Μαζί με τις τυμπανοκρουσίες για την έξοδο της χώρας στις αγορές, και τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού ανάμεσα στις διμοιρίες των ΜΑΤ για την έναρξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ήρθαν στο προσκήνιο μια σειρά αυτοκτονίες και εργατικά ατυχήματα. Μια νεαρή γυναίκα από τα Γιαννιτσά, εργαζόμενη σε σουπερμάρκετ, έδωσε τέλος στη ζωή της. Απλήρωτη για 15 μήνες και χωρίς κανένα επίδομα, όπως και 1.400 ακόμα συνάδελφοί της. Είχε προηγηθεί η αυτοκτονία λόγω χρεών ενός φαρμακοποιού στην Κατερίνη. Λίγες μέρες πριν, στη Χαλκίδα. Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. Δύο άνθρωποι την ημέρα αυτοκτονούν στην Ελλάδα των μνημονίων. Δίπλα σε αυτά, πυκνώνουν τα εργατικά ατυχήματα – δολοφονίες. Πιο πρόσφατη η περίπτωση της γυναίκας που στα 62 της χρόνια αναγκαζόταν να εργάζεται σε διπλή βάρδια στην καθαριότητα ενός Δήμου. Άνθρωποι απελπισμένοι, σε μια χώρα – παρία των δανειστών, δεμένη με διαρκή μνημόνια και επιτροπεία. Άνθρωποι που ζουν με τους εκβιασμούς των τραπεζών, των ασφαλιστικών ταμείων, των εισπρακτικών, της εφορίας, που αναγκάζονται να υπομένουν τον κυνισμό των αρμόδιων υπουργών που νίπτουν τας χείρας τους και καταγγέλλουν άλλους.
