Του Μάριου Διονέλλη. Αγάπησαν πολύ γρήγορα και ξαφνικά τα αστικά Mέσα Eνημέρωσης το κίνημα της πατάτας, τόσο που να σε κάνει να ανησυχείς ώρες-ώρες.
Ήταν (και είναι) τέτοια η συμπάθεια για μια από τις κινηματικές δράσεις τις οποίες μέχρι τώρα τις είχαν για πέταμα, που όντως σε βάζει σε σκέψεις. Το ΚΚΕ το οδήγησε στην παράνοια, να φτάσει να καταγγέλλει ό,τι βλέπει να δυναμώνει χωρίς τη δική του παραίνεση. Όμως όντως, είναι ύποπτη η ξαφνική αγάπη των Μέσων Ενημέρωσης για το κίνημα αυτό. Δεν έχω ούτε κι εγώ απαντήσεις. Ερωτήσεις μόνο.
Εκεί δεν ήταν τόσο καιρό οι μεσάζοντες; Γιατί δεν έγιναν θέμα; Την ίδια δουλειά δεν κάνουν δεκαετίες τώρα; Αλλά ας πούμε ότι, όπως όλοι σε αυτή τη ζωή, έχουν και τα ΜΜΕ το δικαίωμα να τους τσιμπήσει κάποια μύγα ξαφνικά και να δουν το φως το αληθινό. Από δω και κάτω έχει ακόμα περισσότερες ερωτήσεις όμως.
Θα συνεχίζουν το ίδιο ευνοϊκά προς το κίνημα των φτηνών προϊόντων, όταν αυτό φτάσει ακόμα και στα ράφια των «τυποποιημένων» και των πολυεθνικών; Θα είναι εκεί τα κανάλια όταν οι πολίτες θα καταγγέλλουν πως τα ίδια προϊόντα, από σαμπουάν και απορρυπαντικά μέχρι αναψυκτικά και σουηδικά τραπέζια, τα αγοράζουμε ακόμα και στη διπλάσια τιμή απ’ ό,τι πωλούνται στα ξένα σούπερ μάρκετ;
Κάντε μια βόλτα στους διεθνείς καταλόγους των πολυεθνικών καταστημάτων και συγκρίνετε τιμές. Από το ΙΚΕΑ μέχρι τα Carrefour και από τις φίρμες ένδυσης μέχρι τις ηλεκτρικές συσκευές.
Μήπως αυτά δεν τα αγγίζουμε επειδή βάζουν διαφήμιση; Μήπως ο πατατοχονδρέμπορος ήταν (άδικος μεν) αλλά εύκολο θύμα αφού, έτσι κι αλλιώς, δεν τον είχαμε ανάγκη;
Αν το καλοσκεφτείτε και ‘μεις την ίδια δουλειά κάνουμε, το μεσάζοντα, εκεί που βλέπουμε ότι υπάρχει κέρδος. Και πολλές φορές στέλνουμε στα ύψη την αξία προϊόντων ή προσώπων που δεν αξίζουν το παραμικρό. Στην ίδια δουλειά είμαστε με τους χονδρέμπορους γι’ αυτό και δεν θα τους καταγγείλουμε όλους, μόνο εκείνους που μας βολεύει…
Εκεί δεν ήταν τόσο καιρό οι μεσάζοντες; Γιατί δεν έγιναν θέμα; Την ίδια δουλειά δεν κάνουν δεκαετίες τώρα; Αλλά ας πούμε ότι, όπως όλοι σε αυτή τη ζωή, έχουν και τα ΜΜΕ το δικαίωμα να τους τσιμπήσει κάποια μύγα ξαφνικά και να δουν το φως το αληθινό. Από δω και κάτω έχει ακόμα περισσότερες ερωτήσεις όμως.
Θα συνεχίζουν το ίδιο ευνοϊκά προς το κίνημα των φτηνών προϊόντων, όταν αυτό φτάσει ακόμα και στα ράφια των «τυποποιημένων» και των πολυεθνικών; Θα είναι εκεί τα κανάλια όταν οι πολίτες θα καταγγέλλουν πως τα ίδια προϊόντα, από σαμπουάν και απορρυπαντικά μέχρι αναψυκτικά και σουηδικά τραπέζια, τα αγοράζουμε ακόμα και στη διπλάσια τιμή απ’ ό,τι πωλούνται στα ξένα σούπερ μάρκετ;
Κάντε μια βόλτα στους διεθνείς καταλόγους των πολυεθνικών καταστημάτων και συγκρίνετε τιμές. Από το ΙΚΕΑ μέχρι τα Carrefour και από τις φίρμες ένδυσης μέχρι τις ηλεκτρικές συσκευές.
Μήπως αυτά δεν τα αγγίζουμε επειδή βάζουν διαφήμιση; Μήπως ο πατατοχονδρέμπορος ήταν (άδικος μεν) αλλά εύκολο θύμα αφού, έτσι κι αλλιώς, δεν τον είχαμε ανάγκη;
Αν το καλοσκεφτείτε και ‘μεις την ίδια δουλειά κάνουμε, το μεσάζοντα, εκεί που βλέπουμε ότι υπάρχει κέρδος. Και πολλές φορές στέλνουμε στα ύψη την αξία προϊόντων ή προσώπων που δεν αξίζουν το παραμικρό. Στην ίδια δουλειά είμαστε με τους χονδρέμπορους γι’ αυτό και δεν θα τους καταγγείλουμε όλους, μόνο εκείνους που μας βολεύει…
Σχόλια
