Ο τυφώνας του Μνημονίου εκθεμελιώνει τα πάντα στη χώρα σε έκταση και βάθος που αγγίζει τα έσχατα όρια. Αυτά που συγκροτούν την κοινωνική ιδιοσυστασία, την ατομική και συλλογική οντότητα. Στοιχεία που κατοχυρώθηκαν στο συνταγματικό πλαίσιο, ως κατακτήσεις λαϊκών αγώνων, σήμερα αμφισβητούνται. Του Κώστα Ανδριανόπουλου.
Η νεοφιλελευθερη μνημονιακή πολιτική έχει πλέον έκδηλα αντισυνταγματικά χαρακτηριστικά τόσο στις στοχεύσεις της όσο και στην εκφορά, τον τρόπο διεξαγωγής της. Ο συστημικός έλεγχος στην πληροφόρηση, η δυνατότητα να ορίζεται το πλαίσιο της πολιτικής επικαιρότητας επέτρεψε μέχρι τώρα τη περιθωριοποίηση τέτοιων επισημάνσεων. Ωστόσο, αυτό αλλάζει καθώς η επίθεση κλιμακώνεται προβάλλουν ως στοιχεία της, οι συνταγματικές αιχμές. Στο εξής θα έχουμε «συνταγματοποίηση» των πολιτικών εξελίξεων. Η Μέρκελ ζητά να απαγορευτούν στην Ελλάδα συνταγματικά οι πολιτικές που δημιουργούν ελλείμματα. Η γερμανική προσπάθεια για νεοφιλελεύθερη χειραγώγηση των κρατών, μέσα από σχέδια που εξυπηρετούν επιπλέον και τις δικές της ανάγκης της περιόδου, γίνεται αυταρχικά, με θεσμική επιβολή όχι μόνο από την Ε.Ε. αλλά και εκ των έσω. Συνοδεύεται από ένα εποικοδόμημα αντίστοιχων συστημικών ιδεών, σκέψεων, μηχανισμών που εγείρουν μνήμες, προκαλούν ιστορικές συγκρίσεις και τις συνακόλουθες ανατριχίλες:
Κανείς δεν παραγνωρίζει ότι το σύνταγμα κατοχυρώνει το πνεύμα και τα θεμελιώδη της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας, την ελευθερία της αγοράς, την ιδιωτική πρωτοβουλία κ.λπ. Από το σημείο αυτό μέχρι να κατοχυρωθεί συνταγματικά μία μόνο κρατική πολιτική, η νεοφιλελεύθερη και να αποκλειστούν όλες οι άλλες -κατ’ ουσία να παρανομοποιηθούν- η απόσταση είναι τεράστια. Το όραμα για νεοφιλελεύθερα και συνάμα υποτελή κράτη, που θα το γράφουν στην προμετωπίδα τους σχεδιάζεται, εφαρμόζεται πιλοτικά στην Ελλάδα.
Υπάρχουν, όμως, και οι ντόπιοι που επιμένουν πως καθώς οι συσχετισμοί τροποποιούνται δραματικά εις βάρος του λαού, καθώς η θεραπεία σοκ καλπάζει, χωρίς να αναχαιτίζεται, είναι ευκαιρία να αποτυπωθεί θεσμικά, καταστατικά, η νέα πραγματικότητα. Να πέσουν τα εμπόδια, να ανοίξει ο δρόμος για ανεξέλεγκτη, ωμή κυριαρχία. Η συστημική ανομία να αναβαθμιστεί συνταγματικά. Ο Μητσοτάκης επιμένει να αλλάξει το σύνταγμα έστω και πραξικοπηματικά, αν συμφωνήσουν τα κόμματα. Ο Γιανναράς επίσης επιμένει, το πολιτικό σύστημα να μπει υπό εποπτεία, έλεγχο, άγριο περιορισμό από ανεξέλεγκτα θεσμικά όργανα. Οι σκέψεις για περιορισμό των επίσημων πλαισίων της πολιτικής κυριαρχίας προς όφελος απρόσιτων διαδικασιών και μηχανισμών είναι πανταχού παρούσες.
Στο μεταξύ, για να ανοίξει ο δρόμος χρειάζεται να απομειωθεί, να κουρελιαστεί αν είναι δυνατόν, το ισχύον. Γι’ αυτό, στην Κερατέα, στήνεται κατάσταση πολιορκίας, μπουκάρουν ανεξέλεγκτα στα σπίτια, δέρνουν, απειλούν, βυσσοδομούν. Γι’ αυτό και η άσκηση του στρατού καταστέλλει τους διαδηλωτές οι οποίοι φωνάζουν «ελευθερία».
Κάποιο είδος εκτροπής τούς είναι αναγκαίο, εφαρμόζεται κιόλας. Αφορά πλευρές της ακολουθούμενης πολιτικής που τείνουν να αναβαθμιστούν και να επεκταθούν στο κεντρικό πεδίο.
Κανείς δεν παραγνωρίζει ότι το σύνταγμα κατοχυρώνει το πνεύμα και τα θεμελιώδη της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας, την ελευθερία της αγοράς, την ιδιωτική πρωτοβουλία κ.λπ. Από το σημείο αυτό μέχρι να κατοχυρωθεί συνταγματικά μία μόνο κρατική πολιτική, η νεοφιλελεύθερη και να αποκλειστούν όλες οι άλλες -κατ’ ουσία να παρανομοποιηθούν- η απόσταση είναι τεράστια. Το όραμα για νεοφιλελεύθερα και συνάμα υποτελή κράτη, που θα το γράφουν στην προμετωπίδα τους σχεδιάζεται, εφαρμόζεται πιλοτικά στην Ελλάδα.
Υπάρχουν, όμως, και οι ντόπιοι που επιμένουν πως καθώς οι συσχετισμοί τροποποιούνται δραματικά εις βάρος του λαού, καθώς η θεραπεία σοκ καλπάζει, χωρίς να αναχαιτίζεται, είναι ευκαιρία να αποτυπωθεί θεσμικά, καταστατικά, η νέα πραγματικότητα. Να πέσουν τα εμπόδια, να ανοίξει ο δρόμος για ανεξέλεγκτη, ωμή κυριαρχία. Η συστημική ανομία να αναβαθμιστεί συνταγματικά. Ο Μητσοτάκης επιμένει να αλλάξει το σύνταγμα έστω και πραξικοπηματικά, αν συμφωνήσουν τα κόμματα. Ο Γιανναράς επίσης επιμένει, το πολιτικό σύστημα να μπει υπό εποπτεία, έλεγχο, άγριο περιορισμό από ανεξέλεγκτα θεσμικά όργανα. Οι σκέψεις για περιορισμό των επίσημων πλαισίων της πολιτικής κυριαρχίας προς όφελος απρόσιτων διαδικασιών και μηχανισμών είναι πανταχού παρούσες.
Στο μεταξύ, για να ανοίξει ο δρόμος χρειάζεται να απομειωθεί, να κουρελιαστεί αν είναι δυνατόν, το ισχύον. Γι’ αυτό, στην Κερατέα, στήνεται κατάσταση πολιορκίας, μπουκάρουν ανεξέλεγκτα στα σπίτια, δέρνουν, απειλούν, βυσσοδομούν. Γι’ αυτό και η άσκηση του στρατού καταστέλλει τους διαδηλωτές οι οποίοι φωνάζουν «ελευθερία».
Κάποιο είδος εκτροπής τούς είναι αναγκαίο, εφαρμόζεται κιόλας. Αφορά πλευρές της ακολουθούμενης πολιτικής που τείνουν να αναβαθμιστούν και να επεκταθούν στο κεντρικό πεδίο.
Σχόλια
