Λίγος καιρός πέρασε από την επίσκεψη της Ευρωπαίας επιτρόπου Ιλβα Γιόχανσον στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, και το «μασάζ» των τοπικών κοινωνιών με σκοπό να δεχτούν τις νέες μόνιμες δομές. Στο μεταξύ τα γεγονότα που μεσολάβησαν έρχονται να βάλουν το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις, που δεν είναι άλλες από το οργανωμένο «δουλεμπόριο» της Τουρκίας, που χρησιμοποιεί τις ροές σαν μέσω εκβιασμού προς την Ε.Ε., αλλά και την αντιδημοκρατική επιβολή του ευρωπαϊκού σχεδιασμού μετατροπής της χώρας μας σε «Έλις Άιλαντ» της Ευρώπης, κόντρα στη θέληση των τοπικών κοινωνιών.
Ισοζύγιο εντυπώσεων
Η κυβέρνηση και ο κ. Μηταράκης πανηγυρίζουν για το «θετικό ισοζύγιο» στο μεταναστευτικό, παρουσιάζοντας τα στοιχεία αφίξεων και αναχωρήσεων κατά το πρώτο τρίμηνο του 2021. Στις 22 Απριλίου αναχώρησαν οι τελευταίοι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες από τη χώρα μας με προορισμό τη Γερμανία, με τον Γερμανό πρέσβη κ. Ράιχελ να δηλώνει ότι «με τη σημερινή πτήση ολοκληρώνεται με επιτυχία η μετεγκατάσταση 2.765 ατόμων από την Ελλάδα στη Γερμανία. (…) Αυτοί οι 2.765 και πλέον άνθρωποι αποτελούν ένα μεγάλο μέρος των συνολικά περίπου 3.700 (σ.σ. συνολικά από τον Απρίλιο του 2020) προσφύγων και μεταναστών, τους οποίους υποδέχτηκε η Ευρώπη», και τον υπουργό κ. Μηταράκη, να ανταποδίδει τις θερμές του ευχαριστίες προς την γερμανική κυβέρνηση.
Σημαντική λεπτομέρεια αυτό το «ολοκληρώνεται». Η Ευρώπη εξαντλεί τις ανθρωπιστικές της υποχρεώσεις και την αλληλεγγύη της, με λίγες χιλιάδες ασυνόδευτους ανήλικους και αναγνωρισμένους πρόσφυγες, την ίδια στιγμή που μόνο στις δομές της Λέσβου παραμένουν μετά τις μετεγκαταστάσεις πάνω από 7.000 μετανάστες, ενώ οι ροές συνεχίζονται. Από την αρχή του έτους, καταγράφηκαν 2.157 νέες αφίξεις (978 από θαλάσσης και 1.179 από τον Έβρο), με τον πραγματικό αριθμό να είναι σαφώς μεγαλύτερος.
Η Ευρώπη εξαντλεί την αλληλεγγύη της, με λίγες χιλιάδες ασυνόδευτους ανήλικους και αναγνωρισμένους πρόσφυγες, την ίδια στιγμή που μόνο στις δομές της Λέσβου παραμένουν μετά τις μετεγκαταστάσεις πάνω από 7.000 μετανάστες, ενώ οι ροές συνεχίζονται
Οι δομές μένουν
Αυτό που μένει είναι οι μόνιμες δομές-πόλεις εγκλωβισμού των μεταναστών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η Ελλάδα εφαρμόζει τη νέα στρατηγική της ΕΕ για το μεταναστευτικό πριν καν αυτή αποφασιστεί. Βασικό επιχείρημα πως ο εγκλωβισμός αυτός είναι απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να επιτραπούν οι επιστροφές όσων δεν δικαιούνται άσυλο πίσω στην Τουρκία, στα πλαίσια της κοινής δήλωσης Ε.Ε.-Τουρκίας. Επιχείρημα που καταρρέει από την άρνηση της δεύτερης να τηρήσει τα συμφωνημένα, και την υποκρισία της πρώτης, που διά στόματος των αρμόδιων επιτρόπων δηλώνει απλά τη «βαθιά λύπη» της για τη στάση αυτή.
Κάπως έτσι μετά τη Σάμο, προχωρά με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η χωροθέτηση της νέας δομής και στη Λέσβο, με τη Χίο να δέχεται όλες τις επιθέσεις του κ. Μηταράκη, γιατί αντιδρά (κάτοικοι και αυτοδιοίκηση) στη νέα δομή στο Θολός. Στο στόχαστρο της κυβέρνησης παραμένει και ο Περιφερειάρχης κ. Μουτζουρης, με τον υπουργό σε πρόσφατη συνέντευξή του να τον κατηγορεί ως ηθικό αυτουργό για τα γεγονότα που οδήγησαν στον εμπρησμό στη Μόρια και τον περιφερειάρχη να απαντά με εξώδικό. Προφανώς δεν έχουμε να κάνουμε με προσωπική κόντρα υπουργού και αυτοδιοικητικών, αλλά με την προσπάθεια επιβολής τετελεσμένων, εν μέσω κατασυκοφάντησης και απειλών, ενδεικτικής του δημοκρατικού ελλείμματος που χαρακτηρίζει διαχρονικά τη διαχείριση του μεταναστευτικού και του εγκλήματος που συνιστά το «εθελοντικό» γκριζάρισμα της εθνικά ευαίσθητης περιοχής των νησιών του Αν. Αιγαίου.
Πιέσεις για τη φύλαξη των συνόρων
Την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι πιέσεις προς την Ελλάδα όσων αφορά τη φύλαξη των συνόρων. Κατά την πρόσφατη συνάντηση Δένδια-Τσαβούσογλου, η Τουρκία, επανέφερε τις σχετικές της αιτιάσεις κατηγορώντας την Ελλάδα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο ίδιο μήκος κύματος και ευρωπαϊκά ΜΜΕ και ΜΚΟ που επικεντρώνουν τις κατηγορίες τους στα παράνομα push back στο Αιγαίο και τον Έβρο. Η πραγματική εικόνα, όμως, όπως φάνηκε και σε βίντεο που δημοσίευσαν οι ελληνικές αρχές, είναι πως το τουρκικό λιμενικό, δρα κατ’ εξακολούθηση σαν επίσημος διακινητής, συνοδεύοντας βάρκες μεταναστών προς την Ελλάδα, κάνοντας πλάτες στα δουλεμπορικά δίκτυα, αντί να τα εμποδίζει όπως θα είχε καθήκον. Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα καλείται η χώρα μας να απαντήσει ισορροπώντας στην ανάγκη φύλαξης των συνόρων και προσήλωσης στους κανόνες του διεθνούς δικαίου που αποτελεί και βασικό όπλο μας απέναντι στη συνολική προκλητικότητα της γείτονος.
