Διπλή Ταρίφα: Ναι, είμαστε ξύπνιοι!

Καλημέρα πελάτες μου, συντρόφια του Δρόμου.
Είμαστε ξύπνιοι; Είμαστε ξύπνιοι; Ναι! Μας ξύπνησαν λίγο και οι Ισπανοί, ας είναι, τους ευχαριστούμε!

Πάμε, λοιπόν, οι ταχρείοι της Πλατείας Συντάγματος ξύπνησαν (δεν πιστεύω να θυμώσουν ο κυρ-Νίκος ο διευθυντής της Αυγής και ο μπάρμπα Αριστείδης, ο καθηγητής ντε, της Πλατείας Κουμουνδούρου) και μην τσιμπάτε γιατί κάποιοι αριστεροί απέφευγαν την Πλατεία Συντάγματος, όπως ο διάολος το λιβάνι. Τώρα όλοι θα ζητούν ειρηνική εξέγερση. Πού ήσασταν, βρε ταχρείοι, κρυμμένοι και βγήκατε (και μάλιστα χωρίς της άδεια της Αλέκας) και ζητάτε δημοκρατία, δικαιοσύνη, δουλειά και ψωμί από μια χώρα που δεν έχει να θρέψει τους πολιτικούς και τους βιομήχανους; Αίσχος!
Θέλετε να γυρίσουμε στη δραχμή, που ρωτάει και η Δαμανάκη; «Γιατί Μαράκι, μια χαρά ήταν ο Κολοκοτρώνης. Με έναν Κολοκοτρώνη, γέμιζε η νοικοκυρά το καλάθι της και πήγαινε και ο νοικοκύρης επίσκεψη στην καμαριέρα του!». Και παίρναμε και εμείς δύο ταρίφες. Γιατί δεν πιστεύω να πήγαινε κανείς στην καμαριέρα του με τρόλεϊ! Ωραία τα συνθήματα από πρόσωπα που έλαμπαν: «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία» ή «Η χούντα δεν τελείωσε το ‘73», «εεε, ωωω, πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από εδώ. Ουστ!» Τα καυτερά συνθήματα για τον Πάγκαλο. Είχε την τιμητική του χθες ο χοντρός. Όσο για την Μιλένα, είπε ότι η ψυχή της είναι στο Σύνταγμα. «Έλα κυρά μου, να μη μείνει η ψυχή σου ορφανή στο Σύνταγμα και φέρε και τον Γιωργάκη, τον κυρ-Ανδρέα, τον Ραγκούση και τον Παπακωνσταντίνου. Μαζί, θα το χαρούμε πολύ, θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι»! Εμπρός λαέ, κάτω στις πλατείες και τότε η τρόικα θα φύγει μαζί με την κυβέρνηση και λύσεις θα βρεθούν.
Πάμε τώρα στην ιστοριούλα μας:
Ανεβαίνω πρωί στη Συγγρού με τη σιωπηλή κυρία μέσα από την λεωφορειογραμμή (όλο παρανομίες ο ταξιτζή), οπότε δεξιά μπροστά σταματάνε 2 λιμουζίνες, από τη μια βγαίνει, με παράστημα τσολιά, η Ντόρα. Χωρίς να χάσω καιρό κατεβάζω το τζάμι και λέω «Γεια σου Ντόρα», εκείνη γυρνάει ξαφνιασμένη με παγερό χαμόγελο και εγώ συνεχίζω… «φιλάκια στη Ζίμενς» και γκαζώνω. Η πελάτισσα ρωτάει: «Πού είναι η Ντόρα;». «Δεξιά, στα γραφεία της». Τότε αυτή ρωτάει ξανά: «Ποιος πληρώνει;». Εγώ απαντώ: «H Zίμενς». Και ρωτάω: «Ποιος τους ψηφίζει;». «Ο μαλάκας», απαντά η κυρία» και εγώ λύνομαι στα γέλια. Στο τέλος της ημέρας, η νεαρή κτηνίατρος από την Πάτρα, μου ζητάει «Συγγρού 49, παρακαλώ». «Δεν πιστεύω να πηγαίνεις στη Ντόρα», λέω. «Υes», μου λέει εκείνη και εγώ διηγούμαι την πρωινή ιστορία σ’ αυτήν και στην ψυχίατρο που μπήκε για Πειραιά. «Να μου προσέχεις τη Ντόρα», της λέω και φεύγει γελώντας. Εγώ και η ψυχίατρος συνεχίζουμε μιλώντας για την Αριστερά. «Είσαι με τον Κουβέλη», με ρωτάει. «Όχι, με το Μέτωπο του Αλαβάνου». «Η γυναίκα του είναι ψυχίατρος και φίλη», μου λέει. «Την ξέρω και εγώ» της λέω, και τότε αναφωνώ: «Αμάν, που έμπλεξα σήμερα, με ψυχιάτρους και κτηνιάτρους, ομολογώ δεν ξέρω τι μου είναι πιο χρήσιμο» και αυτή φεύγει ξεκαρδισμένη στα γέλια.

Σχόλια