Ακόμα «ερευνώνται» οι καταστροφικές συνέπειες των νέων όπλων
Το ιρακινό υπουργείο Υγείας θα ξεκινήσει μέσα σ’ αυτόν το μήνα έρευνα, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για τις νεογνολογικές δυσπλασίες σε 6 κυβερνεία της χώρας, ένα εκ των οποίων είναι το κυβερνείο του Αλ-Ανμπάρ στο οποίο ανήκει και η κατεστραμμένη σε υποδομές και ανθρώπους Φαλούτζα. Για να δούμε…
Όταν τα Ες-Ες «ξύριζαν» σπίτια και ανθρώπους στη Βαρσοβία, τον Αύγουστο του 1944, τα νέα μαθεύτηκαν γρήγορα και λίγα χρόνια μετά υπήρχαν καταγραμμένες οι φρικαλεότητες που διέπραξαν τα ανθρωπόμορφα τέρατα εκεί. Από τη Φαλούτζα, οκτώ χρόνια μετά, δεν έχει ακόμη γίνει συστηματική καταγραφή ούτε των εκεί φρικαλεοτήτων από τα αμερικανικά «Ες-Ες» ενάντια στον άμαχο πληθυσμό, ούτε των μακρόχρονων συνεπειών από τα διάφορα νέα όπλα που δοκίμασαν τα κτήνη πάνω σε ανθρώπους. «Πρώτη φορά είναι;», θα πείτε. Στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στο πρωταρχικό έγκλημα προστέθηκε ένα δεύτερο, στο Τσέρνομπιλ και τη Φουκουσίμα συνεχίζει να προστίθεται ένα δεύτερο που σχετίζεται με τη συστηματική παρεμπόδιση να διεξαχθούν ολοκληρωμένες έρευνες για τη μακροχρόνια έκθεση ανθρώπινων πληθυσμών, πανίδας και χλωρίδας στις επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων στην πρώτη περίπτωση, στη λεγόμενη «χαμηλή» ραδιενέργεια στη δεύτερη περίπτωση. Στην εποχή της πληροφορίας και της επικοινωνίας μερικά πράγματα μαθεύονται πιο δύσκολα από ό,τι έναν αιώνα πριν, όταν δεν υπήρχαν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα. Από επιστημονικά δεδομένα μέχρι ολόκληρα ιστορικά γεγονότα…
Ενδεικτικά, έρευνα που έγινε το 2010 από το Διεθνές Περιοδικό Περιβαλλοντικών Μελετών και Δημόσιας Υγείας που εδρεύει στην Ελβετία, έδειξε ότι στη Φαλούτζα είχαν πολλαπλασιαστεί κατά 38 φορές τα κρούσματα λευχαιμίας ενώ στη Χιροσίμα είχαν πολλαπλασιαστεί 17 φορές τα χρόνια που ακολούθησαν την ατομική βόμβα. Πολλά είδη καρκίνου, η παιδική θνησιμότητα και η διαταραχή στην αναλογία των φύλων στις γεννήσεις καταγράφουν αποτελέσματα χειρότερα από εκείνα που καταγράφτηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι! Οι παιδικοί καρκίνοι αυξήθηκαν κατά 12 φορές, η παιδική θνησιμότητα έφτασε τους 80 θανάτους ανά 1.000 γεννήσεις, όταν είναι 19 στην Αίγυπτο και 17 στην Ιορδανία, ενώ γεννιούνται 860 αγόρια ανά 1.000 κορίτσια όταν το φυσιολογικό είναι 1.050 ανά 1.000. Το τελευταίο αποτελεί αδιάψευστο δείκτη σημαντικής πληθυσμιακής γενετικής ζημίας, που είχε εμφανιστεί και στις παραπάνω ιαπωνικές πόλεις.
Οι δυσπλασίες έχουν εκτοξευτεί. Ποιο είναι όμως το πιο τραγικό; Το πιο τραγικό είναι ότι οι σχετικές στατιστικές είναι ελλιπείς γιατί, όπως εξηγεί ο νοσοκομειακός γιατρός Ναντίμ αλ-Χαντίντι, οι περισσότερες οικογένειες θάβουν τα δύσμορφα νεογνά χωρίς να το πουν σε κανέναν, από ντροπή. «Καταγράψαμε 672 περιστατικά τον περασμένο Γενάρη, αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα.
Τα αισθήματα των γονιών κυμαίνονται κάπου ανάμεσα στην ντροπή και την ενοχή. Πιστεύουν ότι είναι δικό τους λάθος, ότι φταίνε οι ίδιοι. Και δεν αποτελεί ανακούφιση αν κάποιος γεροντότερος τους πει πως είναι τιμωρία από το Θεό»…
Κάπως έτσι, για τις οικονομικές… φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν εδώ, υπάρχει αρκετός κόσμος που πιστεύει ότι φταίμε ο καθένας από εμάς, η ανοργανωσιά του Έλληνα, η μικροαστική μικρο-φοροδιαφυγή και ντρέπεται για την κατάντια μας. Τιμωρία από τον Θεό, κατά κάποιο τρόπο. Ο
σπόρος αλήθειας σε αυτή την αντίληψη είναι πολύ μικρός. Γιατί, αν με αυτό τον τρόπο δεν βλέπει ότι τη βασική ευθύνη για τις «δυσπλασίες» έχουν τα «νέα όπλα» των «Ες-Ες» της οικονομικής πολιτικής, διεθνών και ντόπιων, τότε είναι μεγάλο ιδεολογικό πρόβλημα, όσο και στη Φαλούτζα…
Όταν τα Ες-Ες «ξύριζαν» σπίτια και ανθρώπους στη Βαρσοβία, τον Αύγουστο του 1944, τα νέα μαθεύτηκαν γρήγορα και λίγα χρόνια μετά υπήρχαν καταγραμμένες οι φρικαλεότητες που διέπραξαν τα ανθρωπόμορφα τέρατα εκεί. Από τη Φαλούτζα, οκτώ χρόνια μετά, δεν έχει ακόμη γίνει συστηματική καταγραφή ούτε των εκεί φρικαλεοτήτων από τα αμερικανικά «Ες-Ες» ενάντια στον άμαχο πληθυσμό, ούτε των μακρόχρονων συνεπειών από τα διάφορα νέα όπλα που δοκίμασαν τα κτήνη πάνω σε ανθρώπους. «Πρώτη φορά είναι;», θα πείτε. Στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στο πρωταρχικό έγκλημα προστέθηκε ένα δεύτερο, στο Τσέρνομπιλ και τη Φουκουσίμα συνεχίζει να προστίθεται ένα δεύτερο που σχετίζεται με τη συστηματική παρεμπόδιση να διεξαχθούν ολοκληρωμένες έρευνες για τη μακροχρόνια έκθεση ανθρώπινων πληθυσμών, πανίδας και χλωρίδας στις επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων στην πρώτη περίπτωση, στη λεγόμενη «χαμηλή» ραδιενέργεια στη δεύτερη περίπτωση. Στην εποχή της πληροφορίας και της επικοινωνίας μερικά πράγματα μαθεύονται πιο δύσκολα από ό,τι έναν αιώνα πριν, όταν δεν υπήρχαν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα. Από επιστημονικά δεδομένα μέχρι ολόκληρα ιστορικά γεγονότα…
Ενδεικτικά, έρευνα που έγινε το 2010 από το Διεθνές Περιοδικό Περιβαλλοντικών Μελετών και Δημόσιας Υγείας που εδρεύει στην Ελβετία, έδειξε ότι στη Φαλούτζα είχαν πολλαπλασιαστεί κατά 38 φορές τα κρούσματα λευχαιμίας ενώ στη Χιροσίμα είχαν πολλαπλασιαστεί 17 φορές τα χρόνια που ακολούθησαν την ατομική βόμβα. Πολλά είδη καρκίνου, η παιδική θνησιμότητα και η διαταραχή στην αναλογία των φύλων στις γεννήσεις καταγράφουν αποτελέσματα χειρότερα από εκείνα που καταγράφτηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι! Οι παιδικοί καρκίνοι αυξήθηκαν κατά 12 φορές, η παιδική θνησιμότητα έφτασε τους 80 θανάτους ανά 1.000 γεννήσεις, όταν είναι 19 στην Αίγυπτο και 17 στην Ιορδανία, ενώ γεννιούνται 860 αγόρια ανά 1.000 κορίτσια όταν το φυσιολογικό είναι 1.050 ανά 1.000. Το τελευταίο αποτελεί αδιάψευστο δείκτη σημαντικής πληθυσμιακής γενετικής ζημίας, που είχε εμφανιστεί και στις παραπάνω ιαπωνικές πόλεις.
Οι δυσπλασίες έχουν εκτοξευτεί. Ποιο είναι όμως το πιο τραγικό; Το πιο τραγικό είναι ότι οι σχετικές στατιστικές είναι ελλιπείς γιατί, όπως εξηγεί ο νοσοκομειακός γιατρός Ναντίμ αλ-Χαντίντι, οι περισσότερες οικογένειες θάβουν τα δύσμορφα νεογνά χωρίς να το πουν σε κανέναν, από ντροπή. «Καταγράψαμε 672 περιστατικά τον περασμένο Γενάρη, αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα.
Τα αισθήματα των γονιών κυμαίνονται κάπου ανάμεσα στην ντροπή και την ενοχή. Πιστεύουν ότι είναι δικό τους λάθος, ότι φταίνε οι ίδιοι. Και δεν αποτελεί ανακούφιση αν κάποιος γεροντότερος τους πει πως είναι τιμωρία από το Θεό»…
Κάπως έτσι, για τις οικονομικές… φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν εδώ, υπάρχει αρκετός κόσμος που πιστεύει ότι φταίμε ο καθένας από εμάς, η ανοργανωσιά του Έλληνα, η μικροαστική μικρο-φοροδιαφυγή και ντρέπεται για την κατάντια μας. Τιμωρία από τον Θεό, κατά κάποιο τρόπο. Ο
σπόρος αλήθειας σε αυτή την αντίληψη είναι πολύ μικρός. Γιατί, αν με αυτό τον τρόπο δεν βλέπει ότι τη βασική ευθύνη για τις «δυσπλασίες» έχουν τα «νέα όπλα» των «Ες-Ες» της οικονομικής πολιτικής, διεθνών και ντόπιων, τότε είναι μεγάλο ιδεολογικό πρόβλημα, όσο και στη Φαλούτζα…
Γιώργος Τσίπρας
Σχόλια
