Το ρητό του τίτλου είναι παλιό, αλλά αποδεικνύεται διαρκώς και τραγικά εύστοχο. Το τελευταίο μακελειό σε σχολείο των ΗΠΑ ήταν η όγδοη επίθεση λευκού νεαρού σε μαθητές και εκπαιδευτικούς μέσα στον ενάμιση μόλις μήνα που μετρά το 2018. Η κουλτούρα της βίας και της οπλοκατοχής είναι βαθιά ριζωμένη σε ένα κράτος αποίκων που συγκροτήθηκε χάρη στη γοργή γενοκτονία των ιθαγενών πληθυσμών και την εκμετάλλευση των μαύρων ως σκλάβων επί αιώνες. Στη συνέχεια, το κράτος αυτό αναδείχθηκε σταδιακά ως η πιο επιθετική ιμπεριαλιστική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο, αιματοκυλώντας τη μισή υφήλιο. Με μια έννοια, αυτή η «παράδοση» εγγράφεται στο DNA μεγάλου μέρους της βορειοαμερικανικής κοινωνίας, και ιδίως στα πιο προνομιούχα (και τώρα πιο γρήγορα κατερχόμενα στον κοινωνικό Καιάδα) λευκά στρώματα. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι δράστες «τυφλών» ένοπλων επιθέσεων ενάντια σε ανυποψίαστους συμπολίτες τους τα τελευταία χρόνια είναι λευκοί.
Δεν είχαν καν ολοκληρωθεί οι κηδείες των θυμάτων όταν η πολιτειακή βουλή της Φλόριντα καταψήφισε πανηγυρικά (71 κατά, 36 υπέρ) την επείγουσα πρόταση που κατέθεσαν ορισμένοι βουλευτές για αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο
Η βεβαρημένη προϊστορία αποκτά τα τελευταία χρόνια εκρηκτικά χαρακτηριστικά (εξ ου και η γεωμετρική αύξηση των τυφλών επιθέσεων και των θυμάτων τους), αφού συνδυάζεται με μια βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση και με τη συνακόλουθη κατάρρευση πολλών σταθερών σημείων αναφοράς – άρα και την εξάλειψη στοιχειωδών αναστολών. Παγιώνεται και νομιμοποιείται ως «αξία» η επιθετική, βίαιη, ατομικίστικη ανταγωνιστικότητα με στόχο την επιβίωση ή/και την επιβεβαίωση, σε ένα περιβάλλον όπου συρρικνώνεται με δραματικούς ρυθμούς η προσδοκία μιας ανθρώπινης και αξιοπρεπούς ζωής (και το οποίο αδιαφορεί για τη φυσική και ψυχική υγεία του πληθυσμού). Σε μεγάλο τμήμα των ΗΠΑ ο κοινωνικός ιστός διαλύεται και οι οικογενειακοί δεσμοί, ή ό,τι είχε απομείνει από αυτούς, αποσαθρώνονται. Έτσι ο νεαρός λευκός νιώθει μόνος και εγκαταλελειμένος στη ζούγκλα της «καλύτερης χώρας στον κόσμο». Μιας χώρας που πλέον νοσεί βαριά σε κάθε επίπεδο, και παράγει όλο και περισσότερους εν δυνάμει δολοφόνους.
Το εφιαλτικό Αμερικάνικο Όνειρο
Η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο όταν σε αυτό το ήδη εκρηκτικό μείγμα προστίθεται και η «αγορά», της βιομηχανίας όπλων εν προκειμένω, που διεκδικεί και κατοχυρώνει την ελευθερία της (άλλωστε μιλάμε για τη «Χώρα της Ελευθερίας»…) να πουλά απρόσκοπτα το εμπόρευμά της σε οποιονδήποτε. Για να το πετύχει, το πανίσχυρο λόμπι των όπλων δωροδοκεί πολιτικούς σε όλα τα επίπεδα, από την κάθε κομητεία ως τον Λευκό Οίκο. Έτσι όχι μόνο οι Ρεπουμπλικάνοι, αλλά και πολλοί Δημοκρατικοί υποστηρίζουν την ελεύθερη πώληση όπλων εντός των ΗΠΑ – και φυσικά κανείς δεν αμφισβητεί το… ιερό δικαίωμα της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ να θησαυρίζει εξάγοντας θάνατο σε όλο τον κόσμο. Η περίφημη NRA (Εθνική Ένωση Όπλων), αδρά χρηματοδοτούμενη από το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, ξοδεύει επισήμως δεκάδες εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για να χρηματοδοτεί τις προεκλογικές καμπάνιες: 30,3 εκατομμύρια δολάρια ήταν η συνεισφορά της στην προεδρική εκστρατεία του Τραμπ! Έτσι διασφαλίζει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα στη νομοθεσία που προωθεί την οπλοκατοχή. Χώρια τα δωράκια κάτω από το τραπέζι…
Αποτέλεσμα; Ακόμη κι ένας νεαρός με καταγεγραμμένο προβληματικό παρελθόν (όπως ο 19χρονος Νίκολας Κρουζ, δράστης της τελευταίας φονικής επίθεσης στο σχολείο του Πάρκλαντ στη Φλόριντα) δικαιούται να αγοράσει νόμιμα ένα ημιαυτόματο AR-15, το οποίο με μια απλή μετατροπή μπορεί να ρίχνει έως και 750 σφαίρες το λεπτό. Και ποια είναι η απάντηση του πιο αρρωστημένου τμήματος της βορειοαμερικάνικης κοινωνίας; Μα, οι… παραδοσιακές εκκλήσεις για προσευχές στη μνήμη των θυμάτων! Για να είμαστε όμως δίκαιοι ας προσθέσουμε ότι, μπροστά στο σοκ που προκάλεσε το νέο μακελειό, ορισμένοι ψελλίζουν κάτι για «πληρέστερους ελέγχους ψυχικής υγείας». Μια υπόσχεση που πιθανότατα δεν θα υλοποιηθεί (όπως συνέβη και στο παρελθόν) μόλις καταλαγιάσει ο θόρυβος. Δηλαδή μέχρι την επόμενη σφαγή αθώων, και τις αέναα επαναλαμβανόμενες προσευχές και υποσχέσεις. Ούτε λέξη βέβαια για απαγόρευση, έστω των πλέον φονικών όπλων όπως το AR-15. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν είχαν καν ολοκληρωθεί οι κηδείες των 17 τελευταίων θυμάτων όταν η πολιτειακή βουλή της Φλόριντα καταψήφισε πανηγυρικά (με 71 ψήφους κατά και 36 υπέρ) την επείγουσα πρόταση που κατέθεσαν ορισμένοι βουλευτές για αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά την οπλοφορία και οπλοκατοχή…
Ένοπλοι εκπαιδευτικοί… αλλά και αυθόρμητες αντιδράσεις
Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα δείχνουν πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα. Το πρώτο, είναι η αιτιολόγηση του προπονητή μιας παιδικής ομάδας μπέιζμπολ στο Μιζούρι για τη λοταρία που διοργανώνουν οι παίκτες της (ηλικίας 7-9 ετών) με πρώτο βραβείο ένα… AR-15: «Όχι, δεν θα αλλάξουμε το βραβείο της λοταρίας μας. Επιθέσεις όπως αυτή στη Φλόριντα μας συγκλονίζουν, αλλά δυστυχώς συνέβαιναν και θα συμβαίνουν»… Το δεύτερο παράδειγμα έρχεται από τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ: ο Τραμπ εξετάζει, λέει, τη δυνατότητα να οπλιστούν οι εκπαιδευτικοί ώστε να αμύνονται σε περίπτωση τυφλών επιθέσεων! Στην πραγματικότητα, ήδη εκατοντάδες εκπαιδευτικοί έχουν συμμετάσχει σε ειδικά τριήμερα σεμινάρια (πρόγραμμα FASTER) όπου προετοιμάζονται «τεχνικά και ψυχολογικά» για την περίπτωση που θα χρειαστεί να πυροβολήσουν έναν από τους μαθητές τους… Ήδη 9 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να οπλοφορούν εντός των σχολείων, ενώ αντίστοιχη νομοθεσία ετοιμάζεται σε άλλες 7 πολιτείες*. Πραγματικά, φαίνεται να μην υπάρχει σωτηρία…
Κι όμως, κάτι κινείται, όπως δείχνει η αυθόρμητη αλλά επίμονη κινητοποίηση από τους επιζήσαντες μαθητές και εκπαιδευτικούς του τελευταίου μακελειού, η οποία επεκτείνεται σταδιακά σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Ήδη έχει ξεκινήσει μια καμπάνια που καλεί τους μαθητές σε αποχή και τους δασκάλους σε απεργία, σε όλες τις ΗΠΑ, στις 20 Απριλίου – επέτειο της σφαγής στο λύκειο Κολουμπάιν. Αυτή η προσπάθεια, με το σύνθημα «Είμαστε οι μαθητές, είμαστε τα θύματα, είμαστε η αλλαγή», έχει ήδη συγκεντρώσει 150.000 υπογραφές υποστήριξης μέσα σε μια εβδομάδα, ενώ μια σειρά τοπικά συνδικάτα εκπαιδευτικών καλούν την AFT (Εθνική Ομοσπονδία Δασκάλων) και την NEA (Εθνική Ένωση Εκπαίδευσης) να σταθούν στο πλάι των μαθητών τους και να βγάλουν τα 3 εκατομμύρια Αμερικανών εκπαιδευτικών στους δρόμους.
* Άρθρο στην ιστοσελίδα του BBC: «Ήρθε η ώρα να οπλοφορούν οι δάσκαλοι στις ΗΠΑ;» (15/2/2018, www.bbc.com).
Το αυτονόητο: Η οπλοκατοχή σκοτώνει…
► Ενώ οι πολίτες των ΗΠΑ αποτελούν το 4,4% του παγκόσμιου πληθυσμού, κατέχουν περίπου 310 εκατομμύρια πυροβόλα όπλα: δηλαδή το 48% των όπλων που κατέχονται από πολίτες σε παγκόσμιο επίπεδο (Πηγή: Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, 2012)
► Τις πρώτες 23 μέρες του 2018 σημειώθηκαν 11 ένοπλες επιθέσεις σε σχολεία των ΗΠΑ, δηλαδή μία ανά 50 ώρες (Πηγή: άρθρο της Patricia Williams, Τhe Nation, 1/2/2018)
► Τα τελευταία 5 χρόνια υπήρξαν 1.624 επεισόδια μαζικών επιθέσεων στις ΗΠΑ (ως τέτοια ορίζεται μία επίθεση στην οποία πλήττονται από πυροβόλο όπλο πάνω από 4 άνθρωποι, εξαιρουμένου του δράστη), δηλαδή σχεδόν μία την ημέρα. Απολογισμός: 1.875 νεκροί και 6.848 τραυματίες (Πηγή: gunviolencearchive.org)
► Περισσότεροι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από πυροβόλα όπλα εντός των ΗΠΑ από το 1968 μέχρι σήμερα, απ’ ό,τι Αμερικανοί σε όλους τους πολέμους από την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας τους (1776) μέχρι σήμερα: 1.516.863 έναντι 1.396.733 (Πηγή: άρθρο της Mona Chalabi, The Guardian, 5/10/2017)
