Ο ΛΑΟΣ ανήκει στους χαμένους των εκλογών. Μ’ όποιο τρόπο και αν αποτιμηθούν οι εκλογές, όποια παράμετρο κι αν χρησιμοποιήσει κανείς, ο Καρατζαφέρης φαίνεται πως έχασε.
Όχι πολύ, αλλά έχασε, σε ψήφους, σ’ αριθμούς, σ’ επιρροή, σε διείσδυση, σε δυναμική, σε κύρος, στο βάρος που έχει συνολικά στο πολιτικό στερέωμα ή ειδικά στην πολυκατοικία της δεξιάς.
Ο Καρατζαφέρης με όχημα την αντισυμβατική συμπεριφορά, το διαρκή λαϊκισμό, την πολιτική ευελιξία αλλά και τις προσωπικές δυνατότητες (που οι εκάστοτε αρχηγοί της Ν.Δ. δεν θέλησαν να παραδεχτούν) αγωνίζεται για τη σταθεροποίησή του στο πολιτικό σύστημα. Τα τελευταία χρόνια η προσπάθεια αποπεριθωριοποίησης που επιχειρεί ταυτίζεται με την επιδιωκόμενη αποκοπή από το ακροδεξιό παρελθόν, που πρόσφερε την κύρια αφετηρία και την αρχική στελέχωση του χώρου του.
Την άνοιξη ο Καρατζαφέρης έφτασε στο φόρτε του. Η δεξιά ρητορεία εξασφάλιζε αυθεντικότητα που οδηγούσε σε ευνοϊκές συγκρίσεις με την αποδιοργανωμένη ιδεολογικά και πολιτικά Ν.Δ. Οι παρεμβάσεις του στη συγκυρία ήταν σχεδιασμένες ν’ αποπνέουν πραγματισμό και ρεαλιστικότητα, στοιχεία απαραίτητα σε μια συγκυρία κοινωνικής και πολιτική σύγχυσης. Μέχρι που αποφάσισε για τη σωτηρία της χώρας να συναθροίσει τον πατριωτισμό του μ’ αυτόν του Παπανδρέου. Η δημοφιλία του ανέβηκε και η διεισδυτικότητα στην εκλογική βάση των άλλων κομμάτων –μη εξαιρουμένου και του ΚΚΕ– εκτοξεύτηκε. Η επιρροή του στη Ν.Δ. αυξήθηκε, εμφανίστηκε διαρκής ροή μεσαίων στελεχών της Ν.Δ. προς το χώρο του.
Ωστόσο, τα πράγματα γύρισαν. Η υπερψήφιση του Μνημονίου και η διαρκής υποστήριξή του, δημιούργησε ρήγμα στις γραμμές των οπαδών. Η ανασυγκρότηση της Ν.Δ. έκοψε τις διαρροές, εστίασε στις αντιφάσεις του, περιόρισε την εμβέλειά του. Η συνακόλουθη πόλωση δημιούργησε περιχαράκωση. Δημιουργήθηκαν εσωτερικές διενέξεις, τα στελέχη του που επεδίωκαν να κεφαλαιοποιήσουν την επιρροή εισηγήθηκαν αυτόνομη κάθοδο στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο Καρατζαφέρης δίστασε, αντιλαμβανόμενος ότι η αποκοπή από τον γεννήτορα χώρο της Ν.Δ. θα δημιουργήσει ανυπέρβλητες δυσκολίες. Επέμεινε στην πολιτική των ελιγμών. Η εσωτερική κρίση (Βορίδης κ.λπ.), η προεκλογική κιόλας αποδυνάμωση μαζί με την επιλογή Κακλαμάνη στην Αθήνα έδωσε την ευκαιρία στη Χρυσή Αυγή. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί στρατηγικό πρόβλημα για τον Καρατζαφέρη προορισμένο να αναπαράγεται γι’ αυτόν σ’ όλο το επόμενο διάστημα. Εκτός του ότι έχασε ένα χώρο που διαχειριζόταν εκλογικά κατά τρόπο προνομιακό, στο εξής θα δέχεται ένα μόνιμο πλευροκόπημα που θα εμποδίζει τις πρωτοβουλίες, θα τον δυσκολεύει και θα ενισχύει τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό του.
Τέλος, η υποστήριξη Σγουρού τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών, θα επιδεινώσει τα εσωτερικά προβλήματα. Δεν είμαστε στην εποχή που οι πιρουέτες λειτουργούν πολυσυλλεκτικά. Σήμερα λειτουργούν αποδιαρθρωτικά.
Ο Καρατζαφέρης με όχημα την αντισυμβατική συμπεριφορά, το διαρκή λαϊκισμό, την πολιτική ευελιξία αλλά και τις προσωπικές δυνατότητες (που οι εκάστοτε αρχηγοί της Ν.Δ. δεν θέλησαν να παραδεχτούν) αγωνίζεται για τη σταθεροποίησή του στο πολιτικό σύστημα. Τα τελευταία χρόνια η προσπάθεια αποπεριθωριοποίησης που επιχειρεί ταυτίζεται με την επιδιωκόμενη αποκοπή από το ακροδεξιό παρελθόν, που πρόσφερε την κύρια αφετηρία και την αρχική στελέχωση του χώρου του.
Την άνοιξη ο Καρατζαφέρης έφτασε στο φόρτε του. Η δεξιά ρητορεία εξασφάλιζε αυθεντικότητα που οδηγούσε σε ευνοϊκές συγκρίσεις με την αποδιοργανωμένη ιδεολογικά και πολιτικά Ν.Δ. Οι παρεμβάσεις του στη συγκυρία ήταν σχεδιασμένες ν’ αποπνέουν πραγματισμό και ρεαλιστικότητα, στοιχεία απαραίτητα σε μια συγκυρία κοινωνικής και πολιτική σύγχυσης. Μέχρι που αποφάσισε για τη σωτηρία της χώρας να συναθροίσει τον πατριωτισμό του μ’ αυτόν του Παπανδρέου. Η δημοφιλία του ανέβηκε και η διεισδυτικότητα στην εκλογική βάση των άλλων κομμάτων –μη εξαιρουμένου και του ΚΚΕ– εκτοξεύτηκε. Η επιρροή του στη Ν.Δ. αυξήθηκε, εμφανίστηκε διαρκής ροή μεσαίων στελεχών της Ν.Δ. προς το χώρο του.
Ωστόσο, τα πράγματα γύρισαν. Η υπερψήφιση του Μνημονίου και η διαρκής υποστήριξή του, δημιούργησε ρήγμα στις γραμμές των οπαδών. Η ανασυγκρότηση της Ν.Δ. έκοψε τις διαρροές, εστίασε στις αντιφάσεις του, περιόρισε την εμβέλειά του. Η συνακόλουθη πόλωση δημιούργησε περιχαράκωση. Δημιουργήθηκαν εσωτερικές διενέξεις, τα στελέχη του που επεδίωκαν να κεφαλαιοποιήσουν την επιρροή εισηγήθηκαν αυτόνομη κάθοδο στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο Καρατζαφέρης δίστασε, αντιλαμβανόμενος ότι η αποκοπή από τον γεννήτορα χώρο της Ν.Δ. θα δημιουργήσει ανυπέρβλητες δυσκολίες. Επέμεινε στην πολιτική των ελιγμών. Η εσωτερική κρίση (Βορίδης κ.λπ.), η προεκλογική κιόλας αποδυνάμωση μαζί με την επιλογή Κακλαμάνη στην Αθήνα έδωσε την ευκαιρία στη Χρυσή Αυγή. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί στρατηγικό πρόβλημα για τον Καρατζαφέρη προορισμένο να αναπαράγεται γι’ αυτόν σ’ όλο το επόμενο διάστημα. Εκτός του ότι έχασε ένα χώρο που διαχειριζόταν εκλογικά κατά τρόπο προνομιακό, στο εξής θα δέχεται ένα μόνιμο πλευροκόπημα που θα εμποδίζει τις πρωτοβουλίες, θα τον δυσκολεύει και θα ενισχύει τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό του.
Τέλος, η υποστήριξη Σγουρού τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών, θα επιδεινώσει τα εσωτερικά προβλήματα. Δεν είμαστε στην εποχή που οι πιρουέτες λειτουργούν πολυσυλλεκτικά. Σήμερα λειτουργούν αποδιαρθρωτικά.
Φ. Λ.
Σχόλια
