Με όχημα την ποίηση: Ζήσης Οικονόμου (1911-2005)
Θαλασσινή συνάντηση
Αύρα της μεσογείου τον μήνα Αύγουστο·
ωρίμασαν τα σύκα κι’ αστράφτ’ η αμμουδιά. Ρηχά νερά χαρούμενα στο ερημικό τοπίο. Τον βρήκα χωρίς τρίαινα που εξώκειλε
στην απέραντη...
Με όχημα την ποίηση: Αντζελίνα Γουέλντ Γκρίμκη (1880-1958)
Φυλλορροή
Σαν ανοιχτό είσαι μαβί ένα ανθί
Στο ανοιξιάτικο γαλάζιο δείλι… Σαν κίτρινο είσαι ένα αστρί,
Μπουμπουκιάζει κι ανοιεί
Σε ουρανό καϊσί… Σαν τη μορφιά είσαι
Μίας φωνής…
Που θανή δεν τη...
Με όχημα την ποίηση: Αθανάσιος Αβέλλιος (1924 – 2007)
Οι Θεσπιείς στις Θερμοπύλες
Κάποιοι ξέρουν και λένε μεγάλα λόγια
ή μπορούν και πράττουν τα μεγάλα.
Υπάρχουν άλλοι που δεν θέλουν να ειπούν κανένα λόγο
μα τα μεγάλα...
Με όχημα την ποίηση: Τ.Κ. Παπατσώνης (1895-1976)
Η Παραγκούλα
Θαμπωτικά πράματα! Ορμηνεμένα όλα στο θάμπος!
Διπλά περιμαντρώματα από δρυ, και μέσα εκεί
το καπνισμένο τζάκι μιας παραγκούλας. Η Αγάπη την κατοίκησε απ’ αρχής και η...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Θέμελης (1900-1976)
Από τα «Ίχνη Ομορφιάς»
Είμαστε τάχα πολλαπλοί,
Διπλοί και χωρισμένοι,
Νεκροί και ζωντανοί.
Μισό πρόσωπο φως, μισό σκοτάδι… Μπορεί νάναι η ομορφιά αυτό που μας λείπει,
Η ανοιχτή πληγή: η...
Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Ποίημα V
Για να μ’ακούς εσύ
τα λόγια μου
πολλές φορές λεπταίνουν
όμοια καθώς τ’αχνάρια των γλάρων στ’ ακρογιάλια. Γιορντάνι, κουδουνίστρα
για τ’απαλά σαν τα σταφύλια χέρια σου. Και τα κοιτάζω...
Με όχημα την ποίηση: Μάνος Ελευθερίου (1938-2018)
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
Μόνο να γράφεις τ ’όνομά σου
και κείνο το ’μαθες μισό
να συλλαβίζεις τα όνειρά σου
στο Άργος και στον Ιλισό. Θα σε ξανάβρω...
Με όχημα την ποίηση: Χοσέ Κορονέλ Ουρτέτσο (1906-1994)
Μικρή ωδή στον μπάρμπα Κογιότη
Γεια σου μπάρμπα Κογιότη
Των ζώων δον Κιχώτη. Ήμερος όντας έξω απ’ την αγέλη
λύκος της μοναξιάς πιστός στο ανήσυχο
μυστικό μιας ζωής βασανισμένης,
είχε...
Με όχημα την ποίηση: Τάκης Σινόπουλος (1917-1981)
Ο Καιόμενος
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται....
Με όχημα την ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης (1863-1933)
Φιλέλλην
Την χάραξι φρόντισε τεχνικά να γίνει.
Έκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής.
Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό•
εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν με αρέσουν.
Η επιγραφή, ως σύνηθες, ελληνικά•
οχ’...
