πολιτισμός

Πρόθυμοι συγγραφείς  ξαναγράφουν την ιστορία

Σήμερα το βράδυ το βιβλιοπωλείο Τέλειος Κύκλος και οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, οργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου Οι γάτοι της Ακρόπολης και άλλα ποιήματα, του «Έλληνα» ποιητή της Αργεντινής Οράσιο Καστίγιο, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα. Αφορμή για μια σύντομη γνωριμία με το έργο του σημαντικού αυτού ποιητή και μεταφραστή, αλλά και με την πρωτοβουλία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, που ανοίγει νέους δρόμους (και) στο συνδικαλιστικό κίνημα.

O Τάκης Κατσουλίδης και το σχέδιο του γράμματος. Του Δημήτρη Θ. Αρβανίτη.

Μπορεί ο Μacintosh να εμφανίστηκε ως ο καλύτερος φίλος του γραφίστα, στα μέσα της δεκαετίας του ’80, αλλά μαζί του έφερε και μια σειρά προβλήματα που μέχρι και σήμερα μας ακολουθούν. Πολλά από αυτά έχουν ήδη ξεπεραστεί, άλλα παρουσιάζονται και με τη σειρά τους λύνονται αφήνοντας, σχεδόν αξεπέραστο, το ένα και μοναδικό πρόβλημα που είναι η προσφερόμενη ευκολία στη χρήση της τυπογραφίας. Αυτό ακούγεται μαζοχιστικό, λες και κανείς επιδιώκει τη δυσκολία γιατί του αρέσει να παιδεύεται ή για να κρατάει σε συντεχνιακή μονοπώληση το know how της τυπογραφικής τέχνης.

Η ηγεσία της ΠΟΕ ΥΠΠΟ έχει ξεχάσει (ή δεν έμαθε ποτέ) ότι ο πολιτισμός αποτελεί δημόσιο αγαθό και όχι φόντο σε αφίσα του ΕΟΤ…

Tης Δέσποινας Κουτσούμπα

Tου Φράνκο Σύλος Λαμπίνι.

Γράφει ο Τρύφων Χρυσοφρύδης.

Η «ναυαρχίδα» των βιβλίων του Πετράρχη ήταν ένα χειρόγραφο (αντίγραφο δηλαδή) με έργα του Βιργιλίου. Τα περιθώρια είναι γεμάτα με σημειώσεις του Πετράρχη, γλωσσάρια, παρατηρήσεις: το χρησιμοποιούσε σαν σημειωματάριο. Εκεί, λοιπόν, διαβάζουμε την εξής σημείωση: «Η Λάουρα με τις τόσες αρετές, η Λάουρα που ύμνησα τόσο στα τραγούδια μου, εμφανίστηκε για πρώτη φορά μπροστά μου... κατά το σωτήριον έτος 1327, την έκτη ημέρα του Απριλίου, Μεγάλη Παρασκευή, την πρώτη ώρα, στην εκκλησία της Αγίας Κλάρας, στην Αβινιόν.