Το ατύχημα του τρένου στην Ισπανία, το λες «ατύχημα»; Όχι, προφανώς.
Και τότε, φταίει μόνον ο… ψυχάκιας οδηγός; Κάτι αλλόκοτο και συνάμα παράδοξα αναγνωρίσιμο σε μια ιλιγγιώδη καθημερινότητα που «σε τραβάει από το μανίκι» χωρίς ανάσα, τριβελίζει το μυαλό βλέποντας το σοκαριστικό βίντεο.
Ο Γ. Κουβίδης είναι γιατρός κι έχει πρωτοστατήσει σε πρωτοβουλίες κατά της οδικής βίας, μέσα κι από το Σύλλογο SOS Τροχαία εγκλήματα. Στο ομώνυμο blog βρήκαμε το άρθρο του με τίτλο: Ο δρόμος της ταχύτητας, μέρος του οποίου αναδημοσιεύουμε:
«Η Ισπανία είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο (μετά την Κίνα) σε σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας… παντού στην Ευρώπη τα τρένα έχουν συγκεκριμένη ώρα αναχώρησης και άφιξης. Κατά συνέπεια ο οδηγός δεν έκανε και τόσο του κεφαλιού του… απέδειξε το αυτονόητο: Πως από μια ταχύτητα και πάνω κανένα μέσον δεν είναι ασφαλές. Πριν οι εμπειρογνώμονες προσέλθουν για να συσκοτίσουν τα πράγματα θα προλάβουμε ίσως να αναρωτηθούμε: ποια ανάγκη γεννά και επιβάλλει αυτές τις ταχύτητες;.. Το δίκαιο της ταχύτητας, η ύπαρξη των Μέσων υπερταχείας κυκλοφορίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να τεθούν σε αμφισβήτηση. Σε παλιότερες εποχές τα ΜΜΕ θα μιλούσαν για τον σχιζοφρενή δολοφόνο με το τιμόνι (ή με το Joy stick) ενώ σήμερα μας εν(ξ)ημερώνουν για μηχανοδηγό “εθισμένο στην ταχύτητα” κατασκευάζοντας αφενός ένα νέο ελαφρυντικό (τι χρήσιμη ανακάλυψη για χιλιάδες δολοφονίες στο δρόμο) κατασκευάζοντας ταυτόχρονα ένα ιδεολόγημα που θα νομιμοποιήσει όλη την υπάρχουσα κατάσταση που υπηρετούν “οι εθισμένοι”.
Ο Francisco Jοse Fernandez Amo δεν είναι ούτε τρελός ούτε εθισμένος. Δεν είχε/έχει το ακαταλόγιστο. Είναι ένας πεπειραμένος μηχανοδηγός στις γραμμές ταχείας κυκλοφορίας των Ισπανικών Σιδηροδρόμων. Έτρεχε όπως έπρεπε για την εταιρία, και για τον ίδιο. Δοκίμαζε τις αντοχές του τρένου έχοντας πίστη στην ανωτερότητα της μηχανής και θαυμασμό στην ωραιότητα της ταχύτητας… Στο μεταξύ θα κατασκευάζονται όλο και γρηγορότερα τρένα, θα παράγονται αυτοκίνητα με όλο και μεγαλύτερες τελικές ταχύτητες, οι επιταχύνσεις θα αποτελούν το κύριο πεδίο ανταγωνισμού ανάμεσα στα καινούργια μοντέλα και πάντα όλο αυτό θα επιχειρηματολογείται πως γίνεται όχι για να τρέχουμε περισσότερο αλλά για να αυξηθεί η ασφάλειά μας…
Όταν η τρέλα της ταχύτητας έχει κυριαρχήσει στον σύγχρονο κόσμο, το να υπάρχουν 1.300.000 νεκροί από τροχαία εγκλήματα στους δρόμους του κόσμου κάθε χρόνο θεωρείται φυσιολογικό. Και σαν να μην έφταναν αυτοί, πρέπει να προστεθούν και τα θύματα των τρένων».
Θητεία Τυμβωρύχου
Εκτελεί η «σειρά» του ’69
