Δεκαετία του ’60 στη Λάρισα. Πιο συγκεκριμένα στην παραποτάμια συνοικία του Πηνειού Κουλουντρού. Έναν τόπο γεμάτο χαμόσπιτα και παράγκες, λάσπες και κοπριές οικόσιτων ζώων. Αλλά όχι μόνο. Σ’ αυτό το δύσκολο περιβάλλον της φτώχειας και της εξαθλίωσης οι άνθρωποι παλεύουν να ξορκίσουν τη μιζέρια, να σταθούν στα πόδια τους με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Σ’ αυτούς τους αφανείς, τους απλούς, «ασήμαντους» ανθρώπους αλλά και σε μιαν εποχή που πέρασε –και που τίποτε δεν αποκλείει ότι θα ξανάρθει– είναι αφιερωμένο το βιβλίο του Βασίλη Μπαλαή, Η ραψωδία των ασημάντων, των εκδόσεων Εντός.
Πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι τα παιδιά.
Το μέλλον του τότε αλλά και κάθε κόσμου. Κεντρικός αφηγητής ο Βαγγέλης, «ένα παράξενο, εύστροφο και ενδιαφέρον παιδί, πύκνωμα ακραίων αντιθέσεων ευαισθησίας και σκληράδας, αλλά κι ενός διάχυτου ρομαντισμού, προφυλαγμένου με επιμέλεια κάτω από έναν απίστευτο κυνισμό».
Ο συγγραφέας, Βασίλης Μπαλαής, μέσα από τις εκφράσεις και τις στάσεις αυτού του παιδιού ανακαλεί μνήμες από τη δική του παιδική ηλικία, περιγράφει τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, διεγείρει αντίστοιχες μνήμες των συνομηλίκων του, όλων όσοι μεγάλωσαν σε παρόμοιες φτωχογειτονιές. Ο Λαρισαίος συγγραφέας ακολουθεί τα παιχνίδια των παιδιών, τις ανησυχίες και τα ερωτικά τους σκιρτήματα, τις κόντρες και τους οικογενειακούς δεσμούς, τα «παρακολουθεί» να ερμηνεύουν με τη χαρακτηριστική ντοπιολαλιά τον κόσμο των μεγάλων.
Με ευαισθησία, τρυφερότητα αλλά κι ένα ιδιότυπο χιούμορ αφηγείται τις περιπέτειες, ξεψαχνίζοντας τις ζωές των μικρών του ηρώων, με τα μυστικά και τα ψέματά τους, με τις προβλέψιμες κι απρόβλεπτες αντιδράσεις τους, με τις αφανέρωτες ευαισθησίες και την αναγκαία σκληράδα που απαιτεί κάθε εποχή δύσκολης επιβίωσης.
Σ.Μ.
Πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι τα παιδιά.
Το μέλλον του τότε αλλά και κάθε κόσμου. Κεντρικός αφηγητής ο Βαγγέλης, «ένα παράξενο, εύστροφο και ενδιαφέρον παιδί, πύκνωμα ακραίων αντιθέσεων ευαισθησίας και σκληράδας, αλλά κι ενός διάχυτου ρομαντισμού, προφυλαγμένου με επιμέλεια κάτω από έναν απίστευτο κυνισμό».
Ο συγγραφέας, Βασίλης Μπαλαής, μέσα από τις εκφράσεις και τις στάσεις αυτού του παιδιού ανακαλεί μνήμες από τη δική του παιδική ηλικία, περιγράφει τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, διεγείρει αντίστοιχες μνήμες των συνομηλίκων του, όλων όσοι μεγάλωσαν σε παρόμοιες φτωχογειτονιές. Ο Λαρισαίος συγγραφέας ακολουθεί τα παιχνίδια των παιδιών, τις ανησυχίες και τα ερωτικά τους σκιρτήματα, τις κόντρες και τους οικογενειακούς δεσμούς, τα «παρακολουθεί» να ερμηνεύουν με τη χαρακτηριστική ντοπιολαλιά τον κόσμο των μεγάλων.
Με ευαισθησία, τρυφερότητα αλλά κι ένα ιδιότυπο χιούμορ αφηγείται τις περιπέτειες, ξεψαχνίζοντας τις ζωές των μικρών του ηρώων, με τα μυστικά και τα ψέματά τους, με τις προβλέψιμες κι απρόβλεπτες αντιδράσεις τους, με τις αφανέρωτες ευαισθησίες και την αναγκαία σκληράδα που απαιτεί κάθε εποχή δύσκολης επιβίωσης.
Σ.Μ.
Σχόλια
