Δημιουργούν φορέα διευκολύνσεων.
Αφού επί 13 χρόνια η Ελλάδα έμεινε χωρίς δημόσιο φορέα πετρελαίου -μετά την διάλυση της ΔΕΠ- έρχεται νομοσχέδιο που δημιουργεί τον φορέα υδρογονανθράκων. Ένα φορέα που εξ αρχής αναλαμβάνει να παίζει ένα μικρό διαχειριστικό ρόλο, χωρίς αρμοδιότητες έρευνας ή συμμετοχής στις όποιες κοινοπραξίες δημιουργηθούν και που μάλλον προορίζεται απλά να εκχωρεί εκτάσεις προς εκμετάλλευση.
Αυτά καταγγέλλει το συνδικάτο εργαζομένων του ΙΓΜΕ, του ερευνητικού φορέα που με ταχύτατες διαδικασίες οδεύει προς κατάργηση. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά από ορυκτό πλούτο και ερευνητική δραστηριότητα, κρίνουν ότι «διαμορφώνεται ένα πολύ πιο ευνοϊκό καθεστώς για τις πετρελαϊκές εταιρίες και περιορίζεται η δυνατότητα της πολιτείας στην στρατηγική ανάπτυξη των πετρελαιοπιθανών περιοχών».
Ορισμένα σημεία του νομοσχέδιου είναι πραγματικά εκπληκτικά:
– Πενταπλασιάζεται το μέγεθος των περιοχών στην στεριά που μπορούν να παραχωρηθούν για έρευνα και εκμετάλλευση: από 750 τετρ. χιλιόμετρα γίνονται 4.000.
– Αντίστοιχα δεκατριαπλασιάζεται η έκταση των θαλάσσιων περιοχών: από 1.500 τετρ. χιλιόμετρα γίνεται 20.000.
– Διπλασιάζεται ο χρόνος παράτασης της εκμετάλλευσης, ενώ η φορολογία των εταιριών μειώνεται από το 40% στο 25%.
Πλέον θα μπορούν οι εταιρίες πετρελαίου να εκμεταλλεύονται μια θαλάσσια έκταση ισοδύναμη της Πελοποννήσου(!) και τα έσοδα που θα εισπράττει το κράτος από τη φορολογία θα είναι λιγότερα κι από αυτά που εισέπραττε από την αρχική σύμβαση του Πρίνου το 1975, όταν η τιμή πετρελαίου ήταν (σε σημερινές τιμές) 51 δολάρια το βαρέλι (και η φορολογία 50%), σε σύγκριση με τα 100-110 δολάρια το βαρέλι που είναι σήμερα.
Να γιατί δεν χρειάζονται στην κυβέρνηση τους ερευνητικούς φορείς και τους καταργούν… Για να μην τους υπενθυμίζουν πόσο εθελόδουλοι γίνονται!
Αυτά καταγγέλλει το συνδικάτο εργαζομένων του ΙΓΜΕ, του ερευνητικού φορέα που με ταχύτατες διαδικασίες οδεύει προς κατάργηση. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά από ορυκτό πλούτο και ερευνητική δραστηριότητα, κρίνουν ότι «διαμορφώνεται ένα πολύ πιο ευνοϊκό καθεστώς για τις πετρελαϊκές εταιρίες και περιορίζεται η δυνατότητα της πολιτείας στην στρατηγική ανάπτυξη των πετρελαιοπιθανών περιοχών».
Ορισμένα σημεία του νομοσχέδιου είναι πραγματικά εκπληκτικά:
– Πενταπλασιάζεται το μέγεθος των περιοχών στην στεριά που μπορούν να παραχωρηθούν για έρευνα και εκμετάλλευση: από 750 τετρ. χιλιόμετρα γίνονται 4.000.
– Αντίστοιχα δεκατριαπλασιάζεται η έκταση των θαλάσσιων περιοχών: από 1.500 τετρ. χιλιόμετρα γίνεται 20.000.
– Διπλασιάζεται ο χρόνος παράτασης της εκμετάλλευσης, ενώ η φορολογία των εταιριών μειώνεται από το 40% στο 25%.
Πλέον θα μπορούν οι εταιρίες πετρελαίου να εκμεταλλεύονται μια θαλάσσια έκταση ισοδύναμη της Πελοποννήσου(!) και τα έσοδα που θα εισπράττει το κράτος από τη φορολογία θα είναι λιγότερα κι από αυτά που εισέπραττε από την αρχική σύμβαση του Πρίνου το 1975, όταν η τιμή πετρελαίου ήταν (σε σημερινές τιμές) 51 δολάρια το βαρέλι (και η φορολογία 50%), σε σύγκριση με τα 100-110 δολάρια το βαρέλι που είναι σήμερα.
Να γιατί δεν χρειάζονται στην κυβέρνηση τους ερευνητικούς φορείς και τους καταργούν… Για να μην τους υπενθυμίζουν πόσο εθελόδουλοι γίνονται!
Γιώργος Κατερίνης
Σχόλια
