στο σπίτι και ό,τι άλλο χρειαστεί. Και, προπάντων, δημοκρατική υπεύθυνη ενημέρωση ώστε να σπάσει το ολοκληρωτικό σιωπητήριο.
Ο αγώνας για την υγεία (σωματική – ψυχική – κοινωνική) δεν μπορεί να έχει επιτυχία χωρίς αγώνα ενάντια στην κοινωνική μοντελοποίηση που προωθείται στο όνομα της καταπολέμησης του ιού. Σημαίνει αγώνα ενάντια στις αναδιαρθρώσεις σε όλους τους τομείς, σημαίνει πραγματικό αγώνα για ζωή, ελευθερία και δημοκρατία.
