Νικήθηκαν αλλά δεν παραιτήθηκαν οι ΗΠΑ από την προσπάθεια να επικρατήσουν στη Μ. Ανατολή, στη Συρία. Οργανώνουν, σύμφωνα με γαλλικές πηγές, νέα στρατεύματα τζιχαντιστών για να ξαναρχίσουν πόλεμο ώσπου να μη μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα. Δεν εγκαταλείπουν γιατί παίζεται η παντοκρατορία τους. Οι Ευρωπαίοι ακολουθούν γιατί ξέρουν καλά ότι αν καταρρεύσουν οι Αμερικάνοι οι ίδιοι θα σβήσουν σε «δευτερόλεπτα» μπροστά στη Ρωσία και στην Κίνα. Η Ευρώπη είναι ασήμαντη, ως περιοχή ισχύος, απέναντι στη Μόσχα και το Πεκίνο. Κατάλληλη για διαμελισμό και λεηλασία από τους ισχυρότερους. Από αυτή την άποψη ο Τσίπρας έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στη σωστή μεριά, στην Ουάσιγκτον. Αν βέβαια θελήσουν (και μπορέσουν) να τον διασώσουν.
Όποτε ο πλανήτης είχε ένα μόνο σύστημα, φεουδαρχία, καπιταλισμό κ.λπ., οι πόλεμοι ήταν στην ημερήσια διάταξη. Τα Έθνη-Κράτη ή οι Πόλεις, Βενετία, Γένοβα κ.λπ., ήταν πρωταγωνιστές των συγκρούσεων, έστω και αν τα προσχήματα ήταν θρησκευτικά ή ιδεολογικά. Αυτό μόνο διάφοροι εγχώριοι και ξένοι, χρήσιμοι ή άχρηστοι ηλίθιοι, αρνούνται να το κατανοήσουν και να το αποδεχθούν. Η αμερικανική εφεύρεση της Παγκοσμιοποίησης, της παγκόσμιας διακυβέρνησης κ.λπ., ώστε να περιθωριοποιηθεί η σημασία των Εθνών-Κρατών, στόμωσε μόλις προσέκρουσε στην οικονομική ορμή της Κίνας και αναμετρήθηκε με τη στρατηγική του Πούτιν στη Μ. Ανατολή/Συρία.
Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση και το Δυτικό στρατόπεδο παραμένει ισχυρό αλλά δεν είναι πια νικηφόρο. Από αυτή την άποψη η Ελλάδα είναι, θέλει δεν θέλει, με τους χαμένους και με όσους επιβουλεύονται τη χώρα. Όπως η Τουρκία που παίζει τον μπαλαντέρ, ρόλος στην κόψη του ξυραφιού. Οι εγχώριοι «μοναχικοί καβαλάρηδες», περί τον Τσίπρα, έχουν αναλάβει ρόλο διεκπεραιωτή εντολών του επικυρίαρχου για τα λεγόμενα «εθνικά θέματα», ώστε η επίλυση να επισυμβεί στα προβλεπόμενα χρονικά πλαίσια.
***
Οι επεμβάσεις, αποκλειστικά των ΗΠΑ, είναι πλέον πυκνό φαινόμενο σε όλον τον πλανήτη. Λιγότερες επεμβάσεις, με ελεγχόμενη άσκηση βίας, είχαμε μόνο από τη Γιάλτα ως την πτώση της ΕΣΣΔ. Σ’ αυτήν την περίοδο, από το 1948 ως το 1991, (43 χρόνια) οι ΗΠΑ έκαναν 46 στρατιωτικές επεμβάσεις. Αλλά απ’ όταν έπεσε η ΕΣΣΔ, από το 1992 έως σήμερα, (25 χρόνια) έκαναν 188 επεμβάσεις, τέσσερεις φορές περισσότερες (πηγή το ιστολόγιο le saker francophone). Η έλλειψη αντίπαλου δέους μετέτρεψε τις ΗΠΑ σε αχαλίνωτο γίγαντα. Και τώρα δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι παρήλθε η εποχής της ανεξέλεγκτης αυθαιρεσίας.
Η ταπεινωτική ήττα στο Βιετνάμ δεν δίδαξε στις ΗΠΑ ότι η εποχή των ινδιάνων είχε παρέλθει. Μόσχα-Πεκίνο, δεν μπορούν ακόμα να επιβληθούν αλλά οι ΗΠΑ βαλτώνουν
Η ίδια γαλλική πηγή αναφέρει ότι το 1945 ο Ρούσβελτ, στο Κουίνσι των ΗΠΑ, υπέγραψε συμφωνία με την οποία ο Βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας δέχονταν οι ΗΠΑ να ελέγχουν το πετρέλαιο, μοναδικό θησαυρό της χώρας, και σε αντάλλαγμα οι Αμερικάνοι αναλάμβαναν την προστασία της Βασιλικής Οικογένειας και της περιουσίας της, δηλαδή του κράτους, ελεγχόμενου πλήρως και απολύτως από τον Βασιλιά και τους συγγενείς του. Το δεύτερο σημείο της συμφωνίας ήταν ότι ο Βασιλιάς δεν θα αντιδρούσε στη δημιουργία κράτους του Ισραήλ. Τη συμφωνία ανανέωσε ο Μπους. Στο πλαίσιο αυτό, ο διάδοχος της Σ. Αραβίας Σαλμάν συνέλαβε πρόσφατα όλους τους συγγενείς του και τους απόσπασε την περιουσία τους (με βασανιστήρια που οδήγησαν τουλάχιστον έναν συγγενή του, στρατηγό, στον θάνατο). Στόχος: να καλύψει τα τεράστια ελλείμματα από τις καταχρήσεις του βασιλικού περιβάλλοντος. Και, κυρίως, να υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια για τις προσεχείς πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και όπου αλλού. Τα κατασχεθέντα ποσά υπολογίζονται σε περίπου 800 δισ. δολάρια, κάτι λιγότερο από την περιουσία των Ρότσιλντ, λένε.
***
Γελάει ο κάθε πικραμένος με την ανεκδιήγητη κ. Χάλεϊ, εκπρόσωπο των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, θύμα φαρσέρ όπως και άλλοι Δυτικοί ηγέτες στο παρελθόν. Στην περίπτωσή της, οι φαρσέρ, παριστάνοντας τον Πολωνό πρωθυπουργό (!), την έπεισαν ότι σε ένα νησιωτικό κράτος, ονόματι ΜΟΝΙΜΠΟ, κοντά στη Ν. Κίνα, επενέβησαν οι Ρώσοι και αλλοίωσαν το αποτέλεσμα των εκλογών. Η κ. Χάλεϊ δήλωσε βέβαιη ότι έτσι είναι, ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν το θέμα και θα πράξουν τα δέοντα. Πλην, όμως, δεν υπάρχει αυτό το κράτος, ήταν προϊόν της φαντασίας των φαρσέρ.
Πριν από χίλια και περισσότερα χρόνια, πολλοί ηγέτες της Δύσης ήταν αγράμματοι και αναλφάβητοι, αλλά είχαν ζωηρή αίσθηση των καθηκόντων τους και των αναγκών της χώρας τους. Αναδείχθηκαν σε μαικήνες του πολιτισμού, είχαν ισχυρή γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος και έχτισαν αυτοκρατορίες, π.χ. ο Καρλομάγνος περί το 800 μ.Χ., το Βυζάντιο και αργότερα οι Οθωμανοί. Οι ΗΠΑ, δυνατές αλλά άξεστες, θα έχουν μια σύντομη αυτοκρατορία, προέβλεπε ο Μπρεζίνσκι, ο πιο αξιόλογος διεθνολόγος εκτός του Κίσινγκερ. Η ταπεινωτική ήττα στο Βιετνάμ δεν δίδαξε στις ΗΠΑ ότι η εποχή των ινδιάνων είχε παρέλθει. Μόσχα-Πεκίνο, δεν μπορούν ακόμα να επιβληθούν αλλά οι ΗΠΑ βαλτώνουν. Το τελευταίο δείγμα ανίατης αδυναμίας και χαμηλής νοημοσύνης, η απειλή Τραμπ ότι θα κατέγραφε, προς τιμωρία, κάθε χώρα που θα καταψήφιζε στον ΟΗΕ την απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Η τεράστια πλειοψηφία των χωρών τον αγνόησε και οι ΗΠΑ έχασαν πανηγυρικά. Στο τελευταίο σκαλοπάτι της ίδιας κλίμακας, αλλά στο ίδιο πνεύμα, βρίσκεται η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να συλλαμβάνονται όσοι αντιδρούν στους πλειστηριασμούς σπιτιών. Και τι θα κάνει η κυβέρνηση όταν κληθεί η αστυνομία να συλλάβει τον Λαφαζάνη και τη Ζωή;, αναρωτήθηκε χασκογελώντας ο Γεωργιάδης. Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι.
