Αστυνομική βαρβαρότητα μετά τη μεγάλη πορεία. Του Λεωνίδα Σακλαμπάνη
Το μήνυμα της πιο ακραίας καταστολής, με 6.000 αστυνομικούς στο δρόμο, ξυλοδαρμούς πολιτών, στενή παρακολούθηση των μπλοκ της πορείας και σχεδόν 180 προσαγωγές (εκ των οποίων οι 14 μετατράπηκαν σε συλλήψεις) έστειλαν συγκυβέρνηση και υπουργός Προστασίας του Πολίτη για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου.
Η 17η Νοέμβρη του 2013 αποδείχτηκε ότι δεν έχει και πολλά να ζηλέψει από την αντίστοιχη του 1973, καθώς οι δυνάμεις καταστολής μόνο πυροβολισμούς δεν έριξαν το βράδυ της Κυριακής. Χρησιμοποίησαν όμως όλα τα άλλα μέσα: περικύκλωση των μπλοκ των διαδηλωτών, συνεχόμενη συνοδεία από την πλατεία Συντάγματος μέχρι και την αμερικανική πρεσβεία, «προληπτικές προσαγωγές», ξυλοδαρμούς σε παρέες που για κακή τους τύχη πέρασαν από το κέντρο της πόλης μετά την πορεία.
Και όλα αυτά σε μία από τις πιο ήρεμες, ειρηνικές και μαζικότερες συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών, εκεί όπου ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ΥΑΤ, ασφαλίτες ακόμη και η αντιτρομοκρατική, επιστρατεύτηκαν από το Υπουργείο για την… τήρηση της τάξης.
Χτύπησαν μετά την πορεία
Επειδή όμως δεν δημιουργήθηκαν επεισόδια στη διάρκεια της πορείας, οι πραίτορες του κ. Δένδια έβαλαν άλλα σχέδια στο μυαλό τους για το βράδυ της 17 Νοέμβρη. Λίγη ώρα μετά τη λήξη της πορείας και με αφορμή μικροσυμπλοκή που σημειώθηκε στη Χαριλάου Τρικούπη, ΜΑΤ, ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ επιτέθηκαν, έσυραν στο έδαφος και χτύπησαν κόσμο στην πλατεία Εξαρχείων που τυχαία βρισκόταν εκεί, προχωρώντας ακόμη και σε προσαγωγές. Από τη μανία τους δεν γλίτωσε ούτε η τζαμαρία καφενείου, την οποία έσπασαν, ούτε και ο κόσμος που βρισκόταν εκεί, ο οποίος για μία ακόμη φορά αντίκρισε το πιο χυδαίο πρόσωπο καταστολής και αστυνομοκρατίας.
Κλοτσιές και κλομπ στην… υπηρεσία του πολίτη
Η καταγγελία της Αλέκας Σωτηρίου για την περιπέτεια που είχε ο γιος της με τα παλικάρια της ΕΛΑΣ είναι χαρακτηριστική και εύγλωττη. Ακολουθούν ενδεικτικά αποσπάσματα από τις καταγγελίες της.
«Θα ήθελα να γνωστοποιήσω ένα περιστατικό που συνέβη την Κυριακή, 17 του Νοέμβρη, μετά τη λήξη της πορείας για τα 40 χρόνια του Πολυτεχνείου.
Ο γιος μου και τρεις φίλοι του, γυρίζοντας απ’ αυτήν, αποφάσισαν να πάνε για καφέ. Στην οδό Ακαδημίας, μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΙΑΣ, βλέποντάς τους, άφησαν τις μηχανές κάτω στο οδόστρωμα και άρχισαν αναίτια να τους χτυπούν με κλοτσιές, μπουνιές και με τα γκλομπ. Συγχρόνως τους έβριζαν, τους χαρακτήριζαν αναρχικούς, κομμουνιστές… τους έλεγαν “Παπαδόπουλος που σας χρειάζεται”, “σκοτώσατε τα παιδάκια στο Νέο Ηράκλειο”, “Χρυσή Αυγή, ρε” και άλλα χαριτωμένα.
Το κάθε παιδί το χτυπούσαν από 10 ώς 15 απ’ αυτούς. Το γιο μου προσπάθησε κάποιος απ’ την ομάδα τους (ΔΙΑΣ) να τον τραβήξει απ’ τα χέρια τους (και τα πόδια τους) και σχεδόν τις έφαγε και ο ίδιος. Στη συνέχεια τους οδήγησαν στη ΓΑΔΑ με χειροπέδες. […] Ένας από τους φίλους του έχει σπασμένη μύτη, ο άλλος σπασμένο κεφάλι και ο τρίτος τη γλίτωσε με λιγότερα τραύματα, αν και του χτυπούσαν το κεφάλι στο πεζοδρόμιο. Τους κράτησαν κάποιες ώρες, τους πήραν τα στοιχεία και μετά τους άφησαν ελεύθερους, εκτός από το παιδί που ήταν πιο σοβαρά -εμφανώς- αυτόν με το σπασμένο κεφάλι, που την επομένη τον προσήγαγαν για να δικαστεί για “εξύβριση και αντίσταση κατά της Aρχής”.
[…] Για όλα τούτα καταγγέλλω τον υπουργό Δημόσιας Τάξης:
– Για ανικανότητα (στο να βρει και να πατάξει αυτά τα φασιστικά στοιχεία που έχουν ριζώσει στα Σώματα Ασφαλείας).
– Για ψευτιά (γιατί είπε ότι θέλει να το κάνει, ενώ τα πάντα μας πείθουν για το αντίθετο).
– Για συμμετοχή στη βία (γιατί γνωρίζει -έχουν αναρτηθεί βίντεο στο διαδίκτυο- άρα δεν μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο).
– Για το ότι είναι εγκληματικά ανακόλουθος (γιατί απαιτεί να καταδικαστεί η βία “απ’ όπου κι αν προέρχεται”, εκτός αν είναι απ’ τα “παιδιά” του […]».
