Προβληματισμένος μοιάζει ο Τραμπ στη δεύτερη συνάντησή του με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ-ουν. Κι ίσως αιτία να μην είναι το γεγονός ότι ο συνομιλητής του αποδεικνύεται σκληρός διαπραγματευτής, προκαλώντας τη μερική αποτυχία της συνάντησης. Πράγματι, ο χαμογελαστός Κιμ μάλλον δεν είναι ένας από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους του πλανητάρχη αυτή τη στιγμή. Ο Τραμπ μοιάζει να θύμωσε περισσότερο με το γεγονός ότι στις ΗΠΑ αναζωπυρώνεται ο ιδιότυπος ενδοσυστημικός εμφύλιος, με στόχο πάντα το ξεδόντιασμα ή και την εκδίωξή του.
Παρ’ όλα αυτά ο Αμερικανός πρόεδρος εξακολουθεί να εφαρμόζει, όσο μπορεί, το αντιφατικό εκ πρώτης όψεως πρόγραμμά του: αλλού ύφεση (προσωρινά έστω με τη Ρωσία), αλλού πίεση για συμμόρφωση (προς την Ε.Ε.), αλλού κλιμάκωση (απόπειρα ανάκτησης της «πίσω αυλής» των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική), αλλού… το χάος (στη Μέση Ανατολή, με στήριξη της Σαουδικής Αραβίας, απειλές προς το Ιράν και επιχείρηση ξανακερδίσματος της Τουρκίας). Και ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατήσει τον έλεγχο στην έδρα του. Όχι και λίγες ταλαιπωρίες για κοτζάμ πλανητάρχη.
