Το «επιτελικό κράτος» στα καλύτερά του

Το νέο κυβερνητικό σχήμα του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί την υλοποίηση της προεκλογικής δήλωσης του πρωθυπουργού ότι αν η Ν.Δ. θα νικούσε τις εκλογές, η νέα κυβέρνηση θα ήταν από ένα κόμμα αλλά όχι από ένα χρώμα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει το άνοιγμά του στον χώρο του κέντρου, θέλοντας να εδραιώσει την κυριαρχία του σε αυτό το χώρο, έχοντας σαν πλεονέκτημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε βαθιά κρίση και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ικανή ηγεσία. Και θα το κάνει ασκώντας μια πολιτική «ακραίου κέντρου» κόντρα στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και προς όφελος των ελίτ, του «βαθιού συστήματος», των πρεσβειών και των «συμμάχων».

Ογκώδης αυλή

Το νέο κυβερνητικό σχήμα έχει ένα ογκώδες σχήμα αποτελούμενο από 63 υπουργούς, αναπληρωτές υπουργούς και υφυπουργούς – εκ των οποίων οι 20 είναι εξωκοινοβουλευτικοί. Βασικό του χαρακτηριστικό είναι η ενίσχυση του λεγόμενου «επιτελικού κράτους», αφού ο πρωθυπουργός βάζει σε νευραλγικά πόστα ανθρώπους της εμπιστοσύνης του ώστε να τους ελέγχει απόλυτα ο ίδιος. Έχουμε να κάνουμε επί της ουσίας με μια ογκώδης «πρωθυπουργική αυλή» που στόχο έχει να προωθήσει όλες τις «μεταρρυθμίσεις» που έχει εξαγγείλει η Νέα Δημοκρατία. Βασικός βραχίονας αυτής της αυλής είναι ο στενός πυρήνας του Μαξίμου, ο οποίος πλέον θα περιλαμβάνει τρεις υπουργούς Επικρατείας. Πέρα από τον Άκη Σκέρτσο που παραμένει στη θέση αυτή, υπουργοί Επικρατείας έγιναν ο Μάκης Βορίδης –πέρα από όλα τα άλλα, είναι κατάλληλος και για τις ειδικές συνεννοήσεις που θα χρειαστούν με Νίκη, Ελληνική Λύση, Σπαρτιάτες– και ο Σταύρος Παπασταύρου – άλλοτε στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά. Αυτή η τριάδα θα αναλάβει την προώθηση του συνόλου του κυβερνητικού έργου και ό,τι χειρισμούς χρειαστεί να γίνουν. Έτσι έχουμε ένα κυβερνητικό σχήμα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην κορυφή, την τριανδρία Σκέρτσου-Βορίδη–Παπασταύρου σαν πολιτική επιστασία και όχι μόνο, τους 63 υπουργούς-αναπληρωτές υπουργούς-υφυπυργούς να εκτελούν «μεταρρυθμίσεις» και τους 300 βουλευτές που θα νομοθετούν, θα επικυρώνουν και θα νομιμοποιούν. Η μετα-δημοκρατία στα καλύτερά της.

Πρώτες διαπιστώσεις

Η νέα κυβέρνηση έχει και σαν υποχρέωση να προχωρήσει ορισμένες «συμμαχικές» δεσμεύσεις όπως οι «Πρέσπες του Αιγαίου» και η συνεκμετάλλευση με την Τουρκία. Έτσι στο ευαίσθητο υπουργείο Εξωτερικών τοποθετήθηκε ο πιστός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη, ο Γιώργος Γεραπετρίτη. Είναι αυτός που είχε κάνει και τη φοβερή δήλωση ότι δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει η Τουρκία πέρα των έξι μιλίων από τις ελληνικές ακτές. Τώρα μπαίνει επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας με υφυπουργό τη διπλωμάτισσα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, σύμβουλο του πρωθυπουργού πριν αναλάβει την ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον. Άρα εδώ έχουμε μια δυάδα ανθρώπων ειδικών αποστολών που έχει σαν σκοπό να εκπληρώσει τις «συμμαχικές υποχρεώσεις». Ο Νίκος Δένδιας υποβαθμίστηκε και μετακινήθηκε στο υπουργείο Άμυνας με τον Νίκο Χαρδαλιά να τον έχει «από κοντά».

Η οικονομία ανατέθηκε σε έννα πιστό «μητσοτακικό», τον Κωστή Χατζηδάκη, ενώ παράλληλα ο Κ. Μητσοτάκης προχωρά μια σημαντική αλλαγή και δημιουργεί ένα οικονομικό υπερ-υπουργείο (το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών) το οποίο θα διαχειρίζεται «όλο το χρήμα». Έτσι το Μαξίμου θα έχει τον πλήρη έλεγχο για το πώς θα μοιραστεί το χρήμα, πάντα προς την εξυπηρέτηση των ελίτ (περισσότερα και στη σελίδα 14).

Στον τομέα της παιδείας τοποθετήθηκε υπουργός ο Κυριάκος Πιερρακάκης γιατί πρέπει να «αναβαθμιστεί ψηφιακά» αυτός ο χώρος. Πρέπει η εκπαίδευση να αποκτήσει «ψηφιακή κουλτούρα» και ακόμα περισσότερη «πληροφορία» και να απογυμνωθεί από τα μαθησιακά αντικείμενα και την κουλτούρα της γνώσης – χώρια όλα τα άλλα σοβαρά προβλήματα που έχει η εκπαίδευση και γίνονται λίγα πράγματα για να λυθούν. Αντίστοιχα, στον χώρο της Υγείας, έχουμε την υπουργοποίηση του Μ. Χρυσοχοΐδη, μια επιλογή που γίνεται κύρια λόγω της πολιτικής καταγωγής του υπουργού –αφού ο Κ. Μητσοτάκης δεν ήταν ικανοποιημένος με τις επιδόσεις του Μ. Χρυσοχοΐδη στην προηγούμενη υπουργική θητεία του–, όπου βασικό στόχος είναι να προωθηθούν οι «μεταρρυθμίσεις» στην κατεύθυνση της ολοκληρωτικής  παράδοσης της Υγείας στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Οι εκτός

Εκτός του νέου κυβερνητικού σχήματος έμειναν, μεταξύ αλλων, και οι: Γιάννης Πλακιωτάκης (πρώην υπουργός Ναυτιλίας), Τάκης Θεοδωρικάκος (πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη), Νίκος Παναγιωτόπουλος (πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας), Θάνος Πλεύρης (πρώην υπουργός Υγείας), Κώστας Αχ. Καραμανλής (πρώην υπουργός Μεταφορών και Υποδομών), Κώστας Τσιάρας (πρώην υπουργός Δικαιοσύνης), Γιώργος Γεωργαντάς (πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης), Χρήστος Στυλιανίδης (πρώην υπουργός Κλιματικής Κρίσης), Στέλιος Πέτσας (πρώην αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών), Μίνα Γκάγκα (πρώην αναπληρώτρια υπουργός Υγείας) και Άγγελος Συρίγος (πρώην υφυπουργός Παιδείας).

Κάποιοι από αυτούς γιατί εξέθεσαν με πράξεις ή δηλώσεις  την κυβέρνηση Μητσοτάκη την προηγούμενη τετραετία, ενώ κάποιοι άλλοι γιατί δεν παρήγαγαν το έργο που τους είχε ανατεθεί. Ειδικά για την περίπτωση του Κώστα Αχ. Καραμανλή και μόνο το γεγονός ότι ξαναμπήκε στη Βουλή αποτελεί πρόκληση για την κοινωνία και ειδικά για τους συγγενείς των αδικοχαμένων στο συστημικό έγκλημα των Τεμπών – αλλά αφέθηκε να συμβεί για να μην υπάρξουν περαιτέρω αναταράξεις στο δεξιό οικοσύστημα της Βόρειας Ελλάδας.

Άνοιγμα Αποστολάκη;

Έκπληξη προκάλεσε η δήλωση του βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ευ. Αποστολάκη, με αφορμή το νέο κυβερνητικό σχήμα ότι πρόκειται για μια καλή κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι κάθε κυβέρνηση κρίνεται από το αποτέλεσμα αλλά αυτός ελπίζει και εκτιμά ότι θα πάει καλά. Θυμίζουμε ότι ο Ευ. Αποστολάκης είχε δεχθεί κρούση από τον Κ. Μητσοτάκη να αναλάβει υπουργός Πολιτικής Προστασίας το καλοκαίρι του 2021 – μια πρόταση που τελικά δεν την αποδέχτηκε. Τώρα μετά από ό,τι έχει συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει γνώμη ή πρόκειται «απλά» για μια κίνηση πολιτικής αβροφροσύνης; Οψόμεθα…

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!